به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ بارانی كه در دو روز گذشته بر سر پایتخت بارید البته باران اسیدی بود، بارانی پر از مونواكسید كربن، ازن و ذرات معلق، اما نتیجهاش خوب بود، خوب به اندازه زیبایی آسمان آبی، درخشندگی نور خورشید، هوایی بدون بوی دود و شهری كه خاكستری رنگ نبود.
ما كه چشممان به جمال این زیباییها روشن شد، مدیر شركت كنترل كیفیت هوای تهران هم اعلام كرد، هوای پایتخت پاك است و غلظت تمام آلایندهها در حد مجاز، ولی میدانید برای چندمین بار در سال 91؟ برای بار دوم، آنهم در 310 روز سپری شده از امسال، یعنی قطره در مقابل دریا.
توزیع پاكی و ناپاكی هوا در این شهر واقعا ناعادلانه است، سهم ما تهرانیها از هوا بیشتر اوقات فقط تركیبات سمی است، حاصلش هم هزار و یك بیماری جسمی و روانی كه گشتی در شهر تائیدش میكند و مقصر اصلیاش هم مسئولانی كه طرحها را نیمهكاره رها میكنند و هر وقت از آلودگی هوا برایشان میگویی، طومار گزارش عملكرد ارائه میدهند.
اما آبپاشی خدا از اوج آسمان كه شباهتی به آبپاشی خندهآور دو سال گذشته تهران با هلیكوپتر نداشت و مثل این طرح، خرجی هم روی دست مردم نگذاشت، همه این نقصها و ناكارآمدیها را جبران كرد تا نشان دهد كه تهران بیش از هر چیز به تهویه هوا نیاز دارد.
آسمان آبی دیروز تهران كه با ابرهای تور مانند خوشنقش تزئین شده بود این را نیز نشان داد كه یك روز پاك، با هوایی ملایم كه دم و بازدم، به جای دود، اكسیژن به ریهها میفرستد و خورشید به جای آنكه از پسلایههای غلیظ دود بتابد بیپرده و نرم نورافشانی كند، تا چه اندازه در روحیه مردم موثراست؛ مردم پایتخت دیروز خوشحالتر بهنظر میرسیدند.
تهران اما تنگی نفس مزمن دارد و اگر هوا چند روز راكد بماند، خیلی سریع از شرایط پاك بیرون میآید و به مرز هشدار میرسد.
برای همین است كه كنترل آلودگی هوای تهران برنامههای ویژه میخواهد، نه شعار، نه وعده های پوشالی، نه چشم بستن بر ناكارآمدیها و نه انكار حقیقت.
نظر شما