وقتی مرگ به جان ارم افتاده و نزدیك به 14 ببر و شیر را به كام مرگ فرستاد، بسیاری خواستار گواهی سلامت ببرها شدند. پاسخ سازمان محیطزیست همواره دال بر وجود گواهی و شناسنامه سلامت ببرها داشت، اما این شناسنامه هرگز در اختیار رسانهها قرار نگرفت و به شایعه بیمار بودن ببرهای روسی از بدو ورود دامن زد. هرچند این مسئله هرگز شفافسازی نشد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ «اصغر محمدیفاضل» معاون محیط طبیعی سازمان محیطزیست تا پیش از قطعی شدن میانكاله از سوی محمدیزاده دو گزینه دیگر هم روی میز داشت. سمسكنده یا پارك پردیسان. محمدیزاده هم پیش تر از این نیم نگاهی به سمسكنده داشت. به عبارت دیگردر دو سال گذشته سازمان محیطزیست هرگز نمیدانست تصمیم نهایی برای احیای ببر مازندران چیست. فروردین ماه سال 90 بود كه به یكباره «محمدجواد محمدیزاده» رئیس سازمان حفاظت از محیطزیست كشور اعلام كرد ببرهای روسی به جای «میانكاله» به منطقه «سمسكنده» میروند تا خطری برای گاوداران و زیستگاههای انسانی در میانكاله بهوجود نیاید. محمدیزاده آن روز در پاسخ به سوال خبرنگار تهرانامروز مبنی بر اینكه چرا پس از صرف هزینه 200 میلیون تومانی در میانكاله به این نتیجه رسیدهاید؟ گفت: «اگر ببرها از روی دیوار زیستگاهها پریدند و به مناطق مسكونی وارد شدند، چه كسی پاسخگوی اتفاقهای ناگوار انسانی احتمالی است؟»
البته آن روز سوالها به همین جا ختم نشد. كارشناسان سازمان حفاظت از محیطزیست از جمله «هوشنگ ضیایی» بارها اعلام كرده بود كه نگهداری ببرهای سیبری در میانكاله بهانهای برای حفاظت از این زیستگاه ارزشمند است تا بهوسیله آن بتوان از ساخت و سازها در این محدوده جلوگیری كرد اما آن روز كه ببرهای سیبری از آمدن به میانكاله پشیمان شدند، بسیاری از خود پرسیدند پس حفاظت این زیستگاه ارزشمند به كدام سمت میرود؟ آیامسیر برای ساخت جاده دسترسی و پالایشگاه نفت باز میشود؟ این مسئله به واكنش اعتراضآمیز محمدیزاده منجر شد. او از همگان خواست تا لفظ جاده را برای میانكاله استفاده نكنند چون آنجا قراراست یك پل دسترسی ساخته شود.
امروز هم یك سوال بیپاسخ وجود دارد. اگر ببرها از روی دیوار زیستگاه پریدند و به مناطق مسكونی وارد شدند چه كسی مسئولیت اتفاق احتمالی را به عهده خواهد گرفت. سوالی كه البته پاسخی در بر ندارد. همچنین صرف هزینه 200 میلیون تومانی، آخرین خبری بود كه از اعتبارهای صرف شده برای اسكان ببرهای روسی در روزهای نخست ورود دو ببر روسی به تهران از دل سخنان محمدباقر صدوق و هوشنگ ضیایی مجری طرح به رسانهها رسید و بعد از آن سازمان هرگز آمار دیگری از اعتبارهای صرف شده برای احیای ببرهای مازندرانی را با رسانهها در میان نگذاشت.
ماجرای ببر آبستن
روز ورود ببرهای روسی به ارم، محمدجواد محمدی زاده در حضور رسانهها گفته بود كه به زودی ببرها به میانكاله میروند. امیر الهامی مدیر باغوحش ارم همان روز به تهران امروز اعلام كرد كه باغ وحش ارم قصد دارد تا به دنیا آمدن توله آنها، ببرها را در تهران نگه دارد. پاسخ همه مسئولان حاضر در باغ وحش ارم به سوال مگر ببر ماده آبستن است، لبخندی رضایت بخش بود. تا این سوال پیش بیاید كه روسها چطور حاضر شده بودند یك ببر آبستن را به محیطزیست ایران هدیه كنند؟
روسهای چموشی كه در پاسخ به این سوال به زبان فارسی سلیس گفته بودند كه پاسخ این سوال را از كارشناسان ایرانی بپرسید! اما آن روز هیچ كس، پاسخی به این سوال كه آیا پرواز برای ببر مادر خطری ندارد، نداد! اما قدم نورسیدههای روسی برای امیر الهامی كه دوست داشت شاهد تولد ببرسوم در باغ وحش ارم باشد، نحس بود. خبر مرگ ببر نر به گوش رسانهها كه رسید معلوم شد كه كاركنان باغوحش دو ببر ماده و نر را برای جفت گیری اجباری در یك قفس قرار داده بودند كه همین مسئله هم به زد وخورد میان آن دو منجر شده بود. بسیاری بیمار شدن ببر نر را ناشی از همین زد و خورد دانستند. نه دامپزشك باغوحش و نه دامپزشك ساختمان سبز پردیسان، موفق به كشف بیماری نشدند. كارشناسان سازمان حفاظت از محیطزیست هم خیلی زود، جسد ببر مادر مرده را به سازمان محیطزیست بردند تا تاكسیدرمی آن را درست كنند.
اینجا بود كه دامپزشكان خارج از این دو مجموعه بیماری آنها را مشخص و اعلام كردند كه جسد ببر مرده باید خیلی زود معدوم شود. ببرهای بیچاره، هرگز علاقهای به منوی غذای باغ وحش نداشتند. آنها پس از چند روز امتناع، در مدت اقامت در ارم، مجبور به خوردن گوشت الاغ شدند. گوشت الاغی كه از مرز كرمانشاه بدون هیچ بررسیای وارد باغ ارم میشد. گوشتها به مشمشه آلوده بودند و همین مسئله برای از پا درآوردن ببر نر و قتل عام تعدادزیادی شیر باغ وحش و بیكار كردن امیر الهامی كافی بود. ببر ماده هم به مشمشه دچار شد و اگر تا به امروز معدوم نشده و در قرنطیه به زندگی خود ادامه میدهد، از صدقه سر سماجت سازمان محیطزیست است. به گفته «پیام محبی» نایب رئیس جامعه دامپزشكی، در حال حاضر حكم قطعی معدوم شدن ببر ماده سیبری بهوسیله سازمان دامپزشكی صادر شده اما محیطزیست هیچگاه برای معدومسازی در محل حاضر نمیشود. بسیاری اعتقاد دارند كه سازمان محیطزیست، معدومسازی ببر ماده را به بعد از انتقال ببرهای جدید به ایران، واگذار كرده است.
گواهینامه سلامت
وقتی مرگ به جان ارم افتاده و نزدیك به 14 ببر و شیر را به كام مرگ فرستاد، بسیاری خواستار گواهی سلامت ببرها شدند. پاسخ سازمان محیطزیست همواره دال بر وجود گواهی و شناسنامه سلامت ببرها داشت، اما این شناسنامه هرگز در اختیار رسانهها قرار نگرفت و به شایعه بیمار بودن ببرهای روسی از بدو ورود دامن زد. هرچند این مسئله هرگز شفافسازی نشد. اما حرفهای تازه محمدی زاده تا حدودی نشان میدهد كه چرا سازمان محیطزیست هرگز از شناسنامه سلامت تحفههای روسی در حضور رسانهها، رونمایی نكرد. به گفته او در تبادل جدید قرار شد روسیه تمام آزمایشهای لازم برای سلامتی ببرها را انجام دهد و گواهی سلامت آنها را تهیه و شناسنامه صادر كند كه این اقدامات انجام شده است.
او میگوید: «این آزمایشها به روش كشت بافت انجام میشود از این رو تا حدودی زمانبر است در نتیجه انجام آنها و صادر شدن جواب حدود سه ماه زمان برد.» به گفته او بعد از این روسها اعلام كردند كه به گواهی اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN) نیاز دارند كه چند روز پیش نیز این گواهی به آنها داده شد و هماكنون طرف روسی در تلاش برای تهیه هواپیمای ویژه برای انتقال ببرها به ایران است. همین مسئله تا حدود زیادی نداشتن شناسنامه سلامت ببرهای روسی در فاز اول را قوت میبخشد. ببرهایی كه با لابی محیطزیست، برخلاف قانون قرنطینه یكراست از فرودگاه مهرآباد به ارم آمدند تا بهشت ارم را برای خود و سایر گربه سانان باغوحش، جهنم كنند.
باز هم میانكاله
محمدجواد محمدی زاده امروز برخلاف اصرارهای گذشته برای حضور ببرها در سمسكنده كه حتی به گفته او تایید محمدباقر صدوق معاون سابقش را هم بهدنبال داشته محل اسكان اصلی ببرهای روسی را میانكاله میداند. با توجه به تغییر و تحولاتی هم كه در پارك پردیسان در حال وقوع است، حضور آنها در پارك پردیسان هم منتفی است. اما آیا ببرهای روسی جدید به بدشانسی، دو ببر پیشین هستند. دو ببری كه قرار بود میانكاله را از ساخت و سازهای پالایشگاه نفت نجات دهند اما نهتنها به كام مرگ رفتند كه میخ پالایشگاه نفت در میانكاله بهرغم همه اعتراضها محكمتر شد و امروز كسی را یارای تكان دادن آن نیست.
از سوی دیگر ببرهای جدید میمانند با قفسی بزرگتر از قفس باغ وحش ارم، تا جمله ماندگار «محمدباقر صدوق» معاون پیشین محیط طبیعی سازمان محیطزیست، تكلیف همه را مشخص كند. او در پاسخ به سوال روزنامهنگاران مبنی برا ینكه چرا سازمان حفاظت از محیطزیست حاضر به چنین هزینهای در پروژه احیا ببر مازندران شد، گفته بود ما در مقابل پلنگهایی كه روسها برای المپیك سوچی خواسته بودند، پیشنهاد ایجاد فرصت تحصیلی برای دانشجویان ایرانی داده بودیم. اما مرغ روسها یك پا دارد. آنها پلنگ میگیرند و ببر میدهند.
نظر شما