سلامت نیوز : ساعت کار بالا در مقابل دستمزد پایین علت اصلی نارضایتی شغلی پرستاران عنوان می‌شود. همچنین قرار گرفتن این شغل در ردیف مشاغل سخت و بازنشستگی زودهنگام از دیگر مطالبات پرستاران است. تمام این موارد به اضافه مسائلی جزئی‌تر در قانون ارتقای بهره‌وری که در سال 88 به تصویب مجلس و شورای نگهبان رسید، دیده شده است. اما کاهلی در اجرای قانون و مشکلات مالی سازمان‌های مسئول سبب شده اوضاع کار پرستاران به نحو مطلوبی بهبود نیابد و ما همچنان شاهد مهاجرت برخی پرستاران به کشورهای دیگر باشیم؛ کشورهایی که شرایط مطلوبی برای پرستاران متخصص و مجرب ایرانی تدارک دیده‌اند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ احمد نجاتیان، معاون فرهنگی سازمان نظام پرستاری ایران با اشاره به میزان رضایت پرستاران ایرانی شاغل در کانادا، می‌گوید: «مسئولان پرستاری کانادا از سطح تحصیلات و توانمندی پرستاران ایرانی بسیار راضی هستند و به پذیرش پرستاران بیشتری از کشور ما مشتاقند و پرستاران ما نیز از شرایط کشور کانادا رضایت دارند.» اکنون ترکیه و کانادا از جمله کشورهایی هستند که نسبت به جذب پرستاران ایرانی ابراز تمایل می‌کنند و پرستاران ایرانی نیز با شرایط کاری این کشورها سازگارند. شهلا میرگلوی بیات، عضو کمیسیون بهداشت مجلس ، یکی از دلایل مهاجرت پرستاران زن به خارج از کشور را بالا بودن آمار فارغ‌التحصیلان زن و عدم تعادل آن با فارغ‌التحصیلان مرد در رشته پرستاری عنوان می‌کند. آیا به راستی نبود فضای کاری برای پرستاران زن علت مهاجرت آن‌هاست؟
مهاجرت به خاطر نبود شغل؟
نعمت‌ا... منوچهری، عضو کمیسیون بهداشت مجلس در گفت‌و‌گو با آرمان، این فرضیه را رد می‌کند. او معتقد است ممکن نیست که نبود فضای کاری موجب مهاجرت پرستاران شود؛ چرا که بر خلاف فارغ‌التحصیلان بسیاری از رشته‌ها که در داخل کشور فضای کافی برای جذبشان در محیط‌های کاری نداریم، فارغ‌التحصیلان پرستاری فضای شغلی کافی دارند و حتی می‌توان گفت نسبت به نیاز نظام درمانی، کمبود پرستار داریم. به گفته منوچهری علت اصلی این ماجرا نه نبود فضای کار بلکه نبود فضای کاری مطلوب و شرایط مناسب کاری است. برای کاهش تقاضای مهاجرت پرستاران باید فضای مناسبی در داخل فراهم کنیم و آن هم تنها با اجرای قانون میسر است؛ اجرای قانون ارتقای بهره‌وری نظام پرستاری.
نقل داستان قانون ارتقای بهره‌وری
قانون ارتقای بهره وری پرستاران در تاریخ 9/2/1388 به تصویب مجلس رسید. بعد هم قرار بر این گذاشته شد که اجرای این قانون از اول فروردین سال 89 الزامی شود که نشد. محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار، در گفت‌و‌گو با مهر، علت این مشکل را نبود نیروی کافی برای جبران کاهش ساعت کار پرستاران عنوان می‌کند. در همین راستا، همان سال، دستور استخدام 23 هزار پرستار جدید از سوی رئیس‌جمهور به وزارت بهداشت ابلاغ می‌شود. در نهایت هم وزارتخانه در 6 اسفند 89 آزمون استخدام با 80هزار داوطلب برگزار می‌کند.
بعد وزارت بهداشت قول می‌دهد مراحل گزینش این افراد را در کمتر از 4 ماه انجام دهد و بعد هم قانون از سه ماهه دوم سال 90 اجرایی شود که باز هم اجرا نمی‌شود. همان سال دولت مدعی می‌شود که بودجه لازم برای این کار را تمام و کمال پرداخته است. اما با وجود این ادعا سازمان‌های متولی در اجرای قانون دچار مشکل می‌شوند و از طرفی هم تمایلی از سوی پرستاران برای استخدام در بخش دولتی دیده نمی‌شود. ماجرا چیست؟ اگر بودجه پرداخت می‌شود چرا قانون اجرا نمی‌شود و اگر قانون اجرا می‌شود، چرا پرستاران تمایل به مهاجرت دارند و جذب مشاغل دیگر و نامرتبط با پرستاری می‌شوند یا دست آخر خانه نشینی را ترجیح می‌دهند و ترک کار می‌کنند؟
این ماجرا را چه کسی گردن می‌گیرد؟
عضو شورای عالی نظام پرستاری از آمار بالای تقاضای مهاجرت پرستاران خبر می‌دهد. به گفته او آمار بالایی از میزان مهاجرت پرستاران به خارج کشور در دست است اما به دلیل اینکه کار کارشناسی دقیقی روی این آمار انجام نشده نمی‌توان درستی این رقم را تایید کرد. منوچهری معتقد است باید پرستار حقوق کاری را که انجام می‌دهد تمام و کمال دریافت کند و همچنین بنابر قانون ارتقای بهره‌وری، ساعت کار پرستاران کاهش یابد. او درباره اینکه چرا تا کنون این قانون به درستی اجرا نشده؛ می‌گوید: «مقداری از آن برمی‌گردد به کمبود بودجه اختصاص داده شده به این قسمت و بخشی از آن هم به عدم همکاری سازمان‌ها و قسمتی از مشکلات هم شاید به دلیل کارشکنی‌هایی است که از جانب عده‌ای خاص صورت می‌پذیرد. باید حق و حقوق کاری که پرستار انجام می‌دهد به خودش پرداخت شود. مثلا اگر پزشکی دستوری می‌نویسد و پرستار اجرا می‌کند؛ حق‌الزحمه‌اش را پرستار دریافت کند والبته موارد دیگری که باید کارشناسی شود.»
اوضاع پرستاران در بودجه سال جدید
پرستاران درحالی با سختی شرایط کاریشان کنار آمده‌اند که رئیس سازمان نظام پرستاری از عدم تخصیص بودجه دولت برای کاهش ساعت کاری پرستاران ابراز نارضایتی می‌کند. به گفته غضنفر میرزا بیگی با اینکه از مهر 90 این قانون بعد از پیگیری‌های زیاد، لازم‌الاجرا شد؛ اما نه تنها در بودجه سال 91 ردیفی به آن اختصاص داده نشد بلکه در بودجه سال 92 هم مغفول مانده است. هر چند نمایندگان هنوز جزئیات بودجه را مطالعه نکرده‌اند اما دکتر منوچهری معتقد است مجلس باید قرص و محکم به پای احقاق حق پرستاران بیاید.
وی همچنین می‌گوید نظام سلامت ما که در راس هرم و در خط مقدم آن بیمار حضور دارد، هنوز جایگاهی را در شأن خودش نیافته و بهای کافی به این بخش داده نشده است و قطعا دلگرم نبودن پرستاران به کار و مهاجرت پرستاران با تجربه به کشورهای دیگر به ضرر بیمار خواهد بود. پرستاری که از حق و حقوق خود ناراضی است، نمی‌تواند به درستی به بیمار خدمت رسانی کند و با روحیه خوب بر بالین بیمار حاضر شود.
در نتیجه باید در وضعیت سلامت بهبود حاصل شود تا نتیجه مثبت آن را در رضایت بیماران ببینیم. ایشان در پاسخ به این که دقیقا این موضوع باید از کجا شروع شود و چه کسی باید پیشرو باشد، می‌گوید: «طبیعتا از اجرای قانون. ما یک چشم‌انداز توسعه 20 ساله بسیار عالی داریم. قانون پنجم توسعه به دقت تدوین شده است. مشکل ما در بخش قانون‌گذاری نیست بلکه در بخش اجرای آن است. با اجرا شدن قانون ما دارای بهترین نظام سلامت خواهیم بود و همه به حق و حقوقشان می‌رسند. وظیفه مجلس این است که سر حرف خودش باشد و این موضوع را از دولت مطالبه کند.»
اما ماجرای اصلی این‌جاست که چطور با وجود اینکه همه می‌دانند اجرای قانون برعهده دولت است و مجلس هم باید بر اجرای آن نظارت کند؛ هنوز که هنوز است با این حجم از رخوت مواجهیم و اتفاقی نمی‌افتد؟ نعمت‌ا... منوچهری می‌گوید علت این ماجرا کمبود بودجه و سوءمدیریت است. وی همچنین در جواب به این سوال آرمان که ماجرای اعزام 2000 پرستار به ترکیه به کجا رسید؛ در این زمینه اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و می‌گوید تا زمانی که نتوانیم اوضاع کاری داخل را به حد مطلوب برسانیم طبیعی است که پرستاران ما به دنبال شرایط کاری بهتر به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند و دست ما خالی می‌ماند.
امسال سلامت ویژه می‌شود؟
از سویی دیگر رمضان محسن پور، معاون امور مجلس وزارت بهداشت، از بودجه ویژه بخش سلامت برای سال 92 می‌گوید. بودجه‌ای که در این بخش به‌صورت انقباضی ولی به طور ویژه دیده شده است چرا که رئیس‌جمهور هم در جلسه هیات دولت و هم در جلسه کارشناسی بودجه روی این ماجرا تاکید کرده و سلامت مردم را برای دولت مهم دانسته است. به گفته محسن‌پور بودجه سال 92 هنوز آنالیز نشده و هفته آینده درصد‌ها و ارقام آن به اطلاع مردم و رسانه‌ها خواهد رسید. با این اوصاف تا هفته آینده باید منتظر ماند و دید چقدر دولت در بودجه به پای سلامت مردم خرج کرده و این ویژه بودن بودجه کجای ماجراست.
علت اصلی این ماجرا نه نبود فضای کار بلکه نبود فضای کاری مطلوب و شرایط مناسب کاری است.
نظر شما