به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ مدیر هنری پروژه فرش خاكی چهارم در یكی از شبكههای اجتماعی اعلام كردهاند كه ابعاد این فرش حدود هزار و چهارصد متر مربع است و برای انجام، نزدیك به 4 تن خاك رنگی جزیره هرمز به كار گرفته شده است! وی همچنین چهارمین فرش خاكی جزیره را هنری محیطی نامیده است!نه فقط به عنوان یك هنرمند كه سالها در عرصه هنر محیطی فعالیت دارد و به اشتباه یا درست الفبای استفاده از خاك رنگی را در سال 1385 به مجریان فرش خاكی یاد داده است، بلكه به عنوان یك شهروند كه حالا شش ماه از سال را در جزیره زندگی میكند، اعلام میكنم كه از این سرانجام و استفاده به این روش متاسف هستم. زبالهها را میتوان در آینده جمع كرد اما كوههای رنگی اگر از حجمشان كم شود در آینده به حالت اول خود باز نمیگردند. برای همین مردم روستای ورزنه در تالاب گاوخونی به دور كوه سیاه كه به معدنی واگذار شده بود حلقه زدند و اجازه تخریب آن را ندادند.
پس از دستگیری آنان وكلای محیط زیست به كمك آنها آمدند. حالا در جزیره هرمز سالانه چندین تن خاك رنگی به ساحل آورده میشود و هنگام بارندگی خاكها شسته شده و روانه دریا میشود، به همین دلیل ما حق نداریم خاك كوهها را روانه دریا كنیم. هنرمندان زمینی كه نسل اول هنرمندان محیطی بودند چندان رویكرد زیست محیطی نداشتند. اما فعالان محیط زیست از انجام اثر رابرت اسمیتسون امریكایی جلوگیری كردند. او میخواست جزیرهیی را با شیشه خرده پر كند. همچنین اثر فنس روان كریستو و ژان كلوده با محدودیتهایی مواجه شد كه انقطاع پیدا كند و زودتر برچیده شود تا حیوانات بتوانند به راحتی عبور كنند. مدیر هنری پروژه فرش خاكی اعلام كرده كه ابعاد فرش چهارم خاكی از سه فرش گذشته بیشتر است. گویا در روز بهرهبرداری از فرش اعلام شده است آقای رییسجمهور احمدینژاد طی تماسی اعلام كردهاند كه حاضرند هزینه ثبت فرش خاكی را در كتاب گینس بدهند. این رویكرد ارزش هنری این طرح را مخدوش میكند. چهار بار است مجریان فرش خاكی فقط ركورد خودشان را شكستهاند. تكرار و توجه به ابعاد كمی، ارزش هنری این عمل را مخدوش میكند.
هنر محیطی معانی متعددی دارد. در محیط شهری محیطی سه بعدی ایجاد میشود. اما شرط اول انجام آن در محیط طبیعی ملاحظات زیست محیطی است. با توجه به اینكه هفت سال است كه در جزیره هرمز فعالیت هنری داشته و چهار سال است كه در آنجا سكونت دارم، به همین دلیل كیفیت و كمیت خاكهای این منطقه را به خوبی میشناسم، خاك سرخ جزیره كه بومیها به آن گلك میگویند فراوان است و همه روز شاهد آن هستیم كه كشتیهای بزرگ آن را میبرند. بیشترین نگرانی رنگ زرد آن است كه به طور سنتی «اخرا» نامیده میشد كه نام لاتین آن «اوكر» است. این رنگ به صورت خاك و خالص قابل بهرهبرداری فقط در یك نقطه جزیره (در نزدیكی مركز تحقیقات محیط زیست) وجود دارد. اگرچه در سالهای گذشته شخصا از آن استفاده میكردم اما در سال جاری استفاده از آن را متوقف كرده و حتی برای اشتغال زنان رنگ «اخرا» را به جزیره وارد میكنیم.. حتی در زمان بازدید از این فرش بسیاری از گردشگران نمونههای خاك را به داخل بطریهای خالی آب ریخته و با خود میبرند. مسوولان جزیره حالا باید روشی را در پیش بگیرند كه از این عمل جلوگیری كنند.
اگر هدف كشاندن مردم بندرعباس یا گردشگران به جزیره باشد راهحلهای بسیار متنوعی وجود دارد. در دو سال گذشته گردشگران بسیاری دوست داشتند در طبیعت آنجا بمانند. حالا خوشبختانه به بهانه فرش این امكان فراهم شده است و كافی است این اجازه داده شود و ما شاهد آن خواهیم بود كه هزاران نفر راهی آنجا خواهند شد. اما حضور كمی گردشگران، كمك زیادی به مردم بومی نخواهد كرد. باید تلاش شود گردشگران به تدریج و همیشه به جزیره بیایند در این صورت محیط زیبای آنجا ویران نخواهد شد. از چندین سال قبل جزیره هرمز به عنوان یك منطقه نمونه گردشگری معرفی شده است و طرح آن برای الحاق به منطقه آزاد در مجلس شورای اسلامی به تصویب كمیسیون امنیت ملی رسیده است و برای ارائه در صحن علنی مجلس آماده میشود.
در این روند تاكید شده است كه رویكرد مورد نظر منطقه آزاد رویكردی با محوریت گردشگری خواهد بود. جزیره هرمز جذابیتهای فرهنگی زیادی دارد. دوستداران جزیره هرمز در حال آمادهسازی طرحی هستند كه قسمتهای نیم دایره جنوبی جزیره كه حقیقتا زیباست به عنوان یك میراث ملی ثبت شود و در جهت حفظ آن تلاش شود. در غیر این صورت چیزی برای بازدید باقی نخواهد ماند چراكه پهنای جزیره فقط هفت كیلومتر است و بسیاری از خاكهای رنگی و كانیهای آن محدودند.
نظر شما