سلامت نیوز : وزیر سابق بهداشت گفت: نوجوانان و جوانان به دلیل انرژی و شور و نشاطی که دارند، آسیب پذیرترین گروه سنی در برابر بحرانهای اجتماعی و شیوع رفتارهای پرخطر هستند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر ؛ دکتر کامران باقری لنکرانی استاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز در یادداشتی به مناسبت روز جهانی ایدز، به وضعیت این بیماری در دنیا اشاره کرده است.گزارش اخیر مرکز کنترل بیماریهای آمریکا مبنی بر اینکه 26 درصد از عفونتهای اچ آی وی جدید در سال 2010 در سنین 13 تا 24 سالگی رخ داده است، فقط برای ساکنین قاره آمریکا مهم نیست. روند تغییرات این بیماری در خارج از قاره آفریقا معمولا با سیر بیماری در آمریکای شمالی تطبیق داشته است منتهی با یک دهه تاخیر.

در قاره آفریقا سیر فزاینده انتقال عمودی و آلودگی  کودکان و نیز عادات پر خطر در رفتارهای جنسی شرایط ویژه ای را ایجاد کرده که تفاوت آشکاری با سایر نقاط جهان دارد. ولی سایر کشورها معمولا کم و بیش با یک تا دو دهه تاخیر همان روندی را در همه گیری این بیماری طی کرده و می کنند که امریکای شمالی پیش از آنها سپری کرده بود. البته نمی خواهیم بگوییم دقیقا همه وقایع یکسان بوده اند. اما شباهت در تکرار این وقایع روز به روز بیشتر شده است.

یکی از دلایل این افزایش شباهت فراگیری فرهنگ آمریکایی در همه نقاط جهان به ویژه در بین نسل جوان است. از این رو گزارش مرکز کنترل بیماریهای آمریکا در اعلام وزن 26 درصدی نوجوانان و جوانان 13 تا 26 ساله در مبتلایان جدید به ویروس اچ آی وی برای همه دنیا از جمله کشور ما زنگ خطر مهمی به شمار می رود. نوجوانان و جوانان به دلیل انرژی و شور و نشاطی که دارند و نیز به دلیل علاقه به ابراز وجود و تبرج، آسیب پذیرترین گروه سنی در برابر بحرانهای اجتماعی و شیوع رفتارهای پر خطر هستند.

هر چقدر حمایت خانوادگی و پشتوانه تربیتی این گروه سنی سست تر باشد این آسیب پذیری بیشتر است. داستان تکراری شیوع بالای عفونتهای آمیزشی و اعتیاد در بین فرزندان طلاق و خانواده های بد سرپرست اینجا هم تکرار پذیر است. آگاهیهای نسل جوان در خصوص مخاطرات رفتاری اغلب به مراتب کمتر از میزان دسترسی او به فضاهای تهییج کننده به این اقدامات و نیز امکان ارتکاب این اقدامات است. در چنین شرایطی در دو گانه رعایت عفت عمومی و پرهیز از فاش گویی آنچه که پرده حیا را می درد از یک سو و مخاطراتی که حیات نسل جوان را تهدید می کند از سوی دیگر، تصمیم گیری آسان نیست. به ظاهر راه آسانتر فاش گویی به همگان است. اما تحقیقات متعددی نشان داده است که گفتارهای عمومی و بدون برنامه اثر چندانی در تغییرماندگار در رفتارهای پر خطر ندارند. هرچند برخی اطلاعات باید برای همگان متناسب با سن آنها بیان شود اما  تمرکز بر گروههای پر خطر و استفاده از روشهای موثرتر برای این گروهها هم هزینه معقول تری دارد و هم اثرگذاری بیشتر و هم اجازه فاش گویی را بدون برهم زدن آرامش عمومی، می دهد.

شناسایی گروههای پر خطر و تمرکز فعالیتهای آموزشی با روشهای موثر بر این گروه، احتیاج به درک مشترک و همکاری متقابل بین دستگاههای ذی ربط، به ویژه آموزش و پرورش، وزرات علوم، سازمان گردشگری، پلیس، بهزیستی، قوه قضاییه به خصوص سازمان زندانها دارد. تلقی نادرست از تفریح امکان تقارن رفتارهای پرخطرمتعدد را افزایش می دهد و نسل جوان را در برابر خطرات فزاینده که شامل عفونت با ویروس اچ ای وی نیز می شود، قرار می دهد.

بسیاری از نسل جوانی که درگیر این رفتارها می شوند از عواقب احتمالی آنچه که می کنند اطلاعی ندارند و حداکثر از تنبیه قانونی آن مطلع هستند بی آنکه مضرات آن را بر سلامت خود بشناسند. دقیقا باید برای همین نسل جوانی که در معرض خطر هستند برنامه ریزی و اقدام کرد. بخشی از این اقدامات باید در نزدیکترین زمان و مکان به فضای زمانی و جغرافیایی که ظرفیت وقوع این رفتارها را در بطن خود دارد، انجام شوند. مدارس حاشیه شهرها، خوابگاهها، مناطق آزاد از نظر جغرافیایی، زمانهای تعطیلات نظیر ایام تعطیلات نوروزی و تابستانی از نظر زمانی، مشاغلی که فرد بدون همراهی خانواده و به صورت دوره ای به آنها اشتغال دارد، از جمله کانونهای خطر هستند. باید برای همه این موارد و سایر موارد مشابه برنامه ریزی ویژه ای داشت تا نسل جوان در نزدیک ترین زمان و مکان یادآوریها و نکات آموزشی لازم را دریافت کند.

توانمند شدن نسل جوان در مواجهه با این رفتارها و آنچه که از آن به (قدرت نه گفتن) در مهارتهای زندگی یاد می کنیم، هنوز احتیاج به تقویت بیشتری دارد. نباید ارتقای فرهنگی را در این بین دست کم گرفت. اما باید دراین عرصه با واقع بینی عمل کرد و به کارهای سطحی دل خوش نداشت.

خانواده ها نیز در تضاد نگرانی از این مخاطرات از یک سو و فشار جوانان و نوجوانان برای کسب آزادی عمل اغلب بیشتر نگرانند تا کار آمد. در آن جایی هم که بد سرپرستی و یا بی سرپرستی وجود دارد، کسی نگران نیست تا اقدامی بکند. برای خانواده های نگران نیز باید با آموزش مناسب، توانمندی ایجاد کرد تا فعالانه با نسل جوان خود در گذار از این مراحل همراهی کنند و با نگرانی بی حاصل، سلامت روان خود و جوان خود را مختل ننمایند.

در گزارش مورد اشاره از آمریکای شمالی 75 درصد مبتلایان جدید نوجوان یا جوان، پسرانی بوده اند که از راه تماس جنسی با همجنس مبتلا گشته بودند. 60 درصد عفونتهای جدید جوانان و نوجوانان در سیاه پوستان بروز کرده بود. همه اینها ناقوسهای خطری هستند که برای همه کشورها از جمله کشور ما می توانند هشدار دهنده باشند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha