«حسن امامیرضوی» مدیرکل نظارت بر درمان وزارت بهداشت هم راهكار حل معضل زیرمیزی را در اجرای برنامه پزشك خانواده میداند. البته مرضیه وحید دستجردی هم گشایش این گره پر هزینه را در اجرای این برنامه میداند اما مشكل آنجاست كه پزشك خانواده خود در ایستگاه بیپولی میچرخد و هنوز معلوم نیست كه دولت برای این طرح،سر كیسه را شل میكند یا خیر.
تهران امروز نوشت: پزشكان متخصص در تهران در سال 90 یك میلیارد تومان زیرمیزی گرفتهاند. این آمار از سوی «مسعود یاوری» معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اعلام میشود. پزشكانی كه البته به گفته یاوری، شكایت از آنها راه به جایی نمیبرد و فقط صف دادگاه را طویلتر میكند، بنابراین سعی شده رضایت بیماران را جلب کرده و میزان اضافه دریافتی به آنها بازگردانده شود.
البته او نه آمار تعداد پزشكان فراخوانده به دادگاه را میدهد و نه آمار تعداد بیمارانی كه پول به آنها بازگردانده شده است.از سوی دیگر اگر این یك میلیارد تومان درآمد سال 90 را به پزشكانی كه از آنها شكایت كردهاند، محدود كنیم، معلوم میشود كه پولی بیشتر از آنچه یاوری میگوید روی میزهای پزشكان و متخصصان در تهران جابهجا میشود و لابد اگر تمام زیرمیزیهایی كه در كل كشور جابهجا میشود را حساب كنیم، سر به فلك میبرد. مبلغ كلی و سراسری وقتی غیرقابل تصور میشود كه «حسن امامیرضوی» معاون سلامت وزارت بهداشت میگوید: «پدیده زیرمیزی در میان پزشكان شاغل در بیمارستانهای دولتی شهرستانهای كشور بیش از تهران است.»
روز حسابرسی میرسد؟
همین چند روز پیش بود كه زنی مجبور شده بود برای سرطان روده خود علاوه بر 12 میلیون تومان بیمارستان، 8 میلیون تومان هم به پزشك معالجش به عنوان «حق چاقو» بدهد! اما درست از روزی كه «سلیمان عباسی» سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی اولتیماتوم داده كه حتی با دانهدرشتهایی كه زیر میزی میگیرند، برخورد میشود یك ماه میگذرد و همچنان جراحان زیادی در حال گرفتن زیرمیزی هستند. برخوردی كه از سوی جمعی از اعضای مجلس شورای اسلامی، وزارت بهداشت و درمان و سازمانهای پزشک قانونی و تعزیرات باید صورت بگیرد.
با این وجود سلیمان عباسی اعتقاد دارد كه برای برخورد جدی با پزشكان متخلف نیاز به قانون جدیدی است و قوانین موجود نمیتواند با پدیده زیرمیزی مقابله كند. او در نهایت میگوید: «براساس برنامهریزیهای انجام شده از سازمان تعزیرات، سازمان پزشکی قانونی و وزارت بهداشت به عنوان متولی نظارت با تخلفات زیرمیزی به صورت جدی برخورد میکند.» به گفته عباسی تصمیم گرفته شده است تا تمام تعرفههای پزشکی به ویژه عملهای جراحی و اقدامات تخصصی در دیوارهای بیمارستانها نصب شود تا بیماران از تمام تعرفهها مطلع شوند. او در نهایت اعلام میكند كه به طور حتم درصورت تخلف و دریافت زیرمیزی پروانه این افراد لغو میشود.
گریزگاهی به نام پزشك خانواده
«حسن امامیرضوی» مدیرکل نظارت بر درمان وزارت بهداشت هم راهكار حل معضل زیرمیزی را در اجرای برنامه پزشك خانواده میداند. البته مرضیه وحید دستجردی هم گشایش این گره پر هزینه را در اجرای این برنامه میداند اما مشكل آنجاست كه پزشك خانواده خود در ایستگاه بیپولی میچرخد و هنوز معلوم نیست كه دولت برای این طرح،سر كیسه را شل میكند یا خیر. دولتی كه بخش بسیار زیادی از اعتبار نظام پزشكی را به وزارت راه داد تا بر اساس آنچه در ابتدای سال 91 روی تلكسهای خبری رفت، به عنوان عیدی به كارمندان وزارت راه پرداخت شود.
هرچند به گفته «محمدحسین شهریاری» رئیس كمیسیون بهداشت مجلس، وزارت راه در تازهترین موضعگیری خود گفته است كه این پول صرف مسكن مهر شده است. با این وجود رضوی میگوید: «اجرای برنامه پزشک خانواده با قطع ارتباط مالی بین پزشک و بیمار میتواند جلوی اخذ زیرمیزی و تخلفات اقتصادی را بگیرد.» مرضیه وحید دستجردی هم از تمام دانشگاههای علوم پزشكی كشور میخواهد تا با پدیده زیرمیزی برخورد كرده، مبالغ را به بیماران بازمیگردانند و پزشكان متخلف را نیز جریمه كنند.
او اعتقاد دارد كه علاوه بر برخورد جدی با پدیده «زیرمیزی»، باید قیمتهای واقعی خدمات مشخص شوند و پوششهای بیمهای خدمات افزایش یابد چرا كه اگر پوششهای بیمهای بر اساس قیمت تمام شده خدمات صورت گیرد، میتوان به صورت ریشهای با پدیده زیرمیزی برخورد كرد این درحالی است كه اكنون به صورت موردی با این پدیده برخورد میشود. دستجردی در نهایت میگوید: «برخورد ریشهای با پدیده زیرمیزی نیازمند قیمتگذاری واقعی در خدمات سلامتی است.
همچنین سیستمهای بیمهای نیز باید توسعه یابد چرا كه اكنون 1700 نوع خدمت وجود دارد كه در پوشش بیمهای تعریف نشدهاند و مردم هزینه این خدمات را از جیب خود میپردازند.» اما مشكل آن است كه بیمهها این روزها آنقدر بیتاثیر هستند كه كمتر پزشكی به دفترچه بیمه یك بیمار نگاه میكند. از سوی دیگر نه بیمه تكمیلی علاقه زیادی به داشتن نقشی پررنگ در بازی دارد و نه پزشكان حاضر به تمدید قراردادهای خود با بیمهها، حتی بیمههای تكمیلی هستند. «دكتر محمدرضا نوروزی» نایب رئیس شورای عالی نظام پزشکی میگوید: «چون بیمههای تكمیلی مطالبات بیمارستانها را با تاخیر میپردازند، بنابراین پزشکان از پذیرش بیماران با بیمه تکمیلی خودداری میكنند.» همین واقعیت هم نشان میدهد كه در شرایط امروز نمیتوان از نمد بیمهها، كلاهی برای بیماران درست كرد. هرچند حسینعلی شهریاری،رئیس كمیسیون وزارت بهداشت در گفتوگو با تهران امروز میگوید، نباید چنین اتفاقی بیفتد. چون بیمههای تكمیلی تمام پول را از اعضای خود میگیرند، بنابراین نباید مشكلی برای پرداخت مطالبات داشته باشند.» تا این سوال پیش بیاید كه چرا بیمههای تكمیلی هم از انجام خدمات و وظایف قانونی خود سر باز میزنند.
تعرفههای مشگلگشا
امامی رضوی برای حل بحران زیرمیزی پزشكان، روی یك مسئله دیگر هم زوم میكند: «تعرفه های درمانی باید به موقع اعلام شود تا پزشکان خودسرانه اقدام به بالابردن تعرفه های خود نکنند.» البته وزارت بهداشت تاكنون موفقیتی در زمینه تعرفهها نداشته است. تعرفههای سال 91 هم دیر تصویب شد و هم بسیار كمتر از میزان تورمی بود كه جامعه به طور روز افزون با آن دست و پنجه نرم میكند. به گفته رضوی وزارتخانه قصد دارد كه تعرفههای سال 92 را تا پایان سالجاری مشخص كند كه پزشكان خود به سراغ افزایش تعرفهها در سالجاری نروند. اما این وزارتخانه، هنوز هم دولتی را پیش رو دارد كه برنامهریزیها را با توجه به زمانبندی خود پیش میبرد و میزان تعرفهها را معمولا بدون توجه به میزانی كه مجلس و وزارتخانه میخواهند، تعیین میكند.
به بعد از دولت دهم هم نمیشود امیدوار بود، چون رسم نیست كه تعرفه را دوبار در سال تعیین كنند. كما اینكه وزارت بهداشت و نظام پزشكی سعی كرد كه تغییراتی در تعرفههای تصویب شده در سالجاری بهوجود بیاورد اما نتوانست. تنها راه باقی مانده، واگذار كردن تعرفهها به بعد از دولت دهم است كه آن هم تا خردادماه آینده بسیاری از بیماران را خاكستر نشین خواهد كرد.
البته بحث تعرفه به كنار، پزشكان زیرمیزی بگیر، مطالبات بیمه ای، حقوق پایین و دریافت نکردن به موقع کارانه را هم از دیگر دلایلی میدانند كه باعث میشود بیخیال سوگندنامه «بقراط» شوند. بنابراین بیمار میماند با هزار درد بیدرمان تا در نهایت همان طور كه «بیژن صدریزاده» نماینده سازمان بهداشت جهانی در حوزه سرطان در ایران میگوید: «بسیاری از بیماران سرطانی یا خانهشان را میفروشند یا مقدمات فوت را آماده میکنند.»
نظر شما