به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ وزیر كم حوصله بود و پس از اتمام سخنرانی كوتاه خود، عزم رفتن كرد. خوشبینانهترین حالت این بود كه سكوت وزیر در قبال بسیاری از پرسشها را به سرما خوردگی او نسبت داد. هر چند كه اتفاقات روزهای اخیر میتوانست این احتمال را هم پررنگ كند كه وزیر طی روزهای گذشته سكوت را پذیرفته است. به ویژه كه اگر امروز، جملات سه روز قبل معاون اول رییسجمهوری را مرور كنیم: «هیچ نگرانی از بابت كمبود ارز و دارو وجود ندارد. ارز به اندازه كافی داریم و دارو هم به اندازه كافی وارد میكنیم... تا آقای احمدینژاد هست من هستم و تا آقای احمدینژاد هست خانم وزیر هم هست.»
جملات محمدرضا رحیمی درباره وضعیت ارز و دارو، پاسخی بود به نقدهای هفتههای اخیر وزیر بهداشت نسبت به عملكرد بیحساب و كتاب بانك مركزی در قبال تخصیص ندادن ارز مرجع به دارو. هر چند كه معاون اول رییسجمهوری همیشه با لبخند پاسخ میدهد و سخن میراند اما لبخند رحیمی شبههناك است و باید از ورای آن، ظرایف بسیاری جستوجو كرد. شاید هم یك وجه نهفته در این لبخند، سفارش به سكوت خانم وزیر و قطع روند انتقاد بوده باشد؛ وجهی كه روز گذشته به عیان، آشكار بود.
وقتی هم كه «اعتماد» در پرسشهای خود، وزیر را از باب هجمه مشكلات پیش روی نظام سلامت مورد سوال قرار داد، وزیر در پاسخی بسیار محافظهكارانه، تایید كرد كه مشكلات همچنان بر جای خود باقی است.
«اعتماد» از وحید دستجردی پرسید: «مركز مبادلات ارزی مدعی شده كه از ابتدای امسال تا 22 آذر ماه، 2 میلیارد و 400 میلیون دلار ارز برای دارو و تجهیزات پزشكی تخصیص داده در حالی كه شما طی روزهای گذشته اعلام كردید كه غیر از 850 میلیون دلار، هیچ رقم مازاد از ارز مرجع یا مبادلهیی در اختیار وزارت بهداشت و شركتهای دارویی قرار نگرفته است.»
پاسخ وزیر یك زیركی زنانه در خود پنهان داشت. وقتی گفت: «من قبلا درباره ارز تمام حرفهایم را زدم و صحبتهایی هم كه كردم، همان صحبتهای گذشته است و هیچ تغییری نكرده. آن اطلاعاتی كه ما داریم و از طریق بانك مركزی هم به ما ابلاغ شده، نشاندهنده آن است كه آمار و ارقامی هم كه قبلا سازمان غذا و داروی ما اعلام كرده بود، صحت داشته است.»
در ادامه همین پاسخ اما خطاب به خبرنگار رسانه ملی بود كه وزیر گفت: «جلسات متعددی داشتیم و طی روزهای اخیر، تصمیمات بسیار خوبی اخذ شده و كارهای بسیار خوبی هم انجام شده كه منتظرم كار به سرانجام برسد و نتایج را اعلام كنیم. از جمله كه ترخیص محمولههای دارو از گمرك در حال طی روال سابق است و من باید از وزارت نفت و مدیران بانك مركزی تشكر كنم كه كوشش جدی برای حل مشكلات داشتهاند. الان در این زمینهها كوششی جدی میكنند تا مشكلات حل شود. از جمله كه ظرفیتها و سهمیههای خاصی را برای دارو و ملزومات پزشكی در اولویت قرار دادند كه در حال اجراست.»
مرضیه وحید دستجردی روز گذشته در سخنان و پاسخهای خود، اصرار داشت كه تولیدكنندگان تجهیزات پزشكی و دندانپزشكی باید مورد حمایت قرار بگیرند. سخنانی كه با لحنی ملایم ابراز شد و سوی مقابل تمام تند رویهای او ظرف دو هفته اخیر بود. وزیر انگار خسته شده بود از اینكه با رییس كابینهیی درگیر شود كه اولویت سلامت را از سال گذشته، بدون هیچ پیش شرطی به ردیف 17 جدول اولویتهای سیاستگذاری و بودجهیی تبعید كرده است: «هماكنون بیش از 70 درصد تجهیزات دندانپزشكی داخل كشور تولید میشود و با توجه به هزینه گرانقیمت تجهیزات و مواد دندانپزشكی خارجی، باید سعی كنیم این میزان را به صد درصد افزایش دهیم. خرداد ماه امسال هم كارگروهی برای حمایت از این تولیدات در وزارت بهداشت تشكیل شد و جلسات متعددی داشت و 20 مهر هم جلسه اصلی كارگروه در وزارت بهداشت برگزار شد و در پی آن با شركتهای تولیدكننده تجهیزات هم جلسات متعددی داشتیم.
بنای این كارگروه بر این است كه تمام تجهیزات و مواد دندانپزشكی در داخل كشور تولید شده و تولیدكنندگان مورد حمایت قرار بگیرند و الزام دستیابی به این هدف، ممنوعیت ورود و قاچاق كالاهای بیكیفیت است آن هم در زمانی كه تولیدكننده ایرانی، محصول با كیفیت و مقرون به صرفه و برخوردار از كمیت عالی تولید میكند. علاوه بر آنكه مصرفكنندگان تجهیزات و مواد دندانی باید ملزم به مصرف تولیدات داخلی شوند كه البته این الزامها نیازمند دستورات حاكمیتی بوده و تمام وزارتخانهها باید دست به دست داده و كمك كنند تا عوارض و تعرفههای ثقیل برای تولیدكنندگان به حداقل رسیده و از آن سو، تعرفههای گمركی برای واردات افزایش یابد تا تولیدكنندگان هم بتوانند فعالیت خود را ادامه دهند و قیمت تمام شده محصولات هم كاهش پیدا كند. تولیدكنندگان امروز به من قول دادند كه در صورت حمایتهای لازم، میتوانند سقف تولیدات خود را تا تامین 90 الی 95 درصد محصولات مورد نیاز بخش دندانپزشكی افزایش دهند.»
وحیددستجردی، گرانی خدمات دندانپزشكی را هم با هزینه تولیدات داخلی یا واردات اقلام خارجی در ارتباط دانست و گفت: «فقط یكی از دلایل گرانی خدمات دندان پزشكی در ایران، فقدان پوشش بیمهیی برای این خدمات است اما علت دوم این است كه تجهیزات و مواد دندانی گران قیمت است و حتی با وجود آنكه 60 الی 70 درصد تجهیزات داخل كشور تولید میشود اما همان اقلام وارداتی كه سهم 30 الی 40 درصدی را به خود اختصاص داده، بسیار گران است و لازم است كه واردات بیرویه برخی كالاها و تجهیزات دندانپزشكی مورد بازنگری قرار گرفته و سهم واردات كاهش یابد یا تعرفهگذاری برای واردات به گونهیی باشد كه قادر به اختلال در قیمت تولیدات داخلی و صدمه به تولیدكنندگان نباشد.»
نظر شما