به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ كاهش یك گونه جانوری مهم، آن هم به این صورت كه از یك نسل 50 یوزپلنگ بیشتر باقی نمانده باشد، شاید برای بسیاری افراد در خور اهمیت نبوده یا اصلا نتوانند میزان اهمیت آن را درك كنند، اما برای فعالان و كارشناسان محیط زیست عمق فاجعه را مشخص میكند. طی سالهای اخیر، سرزمین ما نسل شیر یال كوتاه و ببر مازندران را از دست داد در حالی كه اینگونههای جانوری در ردیف گونههای اندنیك (گونههای انحصاری) قرار داشتند و تنها در ایران یافت میشدند. گونههایی كه هر یك به مثابه یك كتاب خطی كاملا یگانه بودند و حال كه از بین رفتهاند، بدلی وجود ندارد كه بتوان جایگزین آنها كرد. اكنون نیز نوبت انقراض به نسل یوزپلنگ ایرانی، این نماد محیط زیست كشور رسیده است. اخباری كه درباره گونههای گیاهی و جانوری در معرض خطر به گوش میرسد، در حقیقت نشان از وضعیت شكننده و تخریب شده زیستگاههای ایران و شرایط نامطلوب علفخورانی مثل كل و بز و میش و آهو دارد كه گستره غذایی یوزپلنگ را تشكیل میدهند.
همینطور نشاندهنده این است كه توان زیست پالایی (خود ترمیمی) در طبیعت بهشدت آسیب دیده. از سال 2006، شاخصی به نام «سرزمین شاد» یكی از شاخصهای ارزشیابی و طبقهبندی در جهان است. مردم شادتر با افسردگی كمتر، در سرزمینی زندگی میكنند كه از مواهب طبیعی بیشتری برخوردار است. وقتی گونههای جانوری مهم در یك سرزمین از پس یكدیگر رو به انقراض میروند، پس آن سرزمین در حال از دست دادن مواهب خداست، و آن سرزمین همانطور كه رفتهرفته از نشاط و انرژی تهی خواهد شد، به همان نسبت راه را برای هجوم افسردگی و ناامیدی باز خواهد كرد.
نظر شما