سلامت نیوز : اگرچه براساس تاریخ‌های رسمی، باغ گیاه‌شناسی نوشهر در سال 1335 افتتاح شده اما عمر این عرصه جنگلی و درختی و درختچه‌ای به بیش از 80 سال می‌رسد. باغ گیاه‌شناسی نوشهر که حالا بعد از 26 ماه کشمکش حکم تخریب آن صادر شده نزدیک به 35 هکتار مساحت دارد و گونه‌های گیاهی بسیار مهمی را در خود جای داده که به عنوان یکی از معتبرترین باغ‌های گیاه‌شناسی کشور محسوب می‌شود. اما سوال اینجاست که تیغ‌های تیز و چنگال‌های برنده ماشین‌های راهسازی، کجا از اهمیت درختان و درختچه‌های این باغ مطلعند و می‌دانند که برای به ثمر رسیدن این باغ که سابقه‌ای نزدیک به یک قرن دارد چه خون دل‌ها نرفته که حال به این راحتی دندان به تخریب آن تیز کرده‌اند!
هشت سال در مجاورت تخریب
به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ هشت سال است که باغ گیاه‌شناسی نوشهر در مسیر دست‌اندازی‌ها قرار گرفته. در طول این سال‌ها مقاومت‌ها از سطح وزیر و معاون وزیر و کارشناسان محیط‌زیست، آنقدر قوی بوده که دیوارهای این باغ در برابر هرگونه تجاوزی مقاومت کرده‌اند اما حالا رئیس این باغ به آرمان می‌گوید که در جلسه شورای تامین استان، رای به تخریب بخش‌هایی از این باغ مهم برای عبور جاده ترانزیتی صادر شده، جاده‌ای که تریلی‌های عظیم‌الجثه پر از دود را از دل این باغ عبور خواهد داد و جایی در اسکله پهلو خواهد گرفت.
شهرام کیادلیری که خود مبهوت این رای شورای تامین استان است به مخالفت وزیر جهاد و کشاورزی و معاون او با تخریب این باغ اشاره کرده و می‌گوید: «سوال اصلی اینجاست که چرا باید نظر نهایی در این باره از سوی شورای تامین استان صادر شود و اصولا چرا افراد حاضر در این شورا بدون توجه به نظرات کارشناسان مبنی بر آثار سوءتخریب این باغ گیاه‌شناسی تصمیم به تخریب بخش‌هایی از این باغ گرفته‌اند.» پیش از این نیز معاون برنامه‌ریزی و پشتیبانی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران خواستار حفظ باغ گیاه‌شناسی نوشهر به عنوان تنها باغ موجود در مازندران شده بود. سید احسان ساداتی با اعلام این که «این باغ گیاه‌شناسی برای پژوهشگران ارزش زیادی دارد و بسیاری از گونه‌های خارجی، نخستین بار در این باغ کاشته شده» خواستار حفظ این باغ شده بود تا اکوسیستم موجود در این فضا حفاظت شود.
عبور یک جاده ترانزیتی
کیادلیری توضیح می‌دهد که ماجرای دست‌اندازی به این باغ از هشت سال پیش شروع شده و درخواست بندر عبور جاده از ضلع غربی باغ بود مسئولین وقت سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و سازمان جنگلها و مراتع کشور با این تصمیم مخالفت کرده و پیشنهاد بعدی تخریب بخش شرقی باغ گیاه‌شناسی بوده اما مسوولان وقت با توجه به دامنه آسیب‌های چنین تصمیمی باز هم زیر بار نرفته‌اند و حتی هیات امنای باغ نیز با این تصمیم موافقت نکرده است. به گفته او در ادامه این روند حالا چهار سازمان مخالف اصلی تخریب این باغ هستند اما متاسفانه شورای تامین استان بدون توجه به این نظرات و حتی نظر وزیر جهادکشاورزی و معاون ایشان تخریب این باغ را به تصویب رسانده است. بهانه اصلی تخریب این باغ مهم و علمی جاده‌ای است که قرار است کار حمل بار ترانزیتی به بندر نوشهر را انجام دهد.
کیادلیری اما می‌گوید که بدون در نظر گرفتن آثار سوءتخریب این باغ، حتی محاسبات کارشناسان مسکن و شهرسازی نیز نشان می‌دهد که ساخت این جاده غیرکارشناسی است: این جاده قرار است محل عبور تریلی‌هایی شود که به بندر نوشهر بار حمل می‌کنند در صورتی که بهترین راه برای حمل بار مسیر ریلی بوده.» در 8/8/89 ماشین‌های اداره بندر نوشهر به دیوار باغ حمله می‌کنند تا آغازگر تخریب باشند. شکایت‌ها برای این اتفاق نتیجه می‌دهد و پرونده به استان می‌رود و حتی وزیر و رییس سازمان تحقیقات نیز در دفاع از باغ گیاه‌شناسی نوشهر می‌ایستند اما حتی رئیس این باغ نیز نمی‌داند که چرا حالا پرونده سر از شورای عالی تامین درآورده و کار به این جا رسیده است: «توضیحات فنی که ما به این شورا ارسال کرده‌ایم نشان می‌دهد که وجود این باغ به نفع مردم نوشهر و محیط‌زیست این شهر است.
این در حالی است که حتی متخصصان راه و شهرسازی هم اقرار کرده‌اند که ساخت این جاده و پایانه به نفع نوشهری‌ها نیست. این در حالی است که با افزوده شدن اتوبان تهران - شمال، دیگر معلوم نیست حجم ترافیک و آلودگی این منطقه به چه سطحی برسد و نبودن این باغ باعث افزایش آلاینده‌های محیطی منطقه نیز خواهد شد. واقعیت این است که اداره کل بنادر و دریانوردی در‌حالی بر تخریب باغ گیاه‌شناسی نوشهر اصرار می‌کند که می‌توانست مکانیابی جاده را به‌گونه‌ای طراحی کند که راه دسترسی آن به کمربندی شهرستان نوشهر از داخل شهر عبور نکند. کارشناسان همچنین توصیه کرده بودند که مسوولان بنادر و دریانوردی با استفاده از سیستم ریلی و ایجاد بارانداز در جنوب کمربندی نوشهر، عملیات مرتبط با حمل کالا به بندر و از بندر به نقاط دیگر را همانجا ساماندهی کنند. با عملی شدن این گزینه، نیازی به تخریب باغ گیاه‌شناسی و ایجاد راه دسترسی نبود.
چرا شورای تامین؟
کسی نمی‌داند که با صدور رای شورای تامین استان، آیا هنوز هم می‌توان به نجات باغ گیاه‌شناسی نوشهر امیدوار بود یا نه. شورای تامین موافقت خود را با واگذاری اراضی این باغ گیاه‌شناسی جهت احداث راه دسترسی به بندر موافقت کرده و آن طور که کیادلیری می‌گوید این شورا همچنین با واگذاری ایستگاه تحقیقات قراخیل قائمشهر نیز برای پارک فن آوری موافقت کرده و در این بخش کاملا نگران کننده است. با این همه کیادلیری که خود هنوز مصوبه شورای تامین را ندیده نمی‌داند که با رایی که می‌خواهد ضلع شمالی، شرقی و جنوبی این باغ را تخریب کند چه اقدامی باید انجام داد. همچنین هنوز از توافقاتی که احتمالا بعد از این تخریب مطرح خواهند شد اطلاعاتی در دسترس نیست. او تنها به ذکر این جمله اکتفا می‌کند که: «مسوولانی که رای به تخریب این باغ داده‌اند قطعا آینده دراز مدت نوشهر را مورد دقت قرار نداده‌اند. باغ گیاه‌شناسی نوشهر یکی از اصلی‌ترین عوامل تاثیر گذار در اکوسیستم منطقه است که با تخریب سه ضلع آن دیگر چیزی از این پارک باقی نمی‌ماند. این در حالی است که احداث این جاده و پایانه آن به زودی برای مردم نوشهر دردسر ساز خواهد شد به‌خصوص زمانی که احداث جاده تهران- شمال هم به پایان برسد و آن زمان است که نگرانی در این باره بی‌پایان خواهد بود
نظر شما