به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ این فشار روانی گاهی به حدی میرسد كه نهتنها بازده كارمندان را در اداره كاهش میدهد، بلكه بر رفتار آنها در جمع خانواده نیز اثر میگذارد و میزان درگیریهای خانوادگی را افزایش میدهد و خلاصه این كه محیط ناسالم و پرفشار كار، احساس رضایتشان را از زندگی میكاهد.
به همین دلیل، ما در این مطلب به شما میآموزیم چگونه با راهكارهایی ساده، استرس در محیط كارتان را به كمترین حد ممكن برسانید تا بیشتر از همیشه احساس شادی، آرامش و رضایت كنید.
طبیعت روی میز كار
طبیعت، حال و هوای آدمها را عوض میكند و به آنها آرامش میدهد. جالب است بدانید پژوهشی دانشگاهی نشان داده است بیمارانی كه كنار پنجرهای رو به فضای سبز و خرم بستری شده بودند نسبت به آنها كه فضای مقابلشان فقط دیواری خاكستری بود، زودتر بهبود یافتند.
اگر سرانگشت سبز طبیعت میتواند بیماران را شفا دهد، حتما انسانهای سالم را نیز بهتر میكند. هیچ فكر كردهاید وجود گیاه روی میز كارتان تا چه حد میتواند احساس رضایت و شادی را به خودتان و بقیه همكاران منتقل كند؟
چرا كجكج میخندید؟ لابد میگویید هماكنون در پایتخت، یك شاخه گل رز هلندی حدود 5000 تومان است، حقوق یك كارمند چقدر باید باشد كه بتواند روزی یك شاخه گل رز یا یك دستهگل نرگس بگذارد روی میزش تا احساس آرامش كند؟ لابد میگویید این نسخهها فقط در ظاهر قشنگ و پرزرق و برق است، وقتی پای عمل میرسد، همه مثل سراب محو میشود؛ اما اشتباه میكنید.
چه كسی گفت مثل عاشقهای توی فیلمها گل رز بخرید و روی میزتان بگذارید؟ اصلا میدانستید در برخی كشورهای شرق دور، مردم ترجیح میدهند به جای گل خریدن، گلدان بخرند؛ چراكه اعتقاد دارند گلدانها سالها باقی میمانند، اما عمر گل همان «پنج روز و شش» است كه سعدی میگوید.
پیشنهاد ما قرار دادن یك گلدان كوچك روی میز كارتان است. بهانه نیاورید كه محیط كارتان نورگیر نیست. گیاهان آپارتمانی بسیاری وجود دارند كه نیازی به نور مستقیم خورشید ندارند و چهبسا شاخ و برگ نحیفشان طاقت كجخلقیهای آفتاب تند را ندارد و به همین خاطر باید در سایه یا محیط با نور غیرمستقیم نگهداری شوند، مثلا كاكتوسها، بنفشههای آفریقایی و فیكوسها چندان علاقهای به نور شدید و مستقیم آفتاب ندارند.
مطمئن باشید وجود یك گیاه سبز روی میز كار، آرامش را به شما بازمیگرداند، به شرط آن كه گاهی وقتتان را صرف برقراری ارتباط با آن كنید، به او آب بدهید، نوازشش كنید، خاك روی برگهایش را بگیرید، برگهای زرد و پژمردهاش را جدا كنید و گلدانش را پاك كنید.
همین كارهای ساده باعث میشود بتوانید با روح موجود زندهای دیگر ارتباط برقرار كنید و آنگاه او نیز در لحظهای كه به حضورش نیاز دارید، رفیقتان خواهد بود.
برنامه داشته باشید
مگر آرامش نمیخواهید؟ آرامش، رفیق نظم است؛ یعنی برای پیشگیری از استرس در محیط كار باید بدانید هر مسئولیتی را دقیقا چه زمانی باید انجام دهید در غیر این صورت ساعات كاریتان آشفته، پراضطراب، غیرقابل پیشبینی و شیوه حضورتان در محیط اداره به قول قدیمیها «باری به هر جهت» میشود بنابراین، همین امروز یك دفترچه كوچك یادداشت بخرید و برنامههای روزانهتان را در آن بنویسید و خودتان را ملزم كنید به آن وفادار باشید، اما یك نكته را یادتان باشد: اگر آرامش میخواهید فقط برای خودتان برنامهریزی كنید نه دیگران! البته قبول داریم كه گروهی از افراد به علت نوع شغلشان ناچارند برای دیگران هم برنامهریزی كنند و طبیعی است یك مدیر، آرامش كمتری نسبت به كارمندان عادی داشته باشد، اما مسالهای كه ما به آن اشاره میكنیم این است كه برخی افراد بدون آن كه شغلشان مدیریت باشد، برای دیگران برنامه میریزند.
برای روشنتر شدن آنچه گفتیم مثالی میزنیم. تصور كنید آقای الف كارمندی است كه عادت كرده برای دیگران برنامهریزی كند. او قصد دارد سهشنبه این هفته را مرخصی بگیرد، اما میداند این فصل سال، زمان اوج كاری آنها محسوب میشود بنابراین به جای آنكه برای خودش برنامهریزی كند و كارهایش را طوری مرتب كند كه بتواند هم مرخصی بگیرد و هم به همه مسوولیتهایش رسیدگی كند، تصمیم میگیرد برای همكارانش برنامهریزی كند و مسوولیتهایش را روی دوش آنها بیندازد. او به خیال خودش یك نقشه حساب شده میكشد كه اگر سهشنبه بیخبر نیاید، دو همكار دیگرش ناچار میشوند سه چهار ساعت هم دیرتر بروند تا مسئولیتهای نیمهكاره او را انجام دهند!
نكته: اگر به دنبال انرژی مثبت در محیط كار هستیدباید بتوانید از خودتان انرژی مثبت ساطع كنید. یكی از راههای بهوجود آوردن این انرژی چه در اداره و چه در خانه این است كه لبخند بر لب داشته باشید
به این ترتیب آقای الف با خیال راحت روز سهشنبه را در خانه میماند و اواسط روز با رییس تماس میگیرد كه سرماخورده یا سردرد گرفته، غافل از اینكه یكی از همكارانش هم با برنامهریزی قبلی مرخصی گرفته و البته مسوولیتهایش را پیش از رفتن انجام داده است.
به این ترتیب، همه كارها روی دوش كارمندی كه در اداره مانده است، میافتد و او پنج ساعت بیشتر از ساعت كاریاش در اداره باقی میماند.
شما احتمالا تا اینجای كار نتیجه گرفتهاید كه در این داستان، كارمندی كه در اداره مانده بیشتر از بقیه استرس را تحمل كرده است و خطری متوجه آقای الف كه به خیال خودش زرنگی كرده است، نیست؛ اما اشتباه میكنید!
سختی كار برای كارمندی كه در اداره مانده فقط این است كه ناچار شده یك روز بیشتر از روزهای دیگر پشت میزش باشد.
پس از این روز مسلما او بیشتر مورد توجه قرار میگیرد و رییساش وظیفهشناسی وی را تحسین خواهد كرد و اگر هم چنین نكند به هر حال، این نكته را در نظر دارد كه این كارمند، زمانی كه بشدت به حضورش نیاز داشته، سركارش بوده است، اما ماجرا درباره آقای الف برعكس است. او نهتنها مسوولیتش را انجام نداده، بلكه بقیه را به زحمت انداخته است.
رییس پس از آن كه آقای الف چند بار همین نقشه را عملی میكند، نتیجه میگیرد این كارمند از زیر بار مسوولیت شانه خالی كرده است بنابراین باید به محض برگشتنش مسوولیتهای مربوط به او را بیشتر كند، پس همین كه پای آقای الف به اداره میرسد، رییس شرایط كاری را برای او چندبرابر سخت میكند و از تسهیلاتی كه در اختیارش گذاشته تا حدی میكاهد.
علاوه بر این، همكار آقای الف از او ناراضی است و خشمش را با كم محلی كردن و بدخلقی نشان میدهد و همه این دلایل باعث میشود شرایط كاری برای آقای الف سخت و پراسترس شود و او تا مدتی در محل كارش احساس آرامش نكند.
دقت داشته باشید كه یك برنامهریزی حرفهای باید براساس اولویتها باشد، یعنی ابتدا باید همه مسوولیتهایتان را روی كاغذ بنویسید و سپس برای آنها برحسب اولویت انجام، شمارهای بگذارید و به همان ترتیب هم انجامشان بدهید.
مشكلی كه بیشتر مردم در برنامهریزی شغلی مطرح میكنند، این است كه معمولا در طول روز اتفاقاتی پیشبینی نشده رخ میدهد كه در برنامهریزیشان لحاظ نشده است و به همین علت روند برنامه روزانه مختل میشود، اما این مساله نمیتواند علتی قانعكننده برای بیبرنامگی باشد. یك برنامهریزی حرفهای باید سوپاپ اطمینان داشته باشد.
وقتی شما ناچار میشوید بخشی از وقتتان را در طول روز به كارهای خارج از برنامهریزی اختصاص دهید، مسلما برای كارهایی كه پیشتر زمان آنها را در طول روز پیشبینی كرده بودید وقت كم میآورید.
سوپاپهای اطمینان، فرصتهایی است كه برای جبران عقبافتادگی از برنامه و بروز رخدادهای نابهنگام در برنامهریزی گنجانده میشود. در این بخشها، وقت فرد آزاد است و او یا میتواند در آنها استراحت كند یا به جبران عقبافتادگیاش از برنامه اصلی بپردازد.
یك چرت كوتاه، گناه نیست
كمخوابی، نهتنها به سلامتتان آسیب میزند و شما را مستعد ابتلا به ضعف چشم، چاقی مفرط، چربی كبد، اختلالات هورمونی و سرطان میكند، اعصابتان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد و توانایی قضاوت و تصمیمگیری منطقی را از شما میگیرد، كمطاقت و بیحوصلهتان میكند و به همین علت محیط كارتان را بیشتر از آنچه واقعا هست، پراسترس و فرساینده احساس میكنید.
برخی كارمندان میگویند حتی وقتی خوابشان به اندازه كافی است گاه در محیط كار، احساس خوابآلودگی و خستگی شدید دارند و محیط كار برایشان غیرقابل تحمل میشود.
در این شرایط هیچ اشكالی ندارد در اوقاتی كه سرتان خلوتتر است، به اندازه سه چهار دقیقه سرتان را روی میز كار بگذارید و چرتی بزنید . آنگاه متوجه میشوید با همین خواب كوتاه، انرژیتان چندبرابر شده است.
بیكفش با دكمههای باز و لبخند!
شما هم باور دارید مشكلات پیچیده گاهی با روشهای ساده حل میشود؟ شاید به نظرتان خندهدار باشد، اما باید باور كنید چند تغییر بسیار كوچك در وضعیت پوششتان و شیوه قرار گرفتنتان پشت میز یا وضعیت اتاقتان میتواند احساس منفی شما را نسبت به محیط كار عوض كند.
نكته اول این است كه لباسهایی در شأن محیط كار اما راحت بپوشید. در شرایط استرس شدید بد نیست چند لحظهای دكمههای سر آستینها و یقهتان را برای چند لحظهای باز كنید و نفسهایتان را تنظیم كنید، یعنی آرام و ملایم نفس بكشید تا ضربان قلبتان هم تنظیم شود.
اگر پشت میز نشستهاید اشكالی ندارد پاها را چند دقیقهای از كفش درآورید و به صندلی تكیه بدهید. سپس پنجره اتاقتان را باز كنید تا هوای تازه و خنك، سرحالتان كند و اگر با همه این اوصاف حالتان بهتر نشد، به جای پرخوری در فرصت ناهار، چند دقیقهای از اداره خارج شوید و بسرعت پیادهروی كنید.
بین تاثیری كه محیط شغلیتان بر شما میگذارد و تاثیری كه شما بر آن میگذارید، ارتباطی مستقیم وجود دارد. منظورمان این است كه چگونه احتمال دارد شما با چهرهای عبوس، احساسی منفی و در حال نقزدن وارد اداره شوید و انتظار داشته باشید پشت میز كارتان كه مینشینید بارانی از آرامش و شادی روی سرتان باریدن بگیرد.
اگر پی انرژی مثبت در محیط كار هستید باید بتوانید از خودتان انرژی مثبت ساطع كنید. یكی از راههای بهوجود آوردن این انرژی ـ چه در اداره و چه در خانه ـ این است كه لبخند بر لب داشته باشید.
لبخند، واكنش اطرافیان را نسبت به شما عوض میكند، شما را فردی با اعتماد به نفس و قوی نشان میدهد و علاوه بر این، احساس نشاط درونی را نیز به شما منتقل خواهد كرد و از فشار روانی محیط اطرافتان میكاهد.
نظر شما