دکتر طلعت قانع در گفت‌وگو با (ایسنا)، در ادامه به ارائه توصیه‌هایی به هنگام مواجهه با مسمومیت ناشی از داروها، سموم و یا مواد شیمیایی در منزل پرداخت و عنوان کرد: البته باید توجه شود که به طور کلی سمیت زدایی از اقدامات اولیه پس از برخورد با بیمار مسموم است و برای جلوگیری از بروز صدمات وارده به بیمار، حتماً باید وی را به مراکز درمانی منتقل کرد.
وی افزود: همراه بردن نمونه دارو یا سم مصرف شده به مراکز درمانی بسیار مهم است تا در صورت نیاز، گروه درمانی، اقدامات بعدی درمانی را براساس سم یا داروی مصرف شده انجام دهند.
قانع با بیان اینکه نحوه سم‌زدایی یا آلودگی‌زدایی بسته به راه ورود سم به بدن متفاوت است، افزود: داروها و سموم قادر هستند از راه‌های مختلف مانند تنفس، پوست، چشم و گوارش وارد بدن شده و ایجاد مسمومیت کنند. بنابراین بسته به اینکه کدامیک از ارگان‌های بدن به طور مستقیم با سم یا دارو در تماس بوده است، باید همان ارگان را عاری از سم یا سم‌زدایی کرد.
به گفته رییس مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم سازمان غذا و دارو اگر فرد مصدوم با گازهای سمی نظیر گازهای ناشی از احتراق ناقص سوخت، گازهای سمی ناشی از آتش سوزی، سموم گازی و فرار، گاز چاه فاضلاب و یا گازهای شیمیایی و صنعتی سمی در تماس باشد، این گازها می‌توانند منجر به بروز اختلال تنفسی، توقف تنفس و علایم مسمومیت شوند.
وی افزود: در این هنگام و برای کمک به فرد مصدوم باید هرچه سریع‌تر او را به هوای آزاد منتقل کرد. همچنین در صورت بروز وقفه تنفسی، لازم است راه‌های تنفسی بیمار را باز نموده و احیای قلبی - ریوی را شروع و ضمن تماس با اورژانس، بیمار را به بیمارستان منتقل کرد.
قانع درباره رفع آلودگی سموم از روی پوست توضیح داد: برای جلوگیری و یا کاهش آسیب‌های پوستی، در هنگامی که پوست با مواد و ترکیبات تحریک کننده و خورنده مانند اسیدها و قلیاها در تماس باشد، آلودگی زدایی پوستی انجام می‌شود. اگر منطقه وسیعی دچار آلودگی شده است در وهله اول، حتماً باید لباس‌ها و کفش‌های آلوده فرد خارج شود اما اگر منطقه دچار آلودگی وسیع نیست، نیازی به خارج کردن لباس‌ها وجود ندارد. در مرحله بعد، شست‌وشوی پوست با آب معمولی صورت می‌گیرد.
وی ادامه داد: اما در مورد ترکیبات چرب مناطق مواجهه یافته را با آب و صابون شست‌وشو دهید. شست‌وشو در کودکان ترجیحاً با «نرمال سالین» انجام شود، بویژه اگر منطقه مواجهه یافته، منطقه وسیعی باشد.
رییس مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم سازمان غذا و دارو همچنین با تاکید بر اینکه قرنیه چشم به مواد سوزاننده، اسیدی، قلیایی، مواد شیمیایی، محرک‌ها و حلال‌های هیدروکربنی بسیار حساس است، اظهار کرد: با استفاده از جریان مداوم و مستقیم آب، شست‌وشوی چشم‌ها را انجام دهید.
قانع به تظاهرات گوارشی ناشی از مواجهه به سموم نیز اشاره کرد و گفت: هنگامی که فرد مصدوم به طور اتفاقی یا تعمدی اقدام به خوردن، نوشیدن و یا بلعیدن مواد سمی کند باید سم زدایی از دستگاه گوارش صورت گیرد. سم زدایی از دستگاه گوارش به دو صورت رقیق سازی سم یا دارو و القای استفراغ قابل انجام است.
وی افزود: در صورتی که ترکیب خورده شده، تحریک کننده وخورنده مانند اسید وقلیا باشد و مقدار خورده شده در محدوده سمی نباشد، مجاز به رقیق سازی هستیم. به منظور رقیق سازی از فرد مصدوم بخواهید که آب معمولی بنوشد. میزان آب مورد استفاده برای بزرگسالان یک لیوان کامل و برای کودکان نصف لیوان آب است اما اگر دارو یا سم در محدوده سمی بوده و بیمار بیهوش باشد مجاز به رقیق سازی نیستیم. باید دقت کرد که از دادن مایعات زیاد به بیمار اجتناب شود.
رییس مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم سازمان غذا و دارو در توضیح چگونگی القای استفراغ اظهار کرد: در صورتی که ترکیب خورده شده تحریک کننده وخورنده نباشد و مقدار خورده شده در محدوده سمی و تهدید کننده حیات بیمار باشد، مجاز به القای استفراغ هستیم.
وی اضافه کرد: برای القای استفراغ از القای مکانیکی استفاده می‌کنیم. برای القای استفراغ، فرد مسموم باید مایعات مصرف کند. به همین منظور برای بزرگسالان از نصف لیوان آب معمولی و برای کودکان از لیوان آب استفاده کنید. سپس با تحریک انتهای حلق توسط وسیله‌ای مانند دسته قاشق غذاخوری، بیمار را وادار به استفراغ کنید. در کودکان زیر شش ماه، زنان باردار، مسمومیت با داروهای ضدتهوع، ترکیبات تحریک کننده و خورنده، ترکیبات نفتی و داروها و سمومی که بیمار را در معرض تشنج قرار می‌دهند، مجاز به القای استفراغ نیستیم.
نظر شما