شنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۲ - ۱۳:۱۰

سلامت نیوز : سوء مصرف الکل مدت‌هاست در کشور به معضل تبدیل شده است. مصرف مشروبات الکلی از مشروبات دست ساز خانگی گرفته تا برندهای تقلبی خارجی و مصرف الکل صنعتی سبب بروز مسمومیت و حتی فوت عده ای از مردم شده است. عدم آگاهی نسبت به تاثیر ترکیب شیمیایی این مشروبات بر بدن باعث بروز این ناهنجاری ها و اتفاقات تلخ گردیده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ روز گذشته معاون دفتر سلامت اجتماعی، اعتیاد و روان وزارت بهداشت با اعلام نگرانی از مصرف خوراکی بی رویه الکل های صنعتی از هماهنگی های صورت گرفته با وزارت کشور در کنترل این امر خبر داد. به نقل از ایسنا، علی نیک فرجام تعیین سهمیه برای کارخانه‌های تولید کننده الکل صنعتی را راهی برای کنترل سوء مصرف الکل صنعتی می‌داند و طبق مذاکرات صورت گرفته با اصناف و سازمان غذا و دارو بناست این امر اجرایی شود. طبق این برنامه مقرر شده نیاز کارخانه‌ها به الکل‌های صنعتی مشخص و بر آن مبنا برایشان سهمیه در نظر گرفته شود و با نظارت کارشناسان پایش شوند و خارج از چارچوب مربوطه وارد بازار نشوند نیک فرجام درباره مسمومیت‌ها و موارد منجر به فوت ناشی از مصرف و سوء مصرف الکل‌های صنعتی گفت: «در این زمینه چند گزارش محدود منجر به فوت داشته‌ایم.

از آنجا که الکل‌های صنعتی در بازار وجود دارند و در برخی موارد بی‌رویه استفاده شده و مصرف آنها نیز عوارضی ایجاد کرده است، درصددیم تا با ایجاد هماهنگی با وزارت کشور، کنترل‌های لازم در این زمینه صورت گیرد.» وی درباره علت موارد مسمومیت با الکل صنعتی گفت: «به عنوان مثال گزارشی از 2 دانشگاه علوم پزشکی کشور درباره مسمومیت با الکل ارائه شده که علت آن ذکر نشده است.» ستاد مبارزه با مواد مخدر شمار بیماران الکلی را 200 هزار نفر در کشور عنوان می کند و تازه این رقمی است که از مراجعه این بیماران برای درمان به دست آمده ، سوال این جاست که آیا با محدود کردن تولیدات الکل صنعتی مصرف خوراکی آن و به دنبالش آمار مسمومیت ها و مرگ و میر کمتر خواهد شد؟ یا برای حل این معضل باید تمهیدی جدی تر و کاراتر اندیشید؟

مصرف الکل ایران بالاتر از میانگین جهانی

سعید صفاتیان، معاون سابق درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر در گفت‌وگو با آرمان سرانه مصرف سالانه الکل در ایران را بالاتر از میانگین جهانی عنوان می کند. طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، میانگین مصرف سالانه الکل بین6 تا 8 لیتر است که طبق بررسی های ابتدایی مصرف ایران بالاتر از این مقدار است. وی همچنین از تقلبی بودن 80 درصد از مشروبات الکلی با برندهای خارجی خبر می دهد که دارای ترکیبات گلیسیرین و الکل طبی هستند. از طرف دیگر هم مساله مشروبات دست ساز خانگی است که از متانول یا الکل صنعتی در ساخت آن ها استفاده می شود و کمترین عارضه آن کوری دائمی در مصرف کننده است. صفاتیان مصرف 30 سی سی یعنی تقریبا نصف لیوان الکل صنعتی را برای رخداد این حادثه تلخ کافی می داند و مصرف هر میزان از آن را سبب بروز انواع مسمومیت عنوان می کند. صفاتیان از تشکیل کمیته ای در وزارت کشور می گوید که برای مبارزه با مصرف مشروبات الکلی راه‌اندازی شده است.

این کمیته که یک سال از شکل گیری آن می گذرد، متشکل از وزارت بهداشت و حدودا 15 ارگان دیگر است که در رابطه با پیشگیری، درمان و مقابله با مصرف مشروبات الکلی فعالیت می کند. « جلسات این کمیته در کل استانداری های سراسر کشور تشکیل می شود و محوریت آن آموزش به جوانان و ایجاد آگاهی در بحث سوءمصرف مشروبات الکلی است. با توجه به این که عوارض ناشی از سوء مصرف مشروبات الکلی بسیار بیشتر از مواد مخدر است لزوم دادن آگاهی به مردم به شدت احساس می شد و لازم بود پنهانکاری ها کنار گذاشته شود.» به نظر می رسد که مسوولان رودربایستی ها را کنار گذاشته‌اند و برای مواجهه با این معضل دست به کار شده اند و باید دید چقدر این اقدامات می تواند کارا باشد و روی وضع سلامت جوانان تاثیرگذار.

نابلدی پزشکان درمان را دشوار می کند

صفاتیان امر آموزش برای پزشکان در این زمینه را ضروری و کمبود مهارت پزشکان در درمان بیماران الکلی را از معضلات بر سر راه می‌داند که باید با آموزش کافی پزشکان برطرف شود. همچنین مشکل دیگری که در این راه وجود دارد کمبود داروهای لازم برای درمان این بیماران است که باید به مقدار کافی وارد کشور شده و در بازار توزیع شود. موضوع دیگر آگاه‌سازی مردم در زمینه مراجعه به مراکز درمانی تخصصی در امر درمان بیماران الکلی است که باید اقدامات لازم در این زمینه صورت بگیرد.

الکلی؛ مجرم یا بیمار؟

صفاتیان در رابطه با گره‌های قانونی برخورد با الکلیسم در جامعه می‌گوید: برای این امر هم باید قوانین بالادستی لازم تعیین شده و مشکل برخورد با این موضوع را برطرف کنند. درست مثل اتفاقی که در حوزه مواد مخدر در سال 76 رخ داد که با مطرح شدن مشکلات قانونی در مجمع تشخیص مصلحت، اعتیاد به مواد مخدر به عنوان یک بیماری شناخته شد و کمپ های قانونی ترک اعتیاد ایجاد شدند. در این مورد هم باید این معضل به رسمیت شناخته شده و برای بحث درمان بیماران الکلی اقدامات قانونی جدی صورت بگیرد. همچنین با آموزش مددکارها، روانشناس ها و پزشکان می‌توانیم شاهد فعالیت های مثبت و حرفه ای مراکز درمان بیماران الکلی باشیم.

رسانه‌ها کم کاری می کنند

شهلا میرگلوی بیات، عضو کمیسیون بهداشت مجلس در گفت و گو با آرمان از کم کاری رسانه‌ها در آگاهسازی جوانان نسبت به عوارض ناشی از مصرف الکل صنعتی می گوید: <خیلی از جوانان اطلاع ندارند که مصرف الکل صنعتی می تواند سبب کوری دائمی و حتی در صورت مصرف زیاد منجر به مرگ شود. در این صورت دیگر کسی هست که با آگاهی این ماده را به مصرف خوراکی برساند؟ رادیو و تلویزیون خوب است که خط قرمزها را بشکنند و از این موضوع حرف بزنند.>

پذیرش واقعیت اولین گام نجات

به نظر می رسد با خبرهایی که از گوشه و کنار از مسمومیت های ناشی از سوء مصرف الکل به گوش می رسد و گزارش هایی که بیمارستان ها از فوت هایی ناشی از این نوع مسمومیت اعلام می کنند، دیگر وقتش رسیده که هیچ، از وقتش هم گذشته باشد که معذوریت ها را کنار بگذاریم و این معضل را از حرف های یواشکی و پچ پچه‌های در گوشی مسوولان به بطن جامعه بکشانیم و آن را به رسمیت بشناسیم. در غیر این صورت بعید به نظر می رسد که بتوان با این مشکل برخوردی موثر داشت. مصرف الکل صنعتی یا ترکیباتی از آن به عنوان نوشیدنی الکلی با وجود خطراتی که برای سلامت مصرف کننده دارد از ناآگاهی شخص مصرف کننده ناشی می شود و راه حل آن هم دادن آگاهی به مردم است. شهلا بیات در این زمینه می‌گوید: مردم به خاطر عدم آگاهی و عدم آموزش لازم نمی دانند که این الکل، الکلی نیست که بتواند جایگزین مشروبات الکلی شود. فرمول شیمیایی آن متفاوت است و به جای تاثیرات مورد نظر مشکل ساز خواهد بود و به مسمومیت منجر می شود.

فرد مصرف‌کننده نمی داند که این ماده نمی تواند حالت هایی را که مد نظر اوست به دست دهد و مسئولیت اتفاقاتی که در رابطه با این مصرف برای افراد رخ می دهد به عهده مراکزی است که وظیفه فرهنگ‌سازی و آموزش را به عهده دارند. این موضوع به دلیل این که تاثیرات منفی جبران‌ناپذیری دارد و می تواند منجر به مرگ شود اساسا نمی تواند خط قرمز محسوب شود و لازم است که تلویزیون حداقل در فیلم ها و سریال ها به این موضوع بپردازد. البته باید این نکته را مدنظر داشت که شیوه آموزش هم در نوع اثر گذاری آن موثر است و باید خود آموزش دهنده‌ها نیز در این رابطه آموزش های لازم را ببینند تا کارشان نتیجه عکس ندهد و به جای تاثیر مثبت در جامعه، با استفاده از شیوه غلط به تشویق منجر نشود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha