به گزارش سلامت نیوز به نقل از پایگاه اینترنتی هلث دی نیوز، بودجه این طرح پنج ساله با ‪ ۱/۸‬میلیون دلار كمك "موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی آمریكا" تامین می‌شود.

یك گروه در "دانشگاه دلاور" قصد دارند دو شیوه متفاوت مهندسی ژنتیك را برای نوزایی تارهای انعطاف‌پذیر بافت پیوندی ( لامینا پروپریا) ‪ ،lamina propria‬بررسی كنند.

این بافت هنگامی كه هوا از ریه‌ها از طریق نای به بالا فرستاده می‌شود، می‌لرزد و تولید صدا می‌كند.

استفاده بیش از حد یا غلط از تارهای صوتی به این بافت آسیب می‌رساند، كه در نتیجه انعطاف پذیری طبیعی آنها را مختل كرده و به گرفتگی صدا و سایر مشكلات صوتی منجر می‌شود.

یك رویكرد كه قرار است دانشمندان آن را آزمایش كنند عبارت است از تزریق مواد ژلاتین مانند به بافت آسیب دیده به منظور بهبود انعطاف پذیری و پیشگیری از تشكیل زخم.

رویكرد دوم شامل ایجاد بافت كارا از تركیب سلول‌های بافت پیوندی تار صوتی (فیبروبلاست‌ها)، شبكه خارج سلولی مصنوعی و سرنخ‌های بیولوژیكی و محرك‌های مكانیكی است كه خصیصه‌های مكانیكی یا بیولوژیكی اندامهای طبیعی را می‌گیرد.