سلامت نیوز : برای مقابله با دروغگویی کودک به‌طور غیرمستقیم و در قالب داستان به او یاد دهِید که دروغگویی رفتار پسندیده‌ای نیست. گاهی دروغگویی ریشه در تخیلات کودک دارد، به این معنا که کودکان در سنین خاصی وارد مرحله تخیلات می‌شوند و اشیا و اتفاقات را واقعیت‌پنداری می‌کنند. خانواده‌ها باید توجه داشته باشند که اینگونه همزادپنداری‌ها ریشه در تخیلات کودک دارد و فقط به علت اینکه با واقعیت‌ها منافات دارد نمی‌توان آنها را دروغ پنداشت. گاهی دروغگویی کودک ریشه در آرزوهای او دارد، در این صورت کودک در واقع با بیان جملات غیر واقعی سعی در راضی كردن خانواده دارد و خواسته‌های خود را در قالب واقعیت‌ها می‌گوید.در این باره ممکن است فرد در مورد شغل پدر و مادرش، یا وسایل خانه و محل زندگی و... دروغگویی کند که در این صورت می‌توان گفت کودک به علت احساس ضعف‌ها و حقارت شرایط زندگی خود را جور دیگری جلوه می‌دهد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ، ترس از گفتن واقعیت و کتمان خطا مورد دیگری است كه باعث دروغگویی می‌شود، گاهی کودک به علت ترس از شماتت و تنبیه، واقعیت‌ها را طور دیگری بیان می‌کند که این اتفاق اغلب به‌دنبال رفتارهای منفی والدین رخ می‌دهد. الگوپذیری رفتار یکی دیگر از علل روی آوردن به دروغگویی در کودک است و در مواردی پدر و مادر، علت دروغ گفتن کودک هستند، چون زمانی که کودک شاهد دروغگویی پدر و مادرش باشد بد و خوب آن را نمی‌فهمد و سعی در تقلید آن دارد. خانواده‌ها باید توجه داشته باشند که در رفتارهای کودک برخورد تنبیهی نمی‌تواند چندان موثر باشد چون برخورد تنبیهی والدین با مقوله دروغگویی و سایر رفتارهای غلط کودک فقط سبب انجام نشدن آن به‌طور موقت می‌شود. به نظر می‌رسد برخورد تفسیری و توجیهی با این مقوله می‌تواند موثر باشد، چون اگر به‌طور عمقی با این مقوله برخورد شود می‌توان شاهد کارکردهای آن بود.برخورد ریشه‌ای با رفتار دروغگویی کودک سبب ایجاد حس جرات‌مندی در کودک می‌شود. والدین باید برای اصلاح رفتارهای ناهنجار کودک مثل دروغگویی این رفتارها و اشتباه بودن آنها را در قالب نقش بازی کردن و به‌طور غیرمستقیم به او یاد دهند. استفاده از شخصیت‌های داستان، نقاشی و... می‌تواند راه حل مناسبی برای مقابله با رفتارهایی مثل دروغگویی کودک باشند.کودک بد و خوب بودن دروغ را نمی‌فهمد، پس نباید به هیچ‌وجه با او برخورد تنبیهی داشت.