به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ 1 - اگر چه ایران با آمریكا رابطه ای ندارد و دولت این كشور همواره علیه نظام جمهوری اسلامی ایران كینه ورزی به خرج داده و از هیچ اقدامی برای آسیب رساندن به ایران فروگذار نكرده ، اما این امر مانع از آن نشده است تا اگر در این كشور حادثه ای تلخ رخ داد، ایران به نظاره بنشیند و هیچ اقدامی نكند. از این زاویه ابراز همدردی رئیسجمهور ایران با مردم آمریكا قابل قبول است ولی در همین مورد هم میشد به همان ابراز همدردی كه سخنگوی وزارت خارجه كشورمان با مردم آمریكا به عمل آورد اكتفا كرد و بیش از آن سطح ابراز همدردی را بالا نبرد.
2 - حال به هر دلیلی كه رئیسجمهور محترم تشخیص داده یا ترجیح داده شخصا با مردم آمریكا چنین ابراز همدردی بهعمل بیارود طبیعتا و ناخود آگاه ذهن هر شهروند ایرانی به سوی حوادث مشابه و حوادثی كه با عمق بیشتری در همین چارچوب سرزمین خودمان ایران رخ داد معطوف می شود و به مقایسه واكنش رئیسجمهور به این حوادث و حادثه آمریكا می پردازد. مشخصا به دو نمونه اشاره می شود. زلزله اخیر در استان آذربایجان شرقی و آتش سوزی مرگبار در مدرسه روستای محروم شین آباد از توابع شهرستان پیرانشهر. متاسفانه مقایسه واكنش رئیسجمهور به این دو حادثه با حادثه ای كه در آمریكا رخ داد ما را به نتیجهگیری مناسبی سوق نمی دهد. چرا كه آقای احمدی نژاد به حادثه مدرسه شین آباد كه 28 دانش آموز دچار آتش سوزی شدید شدند و یكی از آنان در نهایت معصومیت مرحوم شد هیچ واكنشی نشان نداد و هیچگاه هم برای مردم زلزله زده آذربایجان در مقام رئیسجمهور ایران پیام تسلیتی صادر نكرد. این در حالی است كه آقای احمدینژاد زودتر از تمام روسای جمهور كشورهای دیگر به حادثه ای كه برای 20 دانش آموز آمریكایی- از نظر عددی 8 نفر كمتر از حادثه دانش آموزی شین آباد- رخ داد، واكنش بسیار تالمآمیز و توأم با ابراز همدردی شدید نشان داده است.
3 - بحث این نیست كه چرا آقای احمدی نژاد با مردم آمریكا ابراز همدردی كرده است بلكه بحث بر سر این است كه صدور پیام و ابراز همدردی برای زلزله زدگان آذربایجانی و آتش گرفتگان پیرانشهری اولویت دارد یا صدور پیام برای آمریكاییها؟ آیا انتظار برای صدور یك پیام تسلیت از سوی رئیسجمهور ایران برای حادثه ای كه در ایران رخ داده و بالغ بر 300 نفر از آنان را به كام مرگ فرستاده است، توقع زیادی است؟ گمان نمی رود این توقع، توقع زیادی باشد بلكه كمترین انتظار به شمار می آید. با این وجود جناب رئیسجمهور اتفاقاتی كه در آذربایجان شرقی و پیرانشهر رخ داده است را تا آن حد حائز اهمیت ندیده است كه شخصا برای آن وارد عمل شود ولی در عوض وظیفه فوری خود دیده برای آمریكاییها دل بسوزاند . بدون اینكه خود به قضاوت بنشینیم از آقای رئیسجمهور و مشاوران و معاونانش می پرسیم: مردم درباره این نوع رفتارهای شما چه قضاوتی باید بكنند؟
نظر شما