مشكل آنجاست كه مردم نمیدانند كه سرانه درمان، پولی است كه دولت برای درمان یك ایرانی در نظر میگیرد. برای همین هم بیمار و پزشك را رو در روی هم قرار میدهد.
او كلید حل مشكل را در واقعی شدن سرانه درمان، بیمهها و بیمارستانهای دولتی قدرتمند میداند ومیگوید: «اگر امروز در چنین شرایطی هستیم كه زیرمیزی در حوزه سلامت افزایش یافته است، علتش ضعف در ارائه سرویس و خدمات درمانی در بخش دولتی است.» او اطمینان میدهد در صورتی كه سرانه درمان واقعی شود، زیرمیزی در حوزه سلامت از بین خواهد رفت و آن وقت است كه بخش خصوصی باید بهدنبال بیمار بدود.
به گفته رحمانی، اگر بخش دولتی قدرتمند شود، دیگر كسی سراغ بخش خصوصی نمیرود و مردم هم مجبور نیستند پولی از جیب شان بابت درمان پرداخت كنند. هم او و هم «سیدجلیل حسینی» رئیس انجمن اورولوژی ایران حرفهای «محمدحسن طریقت» سرپرست وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی درباره قطع ارتباط بیمار با بخش خصوصی را دور از واقعیت میدانند ومیگوید: «70 درصد خدمات پزشكی در بخش خصوصی به مردم داده میشود.» رحمانی عضو هیات مدیره انجمن جراحان عمومی ایران در ادامه به انتخابات نظام پزشكی اشاره میكند و میگوید: «اگر ساختار سازمان نظام پزشكی و وزارت بهداشت به حد كفایت پاسخگوی جامعه پزشكی بود، شاید امروز با تكثر انجمنهای پزشكی در كشور مواجه نبودیم.» او وجود 150 انجمن پزشكی در كشور را، بیانگر نیاز واقعی جامعه پزشكی برای پاسخگویی به مطالبات آنها میداند و میگوید: «وجود این تعداد انجمن نشان میدهد كه وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشكی پاسخگوی مطالبات آنها نبوده است.»
9میلیون حقوق هر پزشك، افسانه است
دكتر «شهریار خاقانی» عضو مجمع عمومی نظام پزشكی معتقد است كه جایگاه پزشكان عمومی بسیار متزلزل است و نه سازمان نظام پزشكی و نه وزارت بهداشت نتوانستهاند شرایط مطلوبی برای آنها به وجود بیاورند. او در پاسخ به این سوال تهران امروز كه به نظر شما طرح پزشك خانواده تا چه اندازه موفق بوده است اعتقاد دارد كه طرح پزشك خانواده میتوانست جایگاه ویژهای برای پزشكان عمومی ایجاد كند اما در این طرح هرگز نظر و مشورتی از جامعه پزشكان عمومی خواسته نشد. از سوی دیگر هم اعتبار لازم برای آن در نظر گرفته نشد. همین مسئله باعث شد تا بسیاری از پزشكانی كه از استان فارس و مازندران با اشتیاق در این طرح شركت كردند، با توجه به بیپولی طرح، از برنامه پزشك خانواده خارج شوند. او اعتقاد دارد كه با روند كنونی كه در سازمان نظام پزشكی كشور دنبال میشود، امیدی به پایان محرومیتهای ساختار یافته پزشكان عمومی نیست.
او با نقد عملكرد سازمان نظام پزشكی در آستانه برگزاری ششمین دوره انتخابات نظام پزشكی كشور، میگوید: «انتظار میرود در این دوره از انتخابات نظام پزشكی، پزشكان عمومی كشور با مشاركت بالا و پرشور پای صندوقهای رای حاضر شوند تا بتوانند جایگاه از دسته رفته پزشكان عمومی در نظام پزشكی را دوباره تقویت كنند.»
وی با تاكید بر اینكه پزشكان عمومی به علت محرومیتهای ساختار یافته در سازمان نظام پزشكی دچار نوعی بیاعتمادی به سازمان صنفی خود شدهاند، تصریح كرد: بزرگترین اورژانسهای كشور از سوی همین پزشكان عمومی اداره میشود اما متاسفانه در پایینترین هرم درآمدی قرار گرفتهاند. خاقانی با عنوان این مطلب كه بروز این وضع باعث نوعی بیاعتمادی از سوی مردم به پزشكان عمومی شده است، ادامه داد: در همین باره، پزشكان عمومی نیز به نوعی نسبت به مسئولان مربوطه بیاعتماد شدهاند و همین مسئله باعث شده تا حضور كمرنگی در انتخابات نظام پزشكی داشته باشند. عضو مجمع عمومی نظام پزشكی، مشاركت نكردن پزشكان عمومی در انتخابات نظام پزشكی را باعث تضییع حقوق آنان در سازمان نظام پزشكی دانست و گفت: مشاركت نداشتن در انتخابات، باعث میشود تا كسانی از طیف پزشكان عمومی وارد این سازمان شوند كه درد جامعه و پزشكان عمومی را نمیدانند.
چرا انتخابات صنفی سیاسی شده است؟
انتخابات سازمان نظام پزشكی، بزرگترین اتفاق صنفی است كه به گفته بسیاری از جمله «سید جلیل حسینی» مشاور انجمن اورولوژی ایران امسال رنگ تند سیاست گرفته است. به اعتقاد آنها ورود رئیسجمهوری به این قضیه باعث شده كه آنها به این نتیجه برسند كه ممكن است انتخابات در تاریخ مقرر كه چهارم اسفند است، برگزار نشود. البته حسینی هم مخالف ورود رئیسجمهوری به این موضوع است و البته میپرسد چرا زمانی كه تبلیغات نامزدها شروع شده و چند روز به برگزاری انتخابات،محمود احمدینژاد وارد موضوع شده است. سوالی كه البته در جلسه مطبوعاتی ائتلاف انجمنهای پزشكی برای ورود به انتخابات بیپاسخ ماند. البته انتخابات امروز با حواشی روبه رو شده است و بسیاری از جمله حسینی اعتقاد دارند كه سیاسی شدن این انتخابات، باعث شده كه نتوانند درباره نتیجه آن به وضوح صحبت كنند. او از عملكرد سازمان نظام پزشكی كشور در سالهای اخیر به شدت انتقاد میكند ومیگوید: «جامعه پزشكی كشور اعم از متخصصان، پزشكان عمومی، دندانپزشكان، آزمایشگاهیان، داروسازان و... به نوعی نسبت به آنچه در سازمان نظام پزشكی در سالهای گذشته انجام شده است، ناخرسند هستند.»
او تاكید میكند كه سازمان نظام پزشكی محلی برای امور صنفی است و نباید سیاسی باشد و میگوید: «برنامهریزی در سازمان نظام پزشكی باید برای سلامت جامعه و توجه به اقدامات عملی در این زمینه باشد تا همه از عملكرد جامعه پزشكی راضی باشند.» حسینی، یكی از نشانههای ناخرسندی جامعه پزشكی از عملكرد سازمان نظام پزشكی را حضور نیافتن در پای صندوقهای رای هنگام برگزاری انتخابات نظام پزشكی میداند و میگوید: «سازمان نظام پزشكی در حمایت از صنف خود عملكرد برجستهای نداشته و گاهی این عملكرد نامناسب بوده است.» حسینی همچنین نقبی به رد صلاحیت مسئولان سازمان نظام پزشكی به دلیل غیرسیاسی، میزند ومیگوید: «جامعه پزشكی كشور برای تغییر در روند این سازمان و تبدیل آن به سازمانی فعال و پویا جهت سلامت جامعه و تكیه گاهی برای جامعه پزشكی و مردم، آماده است و در همین راستا كاندیداهای جدیدی را معرفی كرده است.»
به گفته مشاور انجمن اورولوژی ایران، این كاندیداها كه شامل پزشكان عمومی، دندانپزشكان، داروسازان، ماما، نماینده جامعه آزمایشگاهیان و پروانهدارست، سعی كردهاند سه هدف اصلی را در برنامههای خود در نظر بگیرند. به گفته حسینی صداقت، برنامهریزی كارشناسی و ارائه گزارش شفاف به جامعه و جامعه پزشكی، سه هدف عمدهای است كه برای موفقیت سازمان نظام پزشكی در دوران جدید تبیین شده است. او با بیان این مطلب كه جامعه پزشكی دچار بیاعتمادی و خمودگی ناشی از عملكرد سازمان نظام پزشكی شده است، میگوید: «ما باید بتوانیم یك سازمان درخور شأن جامعه پزشكی كشور پایهریزی كنیم.» براساس اخبار موجود نزدیك به 120نفر از شركتگنندگان انتخابات نظام پزشكی رد صلاحیت شدهاند و این ردصلاحیتها دو طیف گسترده موافق و مخالف این اتفاق را به میدان كشانده است.
نظر شما