به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ یكی از زور روبیدن دستانش درد میگیرد و دیگری تا صبح درد پا و كمر امانش را میبرد و خواب را از چشمانش میرباید. اما به موجب این طرح حمایتی زنان خانهدار نیز مانند دیگر افراد جامعه پس از 20 سال خدمت میتوانند از مستمری بازنشستگی برخوردار شوند. طرحی كه هنوز به اجرا در نیامده اعتراض مهناز بهمنی، عضو فراكسیون زنان را برانگیخته است. به گفته او «ابعاد اجرایی بیمه زنان خانهدار نباید فقط به مسائل مربوط به بازنشستگی محدود باشد بلكه باید خدمات متعددی را شامل شود.»
هنوز از جارو كردن اتاقها و شستن لباسها فارغ نشده، باید فكر كند كه برای ناهار چه بپزد. بعد از ناهار او میماند و انبوهی از ظرفهای كثیف. تا به خودش میآید هوا رو به تاریكی میرود و او باید بازهم به قصد پختن شام به آشپزخانه برود. همه این كارها تنها چند ساعت از برنامه روزانه زنان خانهدار را تشكیل میدهد. زنانی كه از 10 سال پیش تاكنون چشم به راه اجرای طرح بیمه زنان خانهدار هستند. ماه گذشته مریم مجتهدزاده رئیس مركز زنان و امور خانواده ریاستجمهوری سرانجام اعلام كرد كه طرح بیمه زنان خانهدار در روز پنجم اسفندماه در جلسه ستاد ملی زن و خانواده بررسی خواهد شد. جلسهای كه تشكیل نشد تا تعیین تكلیف این طرح حداقل یك سال دیگر به درازا بكشد. به گفته فریبا حاجیعلی، مسئول دبیرخانه ستاد ملی زن خانواده «با توجه به ازدحام كاری معاون اول رئیسجمهور در روزهای پایانی سالجاری جلسه ستاد ملی زن و خانواده به اوایل فروردین یا اردیبهشت سال آینده موكول شد.» تا بازهم 19میلیون زن خانهدار بدون بیمه یا مصوبهای در باب آن، سال نو را آغاز كنند!
زمزمههای طرح بیمه زنان خانهدار سال 81 بر سر زبانها افتاد تا از زنانی حمایت كند كه تمام توجه خود را در تمام سالهای زندگی به خانواده معطوف كردهاند. این در حالی است كه نه تنها دولتهای هشتم و نهم این طرح را به سرانجام نرساندند بلكه به نظر میرسد دولت دهم نیز توجه به زنان خانهدار را به ماههای پایانی مدت قانونی خود موكول كرده است. بر اساس سرشماری سال 90، بیش ازنیمی از جمعیت كشور را زنان تشكیل میدهند. اما بخش عمده زنان ایرانی یا تحت پوشش بیمه سرپرست خود هستند یا خود شاغلند و از مزایای بیمه برخوردار، در این میان 19 میلیون نفر زن خانهدار وجود دارد كه بر اساس تعریفی كه از زن خانهدار در قانون آمده است از هیچ بیمهای برخوردار نیستند. این افراد نه شاغل هستند و نه جویای كار یا محصل و به گفته حاجی علی «صرفا در محیط خانواده به ایفای نقش میپردازند.» قانون بیمه زنان خانهدار سال ۱۳۸۱ در مجلس مصوب شد تا به موجب آن سازمان بهزیستی سالانه حداقل یك میلیون زن خانهدار را بیمه كند اما این طرح در همان نطفه خفه شد و هیچگاه به موفقیت دست نیافت. مسئولان نیز دلیل اجرا نشدن آن را كمبود اعتبار اعلام كردند.
در آن سال قرار بود زنان خانهدار با پرداخت ماهانه ۱۰ هزار تومان خود را بیمه كنند. مبلغی كه نیمی از آن را بهزیستی میپرداخت و نیم دیگرش را زنان خانهدار و آنها پس از ۲۰ سال از مزایای بیمه بهرهمند میشدند. قرار بود هرساله با افزایش بودجه، زنان بیشتری تحت پوشش بیمه قرار گیرند و تا طی مدت كوتاهی همه زنان ایرانی تحت پوشش بیمه قرار گیرند. اما سازمان بهزیستی در مدت ۳ سال از اجرا، تنها ۳۰ هزار زن خانهدار را تحت پوشش قرار داد. شاید به همین دلیل بود كه اجرای طرح بیمه زنان خانهدار به وزارت رفاه محول شد و با وجود اصرار این وزارتخانهدر اجرا، این طرح نیز به سرنوشتی مشابه با سایر طرحهای مصوب حوزه زنان دچار شده و هیچگاه عملیاتی نشد تا جاییكه وزارت رفاه اعلام كرد بیمه این گروه، كار آسانی نیست و بهتر است «بیمه زنان خانهدار نیازمند» را جایگزین بیمه زنان خانهدار كنیم. این در حالی است كه در آخرین اخبار رسیده میزان حق بیمه زنان تا 25 هزار تومان در ماه افزایش یافته است.
پایانی نافرجام
هرچند امیرحسین قاضیزاده، سخنگوی كمیسیون اجتماعی مجلس چندی پیش از «گنجاندن بیمه زنان خانهدار در طرح جامع جمعیت مجلس» در راستای سیاستهای تشویقی افزایش جمعیت خبر داده است اما شهلا میرگلو بیات، عضو فراكسیون زنان مجلس در گفتوگو با تهران امروز نسبت به آینده این طرح و بیمه شدن زنان خانهدار ابراز ناامیدی میكند. او میگوید: «در برآوردهایی كه انجام شده زنان خانهدار حداقل در تولید ماهانه به اندازه ۶۴۰ هزار تومان ارزش افزوده اقتصادی سهم دارند. اما متاسفانه پس از سالها تلاش، در دوران سالمندی نمیتوانند آنطور كه باید و شاید نتیجه تلاشهایشان را دریافت كنند.»
او ادامه میدهد: «این طرح بار برای دولت بار مالی دارد به همین دلیل بعید است كه به نتیجه برسد. شورای نگهبان هم با آن موافق نیست.» اما این همه ماجرا نیست. به گفته میرگلو بیات در این طرح، زنان باید حق بیمه خود را بپردازند اما چون درآمدی ندارند چنین امكانی نیز ندارند. او ادامه میدهد: «زنانی كه درآمد دارند و شاغلند معمولا بیمه هستند. آنهایی كه همسرانشان شاغل هستند نیز تحت پوشش بیمه همسر خود قرار دارند. در چنین شرایطی تنها آن دسته از زنان باقی میمانند كه نه خودشان بیمه هستند و نه همسرشان. معمولا این افراد نیز توانایی پرداخت حق بیمه خود را ندارند پس باید این مبلغ را از شوهر خود بگیرند. ممكن است شوهرانشان هم توانایی پرداخت نداشته باشند یا حتی نخواهند این مبلغ را پرداخت كنند. از ابتدا نیز این طرح برای حمایت از این دسته مطرح شده است. اما متاسفانه با وجود موانعی كه وجود دارد اجرای آن فعلا عملی نیست.»
به انتخابات نزدیك میشویم!
به گفته فریبا حاجیعلی، مسئول دبیرخانه ستاد ملی زن و خانواده دلیل به تاخیر افتادن اجرای این طرح، «عدم طراحی مكانیسم تخصصی و سازوكار بیمهای و بالا بودن سهم بیمه شوندگان و عدم تناسب بیمههای تامین اجتماعی با وضعیت زنان سرپرست خانوار» است. او همچنین میگوید: «پنج دهك میانی از بخش زنان خانهدار قادر به پرداخت حق بیمه خود نیستند و حمایت همه جانبه دولت مهمترین پشتوانه برای اجرایی شدن طرح بیمه زنان خانهدار است.» اما تجربه سالهای گذشته نشان میدهد بیمه زنان خانهدار از آن دست طرحهایی است كه با نزدیك شدن به انتخابات مطرح میشود تا مانوری تبلیغاتی را رقم بزند.
نظر شما