به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ 1 همگان فهمیدند و به عینه دیدند كه كودكان ما در مدارس فاقد حداقل استاندارد و در شرایط بسیار سخت مشغول تحصیلند. چرا باید فرزندان ما از امكانات متناسب با دیگر شهرها برخوردار نباشند؟ مگر سهم ما از مالیات و عوارض و درآمد عمومی كمتر از مردم شهرهای دیگر است؟ شهر پیرانشهر از جمله شهرهایی است كه درآمد كلانی را از طریق گمرك دریافتی از واردكنندگان كالا و جرایم مردم از باب اشتغال به معاملات مرزی و قاچاق روانه خزانه میكند اما معلوم نیست كه چند درصد آن به مردم پیرانشهر و عمران و توسعه آن اختصاص داده میشود.
2 بنا بر اعلام مسوولان محلی به دلیل مخروبه بودن، مدرسه محل حادثه فاقد گاز بوده و گرمای آن از طریق بخاریهای نفتی تامین میشده. مسوولان مخروبه بودن را توجیه فاقد گازكشی بودن مدرسه قرار دادهاند در حالی كه این اعلام، مصداق عذر بدتر از گناه است زیرا معنای مخروبه بودن این است كه مدرسه باید به فوریت تخریب و بازسازی شود و اسكان دادن دانشآموزان در مدارس مخروبه موید عدم كفایت و تدبیر مسوولان امر است. آیا تصمیمگیران مربوطه حاضرند كه خود یا فرزندان دلبند خود را در چنین اماكن و مدارسی اسكان دهند؟
3 نكته عجیب در این ماجرا اعزام برخی مصدومان و سوختگان حادثه به استانی دیگر (آذربایجان شرقی) و شهر دور از دسترس تبریز است. مگر در پیرانشهر یا شهرهای همجوار یا مركز استان آن، بیمارستان و مركز درمانی برای مداوای این افراد وجود ندارد؟ چرا باید برای مداوای آنان و اعزام به بیمارستان چندین ساعت راه ناهموار را پیمود تا به بیمارستانی در تبریز رسید؟ مگر لحظات و دقایق پس از حادثه از اهمیت حیاتی برای نجات مصدوم برخوردار نیست؟ و چرا باید این لحظات حیاتی به جای تلاش برای مداوای بیمار در راه طولانی اعزام به تبریز از دست برود؟ خبر اعزام مصدومان به تبریز چنان حس انكار و تكذیب را بیدار كرد كه یكی از مقامات عالیه استان را وادار به تكذیب آن كرد. چرا تكذیب؟ چون این امر سوال بزرگی را در برابر ادعاهای شبانهروزی آنان در توسعه جنوب استان ایجاد میكند. اما حقیقت تلخی است كه شهرهای منطقه فاقد مراكز درمانی و بیمارستان هستند و باید آن را پذیرفت.
نظر شما