به گزارش سلامت نیوز به نقل ازخبرگزاری رویترز از شیكاگو، موشهای فاقد ژن ‪ SAPAP3‬آنقدر صورت خود را مالیدند تا دچار خونریزی شد. مشخصه دیگر این موشها دوری گزیدن از فضاهای روشن و باز بود.

گوپینگ فنگ متخصص ژنتیك مولكولی در مركز پزشكی دانشگاه دوك می‌گوید به عقیده ما این حیوانات نمی‌توانند جلوی این رفتار خود را بگیرند.

این یافته‌ها در مجله نیچر منتشر شده است.

این رفتارها نظیر اختلال وسواسی ‪ OCD‬در انسان است.

مشخصه این اختلال اضطرابی افكار مخل و رفتارهای وسواسی مانند شستشوی مكرر دستها است كه زندگی روزمره را مختل می‌كند. دو درصد جمعیت جهان دچار وسواس هستند.

محققان تحقیقات خود را بر عملكرد پروتیینی كه ژن ‪ SAPAP3‬می‌سازد معطوف كردند. آنها موشهای فاقد این ژن پرورش دادند.

در ابتدا این موشها ظاهری طبیعی داشتند ، اما بعد از چهار تا شش هفته تكه‌های بی‌مو در صورتشان پدیدار شد. تصاویر ویدیویی گرفته شده از این حیوانات نشان از تمیز كردن وسواسی موشها داشت.

آزمایشهای بعدی نشان داد این حیوانات دچار اضطراب مفرط هستند.

هنگامی كه آنها در یك جعبه تاریك قرار داده شدند كه دری به سوی فضاهای باز و روشن داشت موشهای طبیعی از جعبه خارج شدند، اما موشهای فاقد این پروتیین داخل جعبه ماندند.

این حیوانات احساس می‌كنند فضاهای روشن مخاطره آمیزترند. این رفتار شواهد دیگری در مورد افزایش اضطراب در حیوانات نشان می‌دهد.

هنگامی كه ژن مفقود شده وارد بدن حیوان شد، موش رفتار طبیعی پیدا كرد.

داروی ‪ Fluoxetine‬علایم این حیوانات را تسكین بخشید. این دارو یك داروی ضد اضطراب است كه شركت الی لیلی با نام تجاری پروزاك برای درمان علایم وسواس در انسانها عرضه می‌كند.

این مطالعه اولین تحقیقی است كه نشان می‌دهد نقص در بخشی از مغز می‌تواند باعث بروز علایم وسواس شود.

ژن ‪ SAPAP3‬جزو خانواده پروتیین‌هایی است كه ماده انتقال‌دهنده عصبی یا ماده شیمیایی گلوتامات پیام رسان را تنظیم می‌كند. فنگ معتقد است این ماده می‌تواند هدف مفیدی برای شركتهای داروسازی باشد كه به دنبال ساخت داروهای اختلالات اضطرابی هستند.