سلامت نیوز : بی‌انگیزگی برای برگشت به كار و فعالیت شغلی كابوسی است كه برای اكثر شاغلان پس از تعطیلات رنگ واقعیت به خود می‌گیرد.در تعطیلات افراد به استراحت می‌پردازند و معمولا تعطیلات برای بیشتر مردم خوشایند است اما وقتی تعطیلات به پایان می‌رسد برخی افراد تمایلی برای بازگشت به حالات عادی ندارند، البته جوان‌ترها بیشتر با این مشكل روبه‌رو می‌شوند و با افزایش سن، برخورد افراد منطقی‌تر می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ بی‌انگیزگی شغلی به معنای تمایل‌نداشتن به ادامه كار و اشتغال است كه می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. البته این واكنش تا حدودی طبیعی است و در مورد افراد مختلف با شرایط مختلف روی می‌دهد. با این حال كسانی كه دچار افسردگی هستند، ممكن است بیشتر دچار بی‌انگیزگی مفرط شوند.همچنین استرس‌های شغلی و وجود عوامل نامطلوب در میان همكاران یا در محیط كار از ریشه‌های اصلی بی‌انگیزگی برای بازگشت به محیط كار پس از تعطیلات محسوب می‌شود.
اما چنین حالتی ناشی از چه عواملی است و چرا در برخی افراد پررنگ‌تر و شدیدتر است؟
دكتر مهرنوش دارینی، روان‌شناس در پاسخ به این پرسش می‌گوید: استرس‌های ناشی از كار به نوبه خود مانعی برای لذت‌بردن از برگشت به كار است. همه ما به صورت خودكار از استرس رویگردانیم و چنانچه محیط كار و نوع شغل استرس‌مان را افزایش دهد، با مكانیسم‌های دفاعی با آن برخورد می‌كنیم و تمایلی به بازگشت به كار نداریم.
از سوی دیگر، این مشاور اعصاب و روان در گفت‌وگو با جام‌جم اضافه می‌كند: انسان براحتی با مسائل مختلف خو می‌گیرد و عادت می‌كند و معمولا تعطیلات طولانی باعث می‌شود فرد دچار نوعی رخوت شود و شروع به كار برایش سخت باشد. به این ترتیب، افراد پس از تعطیلات طولانی با كاهش عملكرد و افت كاری و تحصیلی روبه‌رو می‌شوند.
تعطیلاتم را بگیر، خوابم را نه
دكتر دارینی با اشاره به از دست‌رفتن نظم در برنامه روزانه افراد در تعطیلات، بخصوص تعطیلات نوروزی می‌گوید: یكی از مسائلی كه در تعطیلات نوروز اتفاق می‌افتد به‌هم‌ریختگی ریتم و ساعت خواب و استراحت و حتی تغذیه افراد است كه منجر به تغییر در عادات روزمره افراد می‌شود.
در تعطیلات معمولا برنامه‌ریزی دقیق، منظم و اجباری وجود ندارد مگر این كه افراد برنامه خاصی را دنبال كنند. در حقیقت، چون مسئولیت خاصی به عهده افراد نیست و می‌توانند شیوه وقت‌گذرانی خود را انتخاب كنند، گرایش به استراحت و وقت هدردادن نیز وجود دارد و در تعطیلات طولانی این مسأله منجر به عادت در افراد می‌شود.
برای بازگشت به كار آمادگی ندارم
اما از چه طرقی و با بهره‌گیری از چه راهكارهایی می‌توان از شدت‌گرفتن چنین حالت‌های روحی و روانی جلوگیری كرد؟ به بیان دیگر آمادگی برای بازگشت به كار را چگونه می‌توانیم در خود ایجاد كنیم؟روان‌شناسان، راهكارهایی را برای كسب آمادگی برای بازگشت به كار پس از تعطیلات طولانی پیشنهاد می‌كنند:
شناسایی دلایل بی‌انگیزگی: ابتدا باید دلایل بی‌انگیزگی را شناسایی كنیم تا بتوانیم با آن مقابله كنیم.
تنظیم عادات خواب: توصیه می‌شود قبل از به پایان رسیدن تعطیلات ساعات خواب را طبق برنامه كاری منظم كنید و بدن را به حالت اولیه برگردانید تا برای برخاستن از خواب دچار مشكلات شدید نشوید.
تمركز بر فواید اشتغال: نكته بعدی این است كه به نقاط قوت محل كار و شغل خود و فواید بازگشت به كار فكر كنیم.
برجسته‌سازی نقاط قوت شغل: نقطه مقابل فرسودگی شغلی، داشتن انگیزه شغلی است و برای این كه دچار سستی و فرسودگی نشویم، می‌توانیم نكات مثبت كارمان را برجسته كرده و با انگیزه بیشتری كار خود را شروع كنیم.
برنامه‌ریزی و هدف داشتن: اگر برای سال جدید و ارتقای خود در كارتان برنامه‌ریزی و اهداف گام به گام داشته باشید با انگیزه بهتری به محل كار خود بازمی‌گردید.
به همكاران خوبتان فكر كنید
یكی از عوامل موثر در بی‌انگیزگی افراد برای بازگشت به كار، نوع محیط كار و همكاران است. وقتی محیط كار صمیمی و خوشایند باشد، افراد تمایل بیشتری برای بازگشت به محل كار دارند و از این كه دوباره در كنار همكاران خود هستند، احساس خوبی دارند، اما از طرف دیگر همكارانی كه محیط كار را دچار تنش و ناخوشایندی می‌كنند به عنوان یكی از عوامل برای بی‌تمایلی برای بازگشت به كار تلقی می‌شوند.
دكتر دارینی برای ایجاد انگیزه مثبت برای بازگشت به فعالیت شغلی پس از تعطیلات توصیه می‌كند: اگر شما نیز دچار بی‌انگیزگی شغلی شده‌اید، می‌توانید با دیدگاه مثبت‌نگر پیش بروید و بیشتر از پاداش‌های درونی و تقویت خود استفاده كنید تا محیط را با روحیه خود سازگار كنید.
در بسیاری موارد، تغییر شرایط در اختیار شما نیست پس بهتر است اول به پذیرش شرایط موجود فكر كنید و سپس به دنبال یافتن بهترین حالت در شرایط فعلی باشید تا بهتر بتوانید با چالش‌های محیط كار روبه‌رو شوید.
بی‌انگیزگی برای برگشت به كار و فعالیت شغلی كابوسی است كه برای اكثر شاغلان پس از تعطیلات رنگ واقعیت به خود می‌گیرد. اما چنین حالتی ناشی از چه عواملی است و چرا در برخی افراد پررنگ‌تر و شدیدتر است؟
نظر شما