هماهنگی رییس‌جمهور با وزیر و هماهنگی وزیر با مجموعه زیردست خود یکی از شرایط لازم برای اجرای صحیح و دقیق برنامه‌های بهداشت و درمان است در حالی که مدیری که قرار است تنها چند ماه بر سر کار باشد حتی فرصت شناخت افراد زیرمجموعه خود را پیدا نمی‌کند چه برسد به اینکه ...

این بی‌ثباتی‌ها تنها هزینه را افزایش می‌دهد
سلامت نیوز: هماهنگی رییس‌جمهور با وزیر و هماهنگی وزیر با مجموعه زیردست خود یکی از شرایط لازم برای اجرای صحیح و دقیق برنامه‌های بهداشت و درمان است در حالی که مدیری که قرار است تنها چند ماه بر سر کار باشد حتی فرصت شناخت افراد زیرمجموعه خود را پیدا نمی‌کند چه برسد به اینکه ...


به گزارش سلامت نیوز، دکتر عبدالرحمان رستمیان عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در هفته نامه سپید نوشت: وزارت بهداشت و درمان در کشور ما به عنوان یک وزارتخانه بسیار گسترده به یک مدیریت توانمند و پاسخگو نیاز دارد تا بتواند مسایل و مشکلات این بخش را به درستی ببیند و در صدد رفع آن برآید و در عین حال پاسخگوی تصمیمات و اقدامات خود باشد. چنین مدیریت توانمندی می‌تواند برنامه‌های بالادستی را اجرا کند و برای برنامه‌های سالانه نیز اقدامات لازم را انجام دهد. البته این در شرایطی است که امکانات و منابع لازم را نیز در اختیار داشته باشد. بی‌ثباتی مدیریت در سیستم بهداشت و درمان باعث برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت و بالا رفتن هزینه مدیریتی می‌شود.
هماهنگی رییس‌جمهور با وزیر و هماهنگی وزیر با مجموعه زیردست خود یکی از شرایط لازم برای اجرای صحیح و دقیق برنامه‌های بهداشت و درمان است در حالی که مدیری که قرار است تنها چند ماه بر سر کار باشد حتی فرصت شناخت افراد زیرمجموعه خود را پیدا نمی‌کند چه برسد به اینکه بتواند براساس این شناخت و همچنین شناسایی فرایندها، محدودیت‌ها و فرصت‌ها برنامه‌های لازم را برای پیشبرد امور طراحی و اجرا کند. در زمان این تغییرات و آمدن یکی و رفتن دیگری، گفت‌و‌شنودهای درون‌سازمانی و صف‌بندی‌های احتمالی باعث کاهش بهره‌وری و افزایش هزینه‌های ناشی از بی‌ثباتی مدیریت می‌شود. این امر در سطوح بالای مدیریتی تاثیر بسیار بیشتر و عمیق‌تری دارد. زمانی که رییس‌جمهور فردی را انتخاب و از تصمیمات او حمایت می‌کند اما ظرف چند روز تغییر عقیده می‌دهد و همان تصمیمات را زیر سوال می‌برد، اعتماد مردم را از دست می‌دهد. این کار موجب کاهش ثروت اعتماد بین مردم و مسوولان و کاهش ثروت اجتماعی می‌شود. به طور مثال برکناری دکتر دستجردی و جایگزین کردن فرد دیگر را در حالی که تنها چند ماه به پایان دولت مانده از چند جهت می‌توان مورد انتقاد قرار داد؛ در زمان وزارت دکتر دستجردی نقص‌ها و اشکالاتی در وزارت بهداشت بود که بخشی از آن به خود وزیر و بخشی از آن به کمبود امکانات مربوط بود اما شرایط کنونی شرایط تغییر وزیر نبود. اینکه تنها چند ماه مانده به پایان عمر دولت دهم وزیر بر سر یک اختلاف جزیی با رییس‌جمهور (بر سر رییس یک دانشگاه) عزل شود، لطمات زیادی به همراه دارد زیرا به احتمال خیلی زیاد در چند ماه آینده و با تعیین رییس‌جمهور جدید بار دیگر مدیریت وزارت بهداشت تغییر می‌کند و وزیر دیگری در دولت جدید بر سر کار می‌آید.

ضمن اینکه وزیری که هم‌اکنون انتخاب می‌شود با علم به اینکه چند ماه بیشتر بر سر کار نیست، نمی‌تواند برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشد. در حالی که با اندکی سعه‌صدر از سوی هر کدام از طرفین می‌شد این مشکل را برطرف کرد بدون اینکه به تغییر وزیر و تحمل هزینه‌های ناشی از این تغییرات نیاز باشد. بخش دیگری از مشکل بی‌ثباتی مدیریت در سیستم بهداشت و درمان کشور، نبود سازوکار درست برای انتخاب وزیر و حتی معاونت‌هاست. به طور مثال سازوکاری از این دست که وزیر انتخابی برای وزارت بهداشت پیش از بر عهده گرفتن وزارت حتما ریاست یک دانشگاه بزرگ علوم پزشکی را در کارنامه داشته باشد یا کسی که قرار است معاون درمان وزارتخانه شود حتما پیش از آن در یکی از دانشگاه‌های علوم پزشکی استان‌ها چنین سمتی را عهده‌دار باشد. ضمن اینکه گذراندن دوره‌های تخصصی مدیریت و اشراف و احاطه بر مسایل و امور مدیریت باید یکی از شروط لازم و ضروری برای انتخاب وزیر و سایر مدیران باشد. داشتن سعه‌صدر و خصوصیات اخلاقی و معنوی یکی دیگر از شروط احراز چنین پستی است. در حالی که هم‌اکنون این مسایل در کنار هم دیده نمی‌شود و بیشتر افراد انتخابی برای پست‌های مهم اصلح نیستند. از سوی دیگر نشناختن جایگاه نظام بهداشت و درمان و درک‌نکردن اهمیت آن باعث حمایت‌نکردن دولت از وزیر بهداشت در تامین منابع مالی برای انجام کارهای مهم شده است. به همین دلیل شاهد مشکلاتی نظیر تامین‌نشدن ارز برای دارو، توزیع نامتناسب پزشکان در مناطق مختلف، کمبود پرستار و اصلاح‌نشدن تعرفه‌ها هستیم. مشکلاتی از این دست در سیستم بهداشت و درمان کشور زیاد است که برخی با مدیریت، برخی با منابع، برخی با برنامه و برخی به صورت ساختاری حل می‌شود اما اصل مطلب این است که این مشکلات تنها زمانی حل خواهد شد که جایگاه واقعی بهداشت و درمان در کشور شناخته شود و مورد حمایت و پشتیبانی تشکیلاتی، سرمایه‌ای، مالی و بیمه‌ای قرار گیرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha