مسعود پزشكیان در گفت و گو با فارس،‌ افزود: وزارت رفاه در عمل سیاستهای خود را اعمال می‌كند و در این بین وزیر بهداشت باید پاسخگوی طرح باشد.
وی گفت: بر اساس قانون، وزارت بهداشت سیاستگذار و هماهنگ كننده اجرای طرح پزشك خانواده است و وزارت رفاه باید بر اساس سیاستهای وزارت بهداشت خرید خدمت كند نه اینكه چونه بزند و با اتوریته‌ای كه به علت در اختیار داشتن پول دارد، سیاستهای خود را اعمال كند.
وی ادامه داد: این روند در اجرای طرح پزشك خانواده به نفع هیچ كس نیست البته در نهایت این مردم هستند كه ضرر می‌كنند، اگر دستور العملهای اجرای این طرح مطابق كارشناسی‌های وزارت بهداشت نباشد و درست نوشته نشود یا دیر نوشته و اجرا شود، مردم ضرر می‌كنند.
وزیر سابق بهداشت و درمان اضافه كرد: نمی‌شود پول طرح پزشك خانواده در اختیار وزارت رفاه باشد و بعد اگر به هر دلیل اعتبارات آن به دستی هزینه نشد، وزارت بهداشت پاسخگو باشد، متاسفانه نحوه هزینه كرد اعتبارات این طرح در وزارت رفاه شفاف نیست.
وی ادامه داد: تاكنون حدود 6 هزار پزشك و 4 هزار ماما و پرستار در روستاها مستقر شده‌اند، تجهیزات و دارو به روستاها رفته است و وضعیت نسبت به سابق خیلی بهتر شده است اما هنوز تا رسیدن به اهداف ایده آل طرح پزشك خانواده فاصله داریم.
پزشكیان گفت: من دو سال پیش كه این طرح را شروع كردیم گفتم كه اجرای كامل طرح پزشك خانواده اگر بخواهد درست و اصولی اجرا شود و وقت تلف نشود حداقل 10 تا 12 سال زمان نیاز دارد اما برای رسیدن به این هدف باید دقیقا تعریف شود كه چه خدماتی، توسط چه كسانی، با چه امكاناتی، در كجاها، چگونه و برای چه تعداد جمعیت باید در قالب طرح پزشك خانواده اجرا شود.
وی اضافه كرد: این در صورتی است كه سطح اول، دوم و سوم طرح پزشك خانواده به درستی تعریف و اجرایی شود، پزشك خانواده در روستا، شهر، شهرستان و استان تعریف شود و پزشكان خانواده آموزش ببیند،(الان پزشكان عمومی، آموزش پزشك خانواده را ندیده اند) و البته قوانین و چارچوبهای این طرح تدوین و مستقر شود، همه اینها زمان و اعتبار می‌برد.
وی افزود: هنوز كارهای زیادی باقیمانده است كه برای اجرای اصولی و علمی طرح پزشك خانواده لازم است، باید مكانیزمهای پرداخت به تیم سلامت به درستی تعریف شود و پرداختها به موقع انجام شود، بعد آموزش پزشكی خانواده به پزشكان عمومی شاغل در این طرح و آماده شدن بیمارستانها و مراكز تخصصی ارائه خدمات برای اجرای نظام ارجاع هنوز به درستی انجام نشده است.
پزشكان گفت: اگر در نظر بگیریم هر پزشك عمومی سه سال آموزش ببیند تا متخصص پزشك خانواده شود و برای هر هزار نفر یك پزشك خانواده تعریف شود، باید 70 هزار پزشك بكارگیری شوند و معادل 210 هزار سال آموزش ببینند، اجرای چنین كار بزرگی نیازمند، آمادگی دانشكده ها و تدوین قوانین و مقررات مناسب و مكانیزم پرداخت منابع است.
وی گفت: مسئله مهم در اجرای موفق طرح پزشك خانواده نظام پرداختها و اعتبارات این طرح است در زمان حاضر اگر فرض كنیم كه همه 500 میلیارد تومان اعتبار این طرح برای جمعیت 20 میلیونی تحت پوشش در روستاها هزینه شود سرانه هر فرد حدود 25 هزار تومان در سال و 1800 تومان در ماه می‌شود در حالی كه همین الان سرانه غیر واقعی درمان شهری 4400 تومان است و سرانه واقعی درمان حدود 7 هزار تومان است بنابراین اعتبارات این طرح كافی نیست و حداقل باید 2 تا 3 برابر شود.
پزشكیان افزود: برای اجرای بهتر این طرح هیچ اشكالی ندارد كه از مشاركت مالی روستائیان استفاده كنیم، ممكن است عده‌ای از روستائیان توان مشاركت مالی نداشته باشند، آنها را می توان كنار گذاشت اما قطعاً عده زیادی از آنها حاضرند برای دریافت خدمات استاندارد درمانی پرداختی داشته باشند و در اجرای طرح مشاركت مالی كنند.
وزیر سابق بهداشت گفت: مسئله دیگر تعریف دقیق جمعیت تعریف شده هر پزشك خانواده است در زمان حاضر به طور متوسط هر پزشك، جمعیتی در حدود 3500 نفر را تحت پوشش دارد و این جمعیت زیادی است كه فقط پزشك خانواده می‌تواند این افراد را در زمان بیماری ویزیت كند اما نمی‌تواند خدمات تعریف شده سلامت بر اساس دستورالعمل‌های پزشك خانواده (guide line ) را اجرا كند.
وی افزود: ما در زمان شروع كار متوسط دو هزار نفر را برای هر پزشك خانواده تعریف كردیم اما این تعداد ایده آل نیست و برای اجرای درست پزشك خانواده باید هر پزشك خانواده حدود هزار نفر جمعیت را تحت پوشش بگیرد تا بتواند به طور مرتب به آنها سربزند و مسئول سلامت آنها باشد.
پزشكیان گفت: بر این اساس تعداد پزشكان خانواده این طرح در روستاهای كشور باید حداقل 2 تا 3 برابر شود و این امر به میزان اعتبار و نحوه هزینه كرد آن توسط وزارت رفاه كه پول این طرح را در اختیار دارد، بستگی تام دارد.
وی افزود: طرح پزشك خانواده یك طرح عظیم ملی است و فقط این نیست كه یك عده پزشك را در روستاها مستقر كنیم، در این صورت این طرح به اهداف ایده آلی خود نمی‌‌رسد و ممكن است عده‌ای به خود جرئت دهند و این طرح را زیر سوال ببرند و بگویند به درد نمی‌خورد در حالی كه همین الان هم وضعیت ارائه خدمات بهداشتی- درمانی با استقرار همین تعداد پزشك و امكانات جانبی و دارو در روستاها تغییرات زیادی پیدا كرده است، قبلا روستاهای ما خالی از این امكانات بود.