سلامت نیوز : دوران بازنشستگی رویداد مهمی است که از جنبه‌های گوناگون قابل مطالعه و بررسی است و نوعی دگرگونی و تغییر را در زندگی بازنشستگان به وجود می‌آورد. این دوران برای برخی‌ها آغاز فصل جدیدی از زندگی و برای عده‌ای دیگر پردغدغه است. برخی از بازنشستگان تلاش می‌کنند هر چه زودتر به دوران بازنشستگی برسند تا در آرامش و امنیت زندگی کنند اما بسیاری دیگر علاقه چندانی به بازنشستگی ندارند و بیش از آنکه بخواهند اوقات بیشتری برای حضور در خانواده داشته باشند تمایل دارند همچنان سر کار خود باقی بمانند. گروه اول از کار خسته شده‌اند و گروه دوم از ترس بیکاری رنج می برند؛ ترسی که عاقبت آن افسردگی است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ بسیاری از کسانی که در آستانه سن بازنشستگی قرار می‌گیرند از این افسردگی احساس ترس می‌کنند و به همین علت به جای اینکه به فکر پرداختن و فراهم کردن تفریحات و مسائل رفاهی خود باشند، به فکر مسائل شغلی و کاری بوده که البته این امر هم ضربه بزرگی بر افسردگی آنها وارد می‌کند. البته بسیاری هم از دوران بازنشستگی به نحو مطلوب استفاده کرده و آن دوران را فصلی برای ارضا شدن کنجکاوی‌های خود می‌دانند که در طول سال‌ها نتوانسته‌اند به آن دست یابند و در این ایام با فراغ بال بیشتری به آن مسائل می پردازند. دوران بازنشستگی همچنین بهترین موقعیت برای ارائه تخصص‌های شغلی به صورت داوطلبانه و در قالب نیکوکاری به جامعه است، فرصتی که شاید در دوران اشتغال به دلایل گوناگون فراهم نیامده است. بازنشستگان افرادی هستند که 30 سال تجربه کار را دارند و چه بسیار افرادی که آنها تربیت کرده و در اختیار جامعه قرار داده‌اند.

توجه نكردن کافی به مشكلات بازنشستگان

یکی از مسائلی که بازنشستگان را نگران کرده است توجه نكردن و تکریم نشدن آنهاست، یعنی اینکه در خانه و خانواده و اجتماع کسی به آنها توجه نکند و به عنوان قشر بدون استفاده تلقی شوند.

هر چند که آداب و رسوم زندگی ایرانی اجازه چنین برخوردی را با بزرگ‌ترها نمی‌دهد اما از گوشه و کنار دیده و شنیده می‌شود که به بازنشسته‌ها توجهی نمی‌شود و این امر مشکلات بسیاری را برای آنها به همراه می‌آورد.

نباید از این امر غافل شد که بالارفتن سن بسیاری از توقعات را نیز به همراه دارد و بازنشستگان از اینکه تا چند روز پیش برای مجموعه‌ای رئیس بوده‌اند ‌یا کار می‌کردند و حال باید در گوشه‌ای بنشینند، رنج می‌برند و باید به آنها اهمیت دهیم. نکته دیگر، خانواده بازنشسته‌ها هستند که چه بسا بسیاری از آنها پدر ‌یا مادر خود را فراموش می‌كنند و

از اینکه باید یک نفر را در خانه ببینند شاید پرخاشگری‌هایی را هم انجام دهند‌ یا خدایی نکرده توهین‌هایی به آنها می‌کنند، که این منشأ افسردگی در میان بازنشستگان است. خانواده می تواند با رفتارهای خود این افسردگی را از فرد بازنشسته دور کرده و با فراهم کردن فضای شاد از تجربیات و نگاه‌های مثبت وی استفاده کنند. به اعتقاد کارشناسان، بسیاری از بازنشسته‌ها برای رفع مشکلات مالی خود مجبور می‌شوند پس از بازنشستگی مجدد مشغول به کار شوند و این امر نیز نوع دیگری از افسردگی را برای آنها به‌دنبال دارد. فرد کارمندی که با هزار امید و آرزو به فکر بازنشستگی بوده تا از آن استفاده کرده و ادامه زندگی خود را در اختیار خانواده بوده و از زندگی لذت ببرد، اما متاسفانه به دلیل مشکلات مالی باید مجدد به سر کار رفته و به امرار معاش بپردازد. همه می‌دانند فردی که بازنشسته می‌شود، خرج زندگی او بیشتر شده و این امر موجب می‌شود تا فرد کارمند به فکر تلاش بیشتری برای امرار معاش باشد، که در این عرصه باید نهادهای دولتی خدمات بیشتری را به بازنشستگان ارائه داده و به فکر رفاهیات و تفریح آنها باشند.

ناهمسانی دخل و خرج

محمد پیروزمنش یکی از بازنشستگان سازمان کشتارگاه است که از سال 87 بازنشسته شده است، وی می‌گوید: مشکلات مالی موجب شده تا دوباره با 68 سال سن به سرکار بروم و همانند یک جوان کار کنم. وی می‌افزاید: حقوقی که به ما می‌دهند بسیار کم بوده و درست است که ما در خانه دو نفر هستیم اما خرج خانه بیشتر از گذشته شده است. این بازنشسته در پاسخ به این سوال که به مسائل رفاهی و تفریحات هم توجه می‌کنید یا نه؟ با خنده پاسخ می‌دهد: دلمان می‌خواهد اما نمی‌شود. وقتی مجبور هستی برای ادامه زندگی پول بیشتری به دست بیاوری، باید کار کنی و دیگر به تفریح و استراحت نمی‌رسی.

پیروزمنش می‌گوید: متاسفانه یکی از مشکلات ما این است که حتی تحقیر هم می‌شویم، یعنی خیلی از افراد می‌گویند 30 سال کار کرده باز هم سرکار می‌رود و حرص مال دنیا را می‌خورد، در صورتی که اینگونه نیست و ما فقط به خاطر اینکه پول کمی‌دریافت می‌كنیم و خرج زیادی داریم مجبور به این کار می‌شویم.

پشیمانی از بازنشستگی

رضا یوسفی دیگر بازنشسته‌ای است که 30 سال در آموزش و پرورش کارهای فرهنگی انجام داده است و 2 سال از بازنشستگی او می‌گذرد. او می‌گوید: روز اول که می‌خواستم بازنشسته بشوم، شوق زیادی داشتم اما الان پشیمانم و دوست نداشتم که این اتفاق می‌افتد.

وی‌ ‌افزود: 30 سال ما به فضای کار عادت کرده بودیم و متاسفانه فاصله گرفتن از آن موجب می‌شود تا در روحیه ما تاثیر بدی داشته باشد. یوسفی معتقد است: کسی که بازنشسته می‌شود، بازنشسته از زندگی نشده و باید خود آن فرد تلاش بیشتری داشته باشد و بنده نیز به همین منظور با مطالعه کردن و نوشتن مطالب مختلف این خلأ را پر کرده‌ام. این بازنشسته می‌گوید: مشکلات زیادی در زندگی و امرار معاش وجود دارد که باید دولت و مسئولان کمک کرده تا با پرداخت معوقات مشکلات رفع و همچنین مسیری برای استفاده از تجربیات فراهم شود.

حذف امور رفاهی

زهرا میرقیصری یکی دیگر از بازنشستگان است که امسال بازنشسته شده و می‌گوید: بازنشستگی دوران خوبی است چون حداقل به راحتی می‌توانم به زندگی‌ام رسیدگی کنم و برای خانواده‌ام وقت بگذارم. وی ادامه می‌دهد: متاسفانه از زمانی که بازنشسته شده‌ام یکسری از مسائل رفاهی که در اداره به ما می‌دادند حذف شده، مثلا اگر کارت استخر رایگان می‌دادند دیگر وجود ندارد در صورتی که فرد بازنشسته بیشتر از دیگران هم وقت دارد و هم نیازمند به استفاده از امور رفاهی است. این خانم بازنشسته معتقد است باید از تجربیات بازنشسته‌ها استفاده کرد و این موضوعی است که در میان ادارات قم جایی ندارد و کسی به آن توجه نمی‌کند. هر چند که مشکلات بازنشسته‌ها به قدری زیاد است که به واسطه حیایی که دارند از بیان آن منصرف می‌شوند، اما موضوع اصلی که بازنشسته‌ها از آن رنج می‌برند كم توجهی به آنهاست که تغییر این نگاه به همت دست اندرکاران امر و مردم بستگی دارد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha