سلامت نیوز : جنگل‌های ایران حال و روز خوشی ندارند و در معرض نابودی هستند. هر روز ‌هزاران اصله درخت در جنگل‌ها و مناطق حفاظت‌شده قطع می‌شوند و کاری از دست سازمان‌های محیط‌زیست و جنگل‌ها و مراتع کشور که مسئولیت حفظ و صیانت از این میراث گرانبها را بر عهده دارند، برنمی‌آید و حتی در مواقعی با سوءتدبیر روند نابودی جنگل‌ها را سرعت می‌بخشند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از بهار ؛ براساس نظر کارشناسان و مسئولان در 50 سال‌ اخیر بین شش تا 12‌میلیون هکتار جنگل طبیعی و 5/2‌میلیون هکتار جنگل دست‌ساز از بین رفته‌اند. بسیاری از صاحب‌نظران این حوزه هم معتقدند اگر نابودی جنگل‌های ایران با روند فعلی ادامه یابد، در 30 سال آینده در کشور جنگلی باقی نخواهد ماند. آن‌طور که رییس انجمن جنگلبانی ایران می‌گوید: هم‌اکنون جنگل‌ها در معرض تهدید و تخریب قرار دارند و از این میان 80‌درصد عوامل تاثیرگذار تخریب جنگل‌های کشور فرابخشی است. به اعتقاد دکتر هادی کیادلیری، جنگل فقط درخت نیست، بلکه پناهگاه و زیستگاه امنی برای سایر موجودات در قالب یک اکوسیستم ارزشمند محسوب می‌شود، از این رو ارزش منابع طبیعی و جنگل بسیار بالا است و کشورهایی که منابع طبیعی خود را تخریب می‌کنند در آینده نه‌چندان دور استقلال خود را نیز از دست خواهند داد.

به گفته وی، حدود 90‌درصد کشور در مناطق خشک و نیمه‌خشک با موقعیت جغرافیایی و شرایط حساس قرار دارد، بنابراین سازمان‌ها، نهادها، مسئولان و مردم باید با جدیت بیشتری در حفظ منابع طبیعی و جنگل‌های طبیعی بکوشند.

رییس انجمن جنگلبانی کشور وضعیت جنگل‌های کشور را نامطلوب عنوان می‌کند: طی چند سال اخیر با مرگ و میر دسته‌جمعی درختان حدود 300‌هزار هکتار از جنگل‌های غرب، خشکیدگی بلوط‌ها و شاه‌بلوط‌های گیلان روبه‌رو شده‌ایم.

رییس جامعه جنگلبانی عدم ارزشیابی صحیح منابع طبیعی و به‌ویژه جنگل را یکی دیگر از این عوامل تخریب جنگل‌ها معرفی می‌کند: براساس یک تحقیق دانشگاهی، ارزش یک توده جنگل در حفظ آب 300‌میلیون دلار، توریسم 40‌میلیون دلار و چوب 20‌میلیون دلار مشخص شده که درصورت ارزش‌گذاری صحیح روی منابع طبیعی دیگر مدیران روی چوب هدفگذاری نخواهند داشت.

اما مهندس کاظم نصرتی یکی دیگر از اعضای هیات‌رییسه جامعه جنگلبانی ایران خلأ قانونی، عدم اجرای قوانین یا وضع قوانین اشتباه را یکی دیگر از عوامل تخریب منابع طبیعی برمی‌شمرد و به لایحه جامع منابع طبیعی اشاره می‌کند: تصویب این لایحه در مجلس شورای اسلامی به طور قطع باعث تشویق متجاوزان به تخریب جنگل‌ها می‌شود.
نصرتی با بیان این‌که لایحه جامع منابع طبیعی بعد از رسیدگی در کمیسیون‌های مختلف مجلس، حدود یک ماه پیش منتشر شد، می‌گوید: برخی مواد قانونی موجود در این لایحه نگرانی‌ها نسبت به قانونی شدن واگذاری اراضی ملی را دوچندان می‌کند و چنانچه در مجلس شورای اسلامی به تصویب برسد موج دیگری از واگذاری تحت لوای قانون صورت خواهد گرفت.

در عین حال دکتر محمد درویش عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل و مرتع معتقد است: تغییر کاربری ابتدا در دامنه‌های جلگه‌ای اتفاق افتاد. کشاورزان این مناطق را به اراضی کشاورزی تبدیل کردند، اما با افزایش رفاه مردم و رشد شهرنشینی این اراضی به خانه، ویلا و شهرک‌های ویلایی تبدیل شدند. دکتر مجید مخدوم استاد محیط‌زیست دانشگاه تهران نیز با اشاره به روند تبدیل جنگل‌ها به اراضی کشاورزی و سپس ویلا می‌گوید: در پنج سال اخیر به دلیل شتاب گرفتن مصوبات احداث طرح‌های صنعتی و احداث شهرک‌های صنعتی جدید و همچنین توسعه شهرک‌های صنعتی موجود، پاک‌تراشی و تغییر کاربری جنگل شتاب بیشتری گرفته است.

دکتر ناصر کرمی، اقلیم‌شناس نیز در این‌باره می‌گوید: مشکل تخریب جنگل‌ها در اکثر نقاط جهان وجود دارد، اما چرا ایران که از نظر نسبت مساحت جنگل به کل مساحت کشور حتی در شمار 100 کشور اول برخوردار از پهنه‌های جنگلی نیست در شمار شش کشور اول مخرب جنگل قرار دارد؟ تصور می‌کنم اراده ملی کشوری برای حفظ جنگل‌ها در جهان ضعیف‌تر از ایران نباشد. حفاظت جنگل در ایران نه یک موضوع حیاتی، ملی، جهانی و بنیادین، بلکه صرفا دلمشغولی یکی از سازمان‌های وابسته به یکی از وزارتخانه‌های دولت است. دکتر اسماعیل کهرم، پدر علم محیط‌زیست نیز با اشاره به این‌که نیمی از جنگل‌های ایران در 30 سال گذشته نابود شده و به 12‌میلیون هکتار رسیده نقش دولت را در این تخریب موثر می‌داند و معتقد است: میزان برداشت پایدار از جنگل‌ها باید 2/3‌میلیون متر مکعب باشد اما دولت شش‌میلیون متر مکعب از جنگل‌های هیرکانی شمال کشور که دست‌کم سه‌‌میلیون سال قدمت دارند برداشت می‌کند.

براساس بند یک ماده 6 مصوبه صیانت از جنگل‌های شمال هیات وزیران، سازمان جنگل‌ها و مراتع موظف بود تا سال 1388، 3/3‌میلیون واحد دامی را از جنگل‌ها خارج کند. اما این مصوبه در مهلت مقرر تحقق نیافت و حتی با تاخیری چندین‌ساله هم بعید است به طور کامل اجرا شود.

حالا همه این عوامل دست به دست هم داده‌اند تا طی پنج‌دهه اخیر به‌طور متوسط سالانه 100هزار هکتار از جنگل‌های کشور تخریب شده یا کیفیت خود را از دست بدهند و با کاهش سطح جنگل‌ها طی این دوره زمانی، از 18‌میلیون هکتار به 14میلیون هکتار، بیم آن رود که در آینده‌ای نه چندان دور بخش عظیمی از اراضی کشور تبدیل به بیابان شوند.