به گزارش سلامت نیوز به نقل از ساینس دیلی، دانشمندان در تحقیقات قبلی با استفاده از دارو توانسته بودند علائم فیزیكی و رفتاری این بیماری، مانند توهم و پارانویا، را در موش‌ها به وجود آوردند.
اما تحقیق جدید كه براساس تغییرات ژنتیكی بوده، نكات تازه‌ای را در مورد شیزوفرنی (اسكیزوفرنی) به دانشمندان ارائه كرده است.
نتیجه تحقیق دانشگاه جان هاپكینز آمریكا در نشریه "فرهنگستان ملی علوم آمریكا" منتشر شده است.
دانشمندان جان هاپكینز در جریان تازه‌ترین تحقیق خود ژن موسوم به "دیسك یك" ( ,(DISC-1را به عنوان یكی از عوامل دخیل در بروز این بیماری نام برده‌اند.
این ژن با تولید نوعی پروتئین، به سلول‌های عصبی كمك می‌كند موقعیت درست خود در مغز را پیدا كنند.
این گروه از دانشمندان قادر بوده‌اند در شرایط آزمایشگاهی موش‌هایی را پرورش دهند كه ژن "دیسك یك" در آنها معیوب بوده است.
از آنجا كه بروز شیزوفرنی دلایل متفاوت و متعددی دارد ایجاد این بیماری در حیوانات آزمایشگاهی دشوار بوده است.
رفتار این موش‌ها هر چه پیرتر می‌شدند پریشان‌تر می‌شد، توانایی یافتن مواد غذایی مخفی را كمتر داشتند و مثل موش‌های سالم قادر به شنا كردن نبودند. این رفتارها حاكی از بیش فعالی، كاهش حس بویایی و همدردی است كه در بیماران شیزوفرنی مشاهده می‌شود.
همچنین عكسبرداری از مغز این موش نشان داد كه مانند بیماران شیزوفرنی در ساختمان مغز آنها اختلالاتی به وجود آمده است.
پرفسور "آكیرا ساوا" از دانشگاه جان هاپكینز می‌گوید علائم در موش‌های آزمایشگاهی به بدی علائم در انسان‌های بیمار نبوده چون برای بروز علائم بالینی شیزوفرنی بیشتر از یك ژن دخیل است.
وی گفت: " تحقیق جدید به دانشمندان كمك خواهد كرد نقاط مبهم در شناخت شیزوفرنی را بهتر درك كنند."
نظر شما