سلامت نیوز: دکتر عزت‌اله گل‌علیزاده،عضو شورای‌عالی نظام پزشکی و رییس انجمن پزشکان عمومی نوشهرسازمان نظام پزشکی در هفته نامه سپید نوشت: به‌عنوان بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین سازمان مردم نهاد در ایران در حال حاضر با حدود ۲۰۰ هزار عضو سابقه‌ای بیش از ۵۰ ساله دارد. ویژگی این نظام یا همان council این است که یکسری وظایف حدفاصل حاکمیت، مردم و شاغلان آن حرفه را بر عهده دارد و در واقع سازمانی است نه کاملا دولتی و نه کاملا صنفی و به عبارت دیگر سازمان باید ضمن تعامل مثبت با حاکمیت و در نظر گرفتن نیازها و خواسته‌های مردم، پیگیر مطالبات اعضای خود نیز باشد.
سازمان نظام پزشکی در سال ۱۳۳۵ تاسیس و اولین دوره انتخابات در سال ۱۳۴۷ برگزار شد. از ۱۱ دوره انتخابات برگزار شده، ۴ دوره آن مربوط به قبل از انقلاب بوده است و آخرین دوره برگزاری انتخابات به سال ۱۳۸۷ برمی‌گردد.
روند مشارکت اعضا در انتخابات تا سال ۱۳۶۳ سیر صعودی داشته ولی متاسفانه پس از آن تا سال ۱۳۸۳ سیر نزولی را طی می‌کند. هر چند روند تصویب قانون جدید سازمان در زمان برگزاری انتخابات سال ۸۳ به مراحل نهایی نرسیده بود ولی نویدبخش مشارکت بالای اعضا در دوره بعدی، سال ۱۳۸۷ بود. در انتخابات سال ۸۷ میزان مشارکت به‌خصوص در شهرستان‌ها نسبتا افزایش داشته ولی در تهران هر چند نسبت به دوره قبل افزایش داشت ولی میزان مشارکت کمتر از ۳۰ درصد بوده است.

دلایل مشارکت پایین در انتخابات سازمان نظام پزشکی را می‌توان به طور خلاصه به دو دسته تقسیم کرد:
۱- علل درون سازمانی:
- سیاست‌زدگی سازمان
- دور شدن سازمان از اهداف مصرح در قانون تشکیل سازمان نظام پزشکی
- ارتباط ضعیف سازمان با بدنه جامعه پزشکی
- توجه ناکافی به مطالبات واقعی گروه‌های مختلف جامعه پزشکی به‌خصوص پزشکان عمومی
- ناتوانی سازمان در دفاع از حقوق حقه جامعه پزشکی

۲- علل برون سازمانی:
- عدم تبیین جایگاه تشکل‌های صنفی و غیردولتی در کلیت نظام سلامت کشور
- کارکرد نامناسب سایر ارکان نظام سلامت
- بیکاری و در نتیجه سر خوردگی اعضا نسبت به فعالیت‌های صنفی
- …
بی‌شک کمبود اعتبار حوزه سلامت، فقدان تعامل دست‌اندرکاران نظام سلامت با نمایندگان جامعه پزشکی، افزایش فارغ‌التحصیلان گروه‌های پزشکی و در نتیجه افزایش بیکاری، غیرواقعی بودن تعرفه‌ها، بحث و جدل‌های تولیتی بین وزارتخانه‌های بهداشت ودرمان و رفاه و تامین اجتماعی و… باعث می‌شود که قاطبه جامعه پزشکی نه تنها نسبت به سازمان نظام پزشکی بلکه حتی فراتر از آن نسبت به نوع سیاستگذاری و اجرای برنامه‌ها در حوزه سلامت انتقاد داشته و ظهور و بروز این انتقاد و اعتراض را می‌توان به طور غیرمستقیم در میزان مشارکت جامعه پزشکی در انتخابات سازمان به‌خوبی لمس کرد.
میزان رضایتمندی یکی از شاخص‌های مهم در ارزیابی عملکرد محسوب می‌‌شود. متاسفانه بررسی‌ها و شواهد موجود حکایت از پایین بودن این میزان در سازمان‌ها و دستگاه‌های حوزه سلامت اعم از وزارت بهداشت و درمان و وزارت رفاه و تامین اجتماعی دارد. در واقع میزان رضایتمندی هم بین گیرندگان خدمت (مردم) و هم بین ارائه‌دهندگان خدمت (جامعه پزشکی) پایین است. مردم که در مواجهه مستقیم با ارائه‌دهندگان خدمت قرار دارند، اعتراض‌های خود را که عمدتا ناشی از کمبود امکانات دارویی و درمانی و افزایش میزان پرداخت از جیب و خود منتج از پایین بودن سهم پرداختی توسط بیمه‌هاست، متوجه جامعه پزشکی کرده و از سوی دیگر واقعی نبودن تعرفه‌ها و همچنین تاخیر در پرداخت مطالبات توسط سازمان‌های بیمه‌گر همه و همه باعث شده تا جامعه پزشکی در معرض فرسودگی شغلی، اعتماد و اعتقاد خود را نسبت به متولیان نظام سلامت از دست بدهد و هر یک به فکر بیرون کشیدن گلیم خود از آب باشند بنابراین تنها زمانی که می‌توانند اعتراض خود را به رخ مسوولان بکشند شاید همین انتخابات سازمان نظام پزشکی باشد.
بر این اساس می‌توان گفت پایین بودن میزان مشارکت جامعه پزشکی در انتخابات سازمان معلول عملکرد مسوولان سازمان و وزارتخانه‌های ذی‌ربط طی سال‌های اخیر بوده و نا امید شدن این قشر فرهیخته از اصلاح امور و در نتیجه عدم همراهی و همکاری آنان در برنامه‌های جاری و آتی نظام سلامت مانند برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع موجبات شکست هر طرح و برنامه‌ای را قبل از شروع آن فراهم خواهد ساخت.