سلامت نیوز : خط لوله نفت سروستان از دل زیستگاه آهوان بمو_ كه تاكنون چهار محیط‌بان برای حفاظت از آن جان باخته‌اند_ گذشت تا تلاش‌های گروه‌های مختلف برای حفاظت از این مركز زیست‌محیطی نقش برآب شود. این اتفاق زمانی به‌وقوع پیوست كه افكارعمومی تلاش می‌كرد تا از ساخت پالایشگاه شیراز جلوگیری كند. پالایشگاهی كه با حمایت كامل محمدجواد محمدی‌زاده رئیس سازمان محیط‌زیست كشور روبه‌رو شده است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ حالا هم با تعامل او، خطوط لوله نفت سروستان بی‌سرو صدا از لابه‌لای فنس‌های پارك ملی بمو گذشتند و درست از جلوی پاسگاه محیط بانی پارك عبور كردند. وزارت نفت درحالی دل پارك ملی بمو را شكافت كه كارشناسان محیط‌زیست مسیر دیگری كه كمترین آسیب را به محیط‌زیست ارزشمند منطقه وارد می‌كرد به مجری این طرح پیشنهاد كرده بود. اما باز هم مجریان گذر از یكی زمین‌های دولتی كه بدون پرداخت هزینه و معارضه‌ای بر مسیر دیگری كه هزینه مادی برای آنها تراشید، انتخاب كردند.
بازهم تعامل سازمان، باز هم اموال دولتی
ماجرای عبور خط لوله نفت سروستان از مهر ماه گذشته آغاز شد كه رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در سفر به شیراز اعلام كرد توسعه پالایشگاه شیراز كه یكی از دغدغه‌های مهم بود با پیگیری های استاندار فارس و حل مشكلات زیست‌محیطی، قابل اجراست و مجری طرح می‌تواند كار خود را آغاز كند. البته محمدی‌زاده عجله بسیار زیادی برای ساخت این پالایشگاه داشت و در پاسخ به سوال تهران امروز مبنی‌بر اینكه چرا سازمان محیط‌زیست صبر نمی‌كند تا پالایشگاه، معیارهای موجود را رعایت كنند؟ گفت كه رعایت استانداردهای محیط‌زیست زمان زیادی می‌برد در حالی كه توسعه پالایشگاه فقط 6 ماه زمان می‌خواهد. البته او آن روزها هیچ سخنی درباره حضور لوله‌های نفت به میان نیاورد.
توسعه پالایشگاه در بمو البته با دیوار اعتراضی دیوان محاسبات برخورد كه به نحوه واگذاری این اراضی توسط سازمان محیط‌زیست اعتراض دارد. اما این چراغ سبز آغاز حمله نفتی یكی ازمهم‌ترین زیستگاه‌های كشور بود تا چرخ تخریب سایر پروژه‌ها راحت از این منطقه عبور كند و برخلاف وعده‌های پیشین محمدی‌زاده كه گفته بود پالایشگاه آسیبی به منطقه حفاظت شده نمی‌زند لوله‌های نفت از جلوی محیط‌بانی سازمان محیط‌زیست بگذرد. به گفته بهمن ایزدی مدیر كانون سبز فارس متاسفانه در جریان توافق صورت گرفته بین رئیس سازمان محیط‌زیست و استانداری فارس در سال گذشته، مبنی‌بر طرح توسعه پالایشگاه شیراز در 200 هكتار از اراضی بمو،از یك‌ماه پیش خیلی بی‌سر و صدا عملیات عبور خط لوله نفت سروستان به سمت پالایشگاه شیراز از داخل پارك ملی بمو آغاز شده و عملا پارك ملی بمو با احداث این جاده عملیاتی به دو نیم تقسیم شده است. بسیاری از زیستگاه‌ها و مناطق حفاظتی از عدم كارشناسی طرح‌ها زخم می‌بیند.
زخمی كه گاهی اوقات مرگ یك زیستگاه و پارك ملی را باعث می‌شود. برای مثال در قتل عام درختان باغ گیاه‌شناسی نوشهر، مجریان بدون توجه به طرح‌های پیشنهادی كه كمترین صدمه را به این پارك 70 ساله می‌رساند، به باغ یورش بردند و درختان را برای احداث یك گذرگاه قلع وقم كردند و شكایت‌ها ومحكومیت‌ها نتوانست مافات را جبران كند. حالا هم به گفته ایزدی، زمانی كه كارشناسان و ارزیابان محیط‌زیست، مسیری را برای عبور لوله نفت و میعانات گازی و انتقال از سروستان و فراشبند به شیراز پیشنهاد كرده بودند كه هیچ‌گونه آسیبی به پارك ملی بمو وارد نمی‌كرد و خطوط انتقال، بی‌آنكه وارد پارك شود به پالایشگاه متصل می‌شدند. اما مسئولان اجرایی بی‌آنكه این پیشنهاد را درنظر بگیرند گزینه‌ای را انتخاب كرده‌اند كه براساس آن، بخشی از مسیر خطوط انتقال نفت و میعانات گازی از عمیق‌ترین و بكرترین دره‌ها در پارك ملی بمو عبور می‌كند. این در حالی است كه بنا به تصریح قانون و معیارهای زیست‌محیطی هرگونه طرح صنعتی باید حداقل 14 كیلومتر از پارك ملی فاصله داشته باشد. البته انتخاب مسیر توسط مجریان طرح نه تنها زخم بزرگی به پیكره رنجور محیط‌زیست وارد می‌كند كه هزینه‌های بی‌دلیل زیادی هم روی دست مجریان می‌گذارد.
آنطور كه این فعال محیط‌زیست می‌گوید: در گزینه جدید برای انتقال خطوط نفت و میعانات گازی نه تنها معیارهای زیست‌محیطی رعایت نشده كه عملیات اجرایی انتقال با دشواری‌های فراوانی همراه خواهد بود زیرا طبق مسیری كه كارشناسان محیط‌زیست پیشنهاد كرده بودند خطوط انتقال از اراضی مسطح عبور می‌كرد و با دور زدن پارك ملی بمو به پالایشگاه متصل می‌شد اما مسیر جدید از منطقه كوهستانی و دره‌های عمیق عبور می‌كند.ضمن آنكه 30كیلومتر طولانی‌تر از مسیر پیشنهادی محیط‌زیست استان است. به گفته وی، در حقیقت شركت نفت در این پروژه قصد دارد نفت چاه‌های شهرستان سروستان فارس را كه در 85 كیلومتری شیراز واقع شده با لوله به پالایشگاه شیراز منتقل كند. همچنین قرار است میعانات گازی از فراشبند- منطقه‌ای بین فارس و بوشهر - به این پالایشگاه منتقل شود.
ایزدی با بیان اینكه طول مسیر خط لوله از داخل پارك ملی بمو حدودا 7 كیلومتر است تاكید می‌كند: در حالی كه تا چند ماه پیش لوله‌های انتقال نفت تا پشت فنس‌های پارك ملی بمو رسیده بود و تلاش برای جلوگیری از ورود لوله‌ها به پارك در حال انجام بود؛ در آبان ماه مجوز عبور لوله نفت از پارك ملی از سوی كمیسیون زیربنایی دولت و در نتیجه كم‌كاری سازمان حفاظت محیط‌زیست صادر شد و حالا بعد از گذشت چند ماه، نهایتا وارد پارك ملی بمو شد و عملا پارك ملی بمو با احداث این جاده عملیاتی به دو نیم تقسیم می‌شود. این فعال محیط‌زیست می‌گوید: «این نقطه از پارك زیستگاه كل و بز و همچنین آبشخورگاه آهوان است كه تقریبا با این عملیات دستخوش تغییرات اساسی و جدی شده است.»
او با اشاره به اینكه تصمیم كمیسیون زیر بنایی در مورد عبور خط لوله از پارك ملی بمو، ناشی از آن بوده كه سازمان محیط‌زیست در این زمینه از مسئولیت خود شانه خالی كرده می‌گوید: در حالی‌كه پیش از این هم عده‌ای در سازمان محیط‌زیست در صدد بی‌ارزش نشان دادن پارك ملی بمو بودند با عبور این خط لوله نفت و جاده دسترسی آن عملا با از بین رفتن امنیت منطقه، امكان جدا شدن این بخش از پارك از قسمت اصلی در آینده بسیار زیاد است. از سوی دیگر لوله نفت سروستان درحالی از دل پارك ملی بمو عبور می‌كند كه پیش از این رئیس سازمان محیط‌زیست در مقابل اعتراض افكارعمومی به واگذاری بخشی از اراضی بمو به پالایشگاه نفت گفته بود كه زمین‌های واگذار شده، معیارهای منطقه حفاظت شده را از دست داده‌اند. حال افكارعمومی می‌پرسند عبور لوله نفت سروستان از دل پارك ملی به این معنی است كه پارك ملی بمو، ارزش‌های حفاظتی را از دست داده است؟
به گفته ایزدی، دادن مجوز برای عبور لوله‌های نفت از بمو در حالی است كه این پارك ملی جزو مناطق چهارگانه تحت نظر سازمان حفاظت محیط‌زیست قرار داشته و نیازی نبوده كه كمیسیون زیربنایی دولت در مورد عبور خط لوله از آن مجوز بدهد و سازمان حفاظت محیط‌زیست این اختیار را داشته كه با این تصمیم مخالفت كند. در حال حاضر بمو با تهدیدات متعددی مواجه است، همجواری كلانشهر شیراز و 2شهرستان بزرگ مرودشت و زرقان با بمو، فشار فراوانی را به پارك وارد می‌كند. این فشار با رشد روز افزون جمعیت روز به روز بیشتر می‌شود.
از سوی دیگر، جاده شیراز - اصفهان كه پیش از انقلاب احداث شده از وسط پارك عبور می‌كند و پارك را به دو بخش بزرگ و كوچك تقسیم كرده به‌طوری كه اكنون در بخش كوچك‌تر پارك، اثری از حیات‌وحش به چشم نمی‌خورد زیرا عملا ارتباط این بخش با بخش‌های دیگر پارك قطع شده و آمیزشی میان گونه‌های وحشی این بخش با دیگر بخش‌ها وجود ندارد. وجود چند پادگان نظامی و شهرك صنعتی در اطراف پارك از دیگر عوامل تهدید‌كننده پارك است. همه این واگذاری‌ها در حالی به‌وقوع می‌پیوندد كه به گفته «حسینعلی ابراهیمی» مدیركل حفاظت محیط‌زیست استان فارس پارك ملی بمو 48هزار هكتار وسعت داشته و امروز به دلیل توسعه و تخریب‌های غیراصولی به حدود 34 هزار هكتار تقلیل یافته است. او توسعه صنعتی بدون در نظر گرفتن محیط‌زیست را از دلایل مهم تخریب این پارك ملی دانسته است.
خط لوله نفت سروستان از دل زیستگاه آهوان بمو_ كه تاكنون چهار محیط‌بان برای حفاظت از آن جان باخته‌اند_ گذشت تا تلاش‌های گروه‌های مختلف برای حفاظت از این مركز زیست‌محیطی نقش برآب شود.
نظر شما