دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۱ - ۱۲:۲۹
کد خبر: 67051

سلامت نیوز : ماشین کشتار حیات‌وحش دوباره به راه افتاد. این بار و در بولای مازندران، تنها دو راس گوزن شوکا کشته نشده‌اند، این بار در کنار این دو مادر باردار، جنازه جنین‌هایشان هم هست؛ نشان تازه‌ای از «شکارکشی» که این روزها آفت محیط‌زیست و حیات وحش ایران شده. داستان هم داستان ساده‌ای است. 4 شکارچی در این منطقه حفاظت شده استان مازندران لابه لای بوته‌ها و درختان خیس از باران و شبنم به ناگهان دو گوزن بالغ را در حال چرا پیدا می‌کنند و ماشه را می‌چکانند! تمرین هدف‌گیری است این کار یا شوخی و تفریح!

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ تازه‌کارترین شکارچی‌ها هم می‌دانند که این روزها هر ماده علفخواری جنینی را در شکم خود حمل می‌کند و درباره شوکا که نسلش در جنگل‌های ایران به شدت در حال خطر است این موضوع یک در هزار هم می‌تواند گناهی نابخشودنی باشد. ماده‌ها شکار می‌شوند و شکارچیان جنازه دو جنین را هم از شکم‌شان بیرون می‌آورند راهی خانه می‌شوند اما در میان راه یگان حفاظت محیط‌زیست آنها را بازداشت می‌کند؛ با دو قبضه سلاح شکاری و مقداری مهمات!

قتل شوکا؛ تهدیدی برای محیط‌زیست ایران

خبر را مدیر انجمن دیده‌ بان محیط‌زیست و حیات وحش ایران اعلام کرده. خبر تلخی که تلخی‌اش به هیچ وجه از دهان محیط‌زیست ایران برطرف نمی‌شود. کشتار دو راس شوکای کمیاب و آبستن آن هم در یک منطقه حفاظت شده که اصولا شکار ممنوع است! کیوان هوشمند با شرح ماجرایی که بر این دو حیوان گذشته است، می‌گوید:« یگان حفاظت محیط‌زیست مازندران روز جمعه در جریان گشت و کنترل مناطق جنگلی حفاظت شده بولا واقع در دودانگه ساری، با مشاهده آثار شکار غیرمجاز، موفق به دستگیری 4 نفر شکارچی متخلف شدند.» به گفته وی «شوکا یا همان گوزن مینیاتوری، کوچکترین گونه گوزن کشور به شمار می‌رود، شوکا با رنگ بدن تقریبا قهوه‌ای و نوک موهای روشن‌ حدود ۱۵ کیلوگرم وزن دارد.

گوزن‌ از گونه‌های جانوری متعلق به حدود میلیون‌ها سال پیش است، حیات گوزن‌ها در شمال ایران قدمتی طولانی دارد و روزگاری در گستره وسیعی از مناطق جنگلی جنوب دریای خزر در استان‌های گیلان، مازندران و گلستان زندگی می‌کرده است.» مدیر انجمن دیده بان محیط‌زیست و حیات وحش ایران همچنین به تاثیر شکار این حیوان کمیاب بر محیط‌زیست و حیات وحش ایران اشاره می‌کند و می‌گوید:« در حال حاضر نسل هر دو گونه گوزن مناطق جنگلی شمال ایران یعنی مرال (گوزن قرمز) و شوکا (گوزن مینیاتوری) به دلیل تخریب گسترده، تغییر کاربری عرصه‌های جنگلی شمال کشور به مناطق مسکونی و زمین‌های کشاورزی و شکار بی رویه در آستانه انقراض قرار دارد.» نکته مهم در گفته‌های هوشمند آنجاست که حضور این دو گونه حیات وحش ایران در زیستگاه خود می‌تواند، تضمین‌کننده بقای سایر گونه‌های وابسته به خود باشد و حذف آنها از طبیعت کشور می‌تواند صدمات جبران ناپذیری را بوجود آورد.»

از یاد رفتن فرهنگ شکار

شکار این دو شوکا در زمانی اتفاق افتاده که طبیعت باروری خود را آغاز کرده تا نسل بعدی برای بهار سال بعد از شادابی علف‌های باقیمانده در مراتع کشور بهره مند شوند. به همین خاطر است که ممنوعیت فصلی شکار در ایران سعی در ایجاد محدودیتی خاص و مقطعی دارد تا لااقل مادران آبستن حیات وحش ایران از تیر شکارچیان در امان باشند. حتی هوشمند نیز در اظهارات خود با تعجب از زمانی یاد می‌کند که خود شکارچیان در این فصل دست به اسلحه نمی‌بردند: «در گذشته شکارچیان خارج از فصل مجاز به شکار نمی‌رفتند و هرگز به سمت حیوانات جوان، ماده و بره‌ها شلیک نمی‌کردند.» حال اما دکتر اسماعیل کهرم به آرمان می‌گوید:« شکارچیانی که اسلحه خود را به سمت ماده‌های باردار می‌گیرند، بویی از مردانگی که از شاخصه‌های یک شکارچی اصیل است نبرده‌اند!»

این کارشناس محیط‌زیست به حادثه نیریز فارس اشاره می‌کند که در آنجا نیز جنین‌های میش باردار در کنار جسد غرق در خون مادرشان قرار داشته و حتی دیدن تصویرش هم انسان را دچار تاثر می‌کند: «در فرهنگ ما ایرانی‌ها، موضوع مردانگی یکی از مهم‌ترین و حیثیتی ترین شاخصه‌های زندگی اجتماعی افراد بوده. اما شکارکش‌هایی که این دو جانور را در حضیض قدرت‌شان که در زمان بارداری است، می‌کشند بویی از مردانگی نبرده‌اند!» این بوم شناس با اشاره به این که شوکا در زمان بارداری به‌اندازه یک سوم وزن خودش سنگین تر می‌شود می‌گوید:« در چنین دوره‌ای حیوان کمترین انرژی و قدرت را برای فرار دارد. این موضوع را همه شکارچیان می‌دانند و به خاطر رعایت اصول اخلاقی در این فصل هیچ حیوانی را شکار نمی‌کنند. بنابراین افرادی که دست به این شکار وحشیانه زده‌اند شکارکش بوده‌اند نه شکارچی.» کهرم تاکید می‌کند که در بعضی نقاط ایران به چشم خود دیده که افرادی فقط برای فخر فروختن به دیگران دست به چنین شکارهایی می‌زنند:« اخلاق و مردانگی این افراد وقتی زیر سوال می‌رود که حیوانی را می‌کشند تا به دیگران پز بدهند که در فریزر خود بره تودلی دارند.

افرادی را دیده‌ام که با افتخار می‌گویند 5 سال است فقط گوشت شکار مصرف می‌کنند.» او ادامه می‌دهد:« از این افراد باید پرسید که آن همه زیبایی را در وجود چهار حیوان برای چه کشته‌اند؟ برای یک باقالی‌پلو با گوشت گوزن؟» این بوم شناس معتقد است که با وجود دستگیر شدن این افراد نمی‌توان امیدوار بود جریمه‌های قانونی شکار غیرمجاز بتواند دردی از محیط‌زیست و حیات وحش ایران دوا کند:« هیچ جریمه‌ای نمی‌تواند خسارتی را که این چهار شکارچی به حیات وحش ایران زده‌اند جبران کند؟» او می‌گوید که حتی حیوانات حیات وحش نیز تا شرایط اضطرار وجود نداشته باشد، یک ماده باردار را شکار نمی‌کنند: «عکس و فیلم‌های زیادی در اینترنت وجود دارد که در حیات وحش قانون شکار نکردن حیوانات باردار به طور طبیعی توسط حیوانات رعایت می‌شود.»

چالش‌های پیش رو

ماشین کشتار حیات وحش، دو ماه بعد از آخرین خبر تلخی از این دست دوباره به راه افتاده. کارشناسان معتقدند که در این زمینه چند خلا مهم وجود دارد. اولی افزایش سلاح شکار است. این در حالی است که کمبود یگان حفاظت هم همیشه باعث سوء استفاده شکارچیان شده و می‌شود. اما به نظر می‌رسد که کشتار روز جمعه شوکاها در مازندران نشان می‌دهد که بیش از هر چیزی مشکل شکار در ایران نبود فرهنگ شفقت است؛ فرهنگی که ایرانیان سازنده آن در جهان بوده‌اند و کتیبه‌های هر گوشه این مملکت گواه آن بوده است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha