به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ در 6 سال گذشته 6 مدیر با نظر خود دولت تغییر پیدا كردهاند. آخرین آنها یعنی سعید مرتضوی نیز كه دولت اصرار بر ماندنش داشت، دارای حاشیههای سیاسی فراوان بود و وضعیت فعلی را به وجود آورد. این بیثباتی در مدیریت تامین اجتماعی در حالی است كه خطر بیثباتی همواره از بیپولی و بیبرنامگی برای سازمان خطرناكتر است. فقدان ثبات باعث میشود حتی خیلی از برنامههای كوتاهمدت سازمان هم فرصت اجرا پیدا نكند. به نظر میرسد نوعی شتابزدگی در 8-7سال گذشته در تامین اجتماعی حاكم بوده است. به عنوان نمونه مرتضوی در ابتدای ورودش به سازمان، آقای حیدری را به عنوان مدیرعامل شركت سرمایهگذاری شستا انتخاب كرد اما چندی بعد و طی هفتههای گذشته به طور غیرقانونی فردی به نام امینی را جایگزین ایشان و به عنوان سرپرست انتخاب كرد. مغفول ماندن موضوع تامین اجتماعی و اهمیت جایگاه آن از دید دولتمردان موجب این تغییر و تحولات شده است. همچنین یكسری از چسبندگیهای سیاسی وضعیت این سازمان را به مراتب بدتر كرده است. در طول همه این سالها ما شاهد حضور كمرنگ نمایندههای تشكلهای كارگری و حضور پررنگ دولت در این سازمان بودیم.
مرتضوی در طول دوران حضورش در تامین اجتماعی هم اگرچه سعی كرد حمایت تشكلهای كارگری و كانون بازنشستگان را جلب كند اما پیشنویس قانون تامین اجتماعی بیانگر این بود كه عملا سه جانبهگرایی كه مستلزم حضورنمایندههای كارگری، كارفرمایان و دولت در راس سازمان است، به فراموشی سپرده شده است و این سازمان به شكلهای مختلف به دنبال كم كردن تعهدات تامین اجتماعی به بیمهشدگان است. نكته كلیدی دیگر اینكه انتظار میرفت دولت با شعارهای مهروزی و عدالت طلبی و در اوج درآمدهای ارزی بدهی خود به تامین اجتماعی را پرداخت كند. اما در حالی كه دولت 35 هزار میلیارد تومان به تامین اجتماعی بدهكار بود، در راستای حمایت از مرتضوی تا پایان امسال تنها 10 هزار میلیارد از این بدهی را به نظر میرسد پرداخت كند. این وضعیت نشان میدهد، عملا شعارهای عدالتخواهانه رییسجمهور در حوزه تامین اجتماعی مغفول مانده است. تشكلهای كارگری و كانونهای بازنشستگی هم در این مدت بیثباتی سازمان، عملا همه تخممرغهایشان را دریك سبد چیدند.
نظر شما