این بیماری دارای یک الگوی رفتاری شامل کاهش توجه پایدار ، بیش فعالی و رفتارهای تکانشی می باشد.

رفتارهای پرخاشگرانه نشان بیش فعالی کودکان
سلامت نیوز : عضو مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اینکه بر اساس مشاهدات انجام شده این علائم تا 75 درصد کودکان مبتلا به بیش فعالی شایع است اظهار داشت :‌این بیماری دارای یک الگوی رفتاری شامل کاهش توجه پایدار ، بیش فعالی و رفتارهای تکانشی می باشد و عموما تا زمانی که کودک وارد محیط سازمان یافته نظیر دبستان ، آمادگی و کودکستان نشود این بیماری تشخیص داده نمی شود .

به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران ؛ دکتر ابراهیم عبداللهیان با اشاره به اینکه هیچ عامل واحدی مسئول بروز این اختلال نیست هر چند متغیرهای محیطی و ژنتیکی ممکن است در آن نقش داشته باشد، خاطر نشان کرد: از علل مستعد کننده قوی برای این اختلال می توان به عوامل ژنتیک، ‌عوامل مربوط به رشد، ‌آسیب مغزی احتمالی، عوامل عصبی شیمیایی و عوامل روانی اجتماعی اشاره کرد.
 
حساس بودن به نور ،‌صدا و حرارت از خصوصیات بالینی این بیماری در دوران شیرخوارگی

دکتر ابراهیم عبداللهیان با اشاره به اینکه این اختلال ممکن است در دوران شیرخواری آغاز شود، اظهار داشت:‌ شیرخواران مبتلا به این اختلال نسبت به محرک ها بسیار حساسند و تحت تاثیر صدا، نور ،‌حرارت و سایر تغییرات محیطی خیلی زود ناراحت می شوند.

وی افزود: ‌در سنین مدرسه کودکان ممکن است به سرعت پاسخ دادن به سوالات امتحانی را آغاز کنند اما پس از جواب دادن به یکی دو سوال دست از فعالیت بردارند ،‌اغلب تحریک پذیرند،از نظر هیجانی بی ثبات بوده و به آسانی خنده یا گریه سر می دهند، حواس پرتی و نوسان توجه در این کودکان سبب کندی یادگیری، ذخیره سازی و ابزار معلومات می شود.

دانشیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطر نشان کرد: بازماندن از توجه کافی به جزئیات، گوش نکردن هنگام صحبت بقیه، اشکال در توجه در تکلیف، ‌اشکال در سازمان دهی تکالیف، ‌شلوغ کاری و پر سر و صدا بودن، پرحرفی، ‌جواب دادن قبل از پایان سوال، ‌ناتوانی در انتظار کشیدن برای نوبت، ‌قطع حرف دیگران و مداخله در آن می توان اشاره کرد.

درمان دارویی خط اول درمان بیش فعالی

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد دارو درمانی را خط اول درمان عنوان کرد و گفت: ‌داروهای متعددی در درمان این اختلال موثر می باشد که مهمترین آنها دارویی به نام متیل فنیدیت (ریتالین) می باشد.

دکتر عبداللهیان با اشاره به اینکه مصرف دارو به تنهایی غالبا نمی تواند نیازهای جامع درمانی کودکان مبتلا به این اختلال را برآورده سازد و فقط یک جنبه از برنامه چند وجهی درمان این اختلال محسوب می شود، اظهار داشت: ‌گروههای مهارت اجتماعی، آموزش والدین کودکان و مداخلات رفتاری در مدرسه و خانه اغلب در درمان کلی کودکان موثر هستند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha