سلامت نیوز: دكتر سیدعلی احمدی ابهری روانپزشک واستاد دانشگاه علوم پزشكی تهران در هفته نامه سپید نوشت: هدف از اعدام‌هایی كه در ملأعام انجام می‌شود، تنبه مردم است تا آگاه شوند كه جرم و جنایت چه تبعات و نتایجی برای مجرمان و جانیان به دنبال دارد اما چنین اقدام‌هایی در شرایط موجود جامعه و با توجه به علمی‌نگری و آثار روان‌شناختی آن در جامعه،‌ مورد تایید دیدگاه‌های روان‌پزشكی نیست...
ما معتقدیم دیدن این صحنه‌ها برای افرادی كه توانایی روان‌شناختی لازم برای مواجهه و رویارویی با چنین موضوعاتی را ندارند، آثار روانی نامطلوبی را به جای می‌گذارد. تجربه‌های بالینی ما نشان می‌دهد، افرادی كه چنین توانایی را ندارند، دچار استرس پس از مشاهده حادثه می‌شوند كه آثار سوئی بر ذهن و روان آنها می‌گذارد. استرس بعد از مواجهه با حادثه كه در اصطلاح علمی PTSD گفته می‌شود تاثیر نامطلوبی از نظر روانی به‌خصوص بر كودكان به جا می‌گذارد و از نظر روان‌پزشكی می‌توان گفت چنین تنبیهاتی در ملأعام موردتایید نیست و باید از روش‌های دیگری برای تنبه مجرمان استفاده كرد.
علاوه بر این همه افرادی كه صحنه اعدام را تماشا می‌كنند، مجرم نیستند، بلكه بیشتر آنها افراد بی‌گناه، زنان و كودكان، نوجوانان و افراد مسنی هستند كه نیازی به تنبه ندارند چون چنین جرائمی در ذهنشان شكل نمی‌گیرد. گاهی نیز به صرف اینكه تفریح لازم را ندارند و در اوقات بیكاری خود از روش‌هایی كه بتوانند به آرامش‌ نسبی برسند، برخوردار نیستند به تماشای صحنه اعدام می‌آیند. تجربه نشان داده است، اعدام در ملأعام تاثیری در كاهش جرائم در جامعه نداشته و البته تقریبا در هیچ جای دنیا هم در ملأعام چنین اقدام‌هایی صورت نمی‌گیرد. در حقیقت فردی كه چنین جرائم خطرناكی را مرتكب می‌شود، باید به عنوان فردی كه مشكل روان‌شناختی دارد، در نظر گرفته شود در حالی كه چنین اقدام‌هایی نه‌تنها تاثیر چندانی در مجرمان نمی‌گذارد بلكه، مشاهده تصاویر اعدام بر سایر افراد بی‌گناه تاثیر نامطلوبی بر جای می‌گذارد.
 حتی اگر فرض بر این باشد كه فرد مجرم، بیماری روانی ندارد و به دلیل مشكلات اقتصادی چنین جرائمی را مرتكب شده، باز هم تا زمانی كه این مشكل‌ها پابرجاست، وی باز هم مرتكب جرم خواهد شد، اما كسی كه جرائم خطرناكی را مرتكب می‌شود، قطعا مشكل روان‌شناختی دارد و به همین علت مرتكب جرم شده و برای حفظ بهداشت روانی جامعه نیازمند مقابله و پیشگیری هستیم.