سند بزنید به نام
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ بچههای بدسرپرست آن گروه از بچهها هستند كه معمولا پدر و مادر دارند اما قانون والدین آنها را شایسته نگهداری از فرزندانشان ندانسته است برای نمونه ممكن است والدینشان بزهكار باشند و دوران محكومیتشان را در زندان بگذرانند.
این نوع بچهها نیاز به «امین موقت» دارند یعنی والدینی كه آنها را دستكم تا وقتی پدر و مادر واقعیشان صلاحیت نگهداری از آنها را پیدا كنند، نگه دارند اما این روزها آدمها مایلند هر دارایی را تا ابد داشته باشند و بنابراین ترجیح میدهند بچههایی را به كانون خانوادهشان راه بدهند كه جزو تعلقات مادامالعمرشان شود.
برخی خانوادهها هم دلیل میتراشند كه چرا نمیشود نام خانوادگیشان را وارد شناسنامه بچههای بدسرپرست كنند و آنها را مثل خودرو، خانه و زمین، به نام صاحبان تازهشان بزنند!
این در حالی است كه از میان بیش از 9000 كودكی كه در مراكز نگهداری بهزیستی زندگی میكنند 85 درصد بچهها بدسرپرست و فقط 15 درصدشان بیسرپرست هستند و به همین علت است كه خیلی از بچهها تا بزرگسالی در این مراكز باقی میمانند و از كانون خانواده محروم میشوند.
دختر، دختر، قند عسل!
بیشتر متقاضیان فرزندخواندگی مایلند دخترهای شیرخوار را به فرزندی قبول كنند. آنها در توجیه این خواسته، بحث محرمیت را مطرح میكنند در حالی كه دختر زودتر از پسر به سن تكلیف میرسد و به پدرخواندهاش نامحرم میشود.
اگر خانوادهای دختری را به فرزندخواندگی قبول كند، او پس از مدتی به پدر خواندهاش نامحرم میشود و اگر پسر ببرد، به مادر خواندهاش. بنابر این به شكل منطقی جنسیت بچهها نباید فرقی برای متقاضیها داشته باشد، اما به هر حال آنها همچنان به تبعیض جنسیتی معتقدند.
میدانید همین درخواست چه تعداد از بچهها را در رویای داشتن خانواده تا سالها نگه میدارد؟ این درخواست یعنی متقاضیان فرزندخواندگی كمتر اشتیاقی به پذیرفتن فرزند پسر دارند و بچههایی را كه كمی بزرگ شده باشند نیز نمیخواهند، بلكه فقط مایلند نوزادان را به فرزندخواندگی بگیرند.
به همین خاطر است كه هماكنون بیشترین گروه سنی كه در مراكز بهزیستی باقی ماندهاند كودكان بالای 12 سال هستند كه هیچكس حاضر نیست آنها را به فرزندخواندگی قبول كند.
خوشگل باشد لطفا
خیلی از متقاضیان فرزندخواندگی درخواستهای عجیب دیگری هم دارند، مثلا میگویند «نوزاد دختری كه به ما میدهید خوشگل باشد لطفا!» این یعنی اگر نوزادی به چشم آنها زشت باشد تلاشی برای تغییر سرنوشتش نخواهند كرد.
سالم باشد
خانوادهها علاقهای به نگهداری از بچههای معلول یا بیمار ندارند. به همین علت بیشتر معلولان جسمی و حركتی و ذهنی برای همیشه در مراكز نگهداری بهزیستی باقی میمانند.
به نظر خیلیها این انتظار كاملا طبیعی است شاید هم همینطور باشد و هر كسی به زوجی متقاضی فرزند حق بدهد كه كودكی سالم داشته باشند.
این كار گرچه شاید ظاهرا غیراخلاقی نباشد، اما جزو همان كارهایی است كه با وجود ظاهر عادی شان، به وجدان آدمها سوزن میزند.
وجدان درد این زوجها احتمالا وقتی بیشتر میشود كه بدانند در برخی كشورهای خارجی، زوجهای كاملا سالم حتی داوطلب نگهداری از كودكان اچآیوی مثبت میشوند تا آنها، سالهای پایانی زندگیشان را در كانون خانوادهای شاد و خوشبخت بگذرانند.
نظر شما