به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ اگر از لحاظ اقتصادی به این موضوع توجه كنیم یكی از دلایلی كه در این تغییر نگرشها موثر بوده است عدم تمكن مالی مورد نیاز پسران جوان در زمان ازدواج آنان است كه باعث میشود به سمتی بروند كه از لحاظ مالی امنیت داشته باشند. سیما فردوسی مشاور امور خانواده درخصوص علت گرایش پسران به این موضوع گفت: ازدواج پسران با دخترانی كه از خودشان بزرگتر هستند ریشه در تربیت خانوادگی آنها دارد. وی ادامه داد: خانوادهها و مخصوصا مادرانی كه در دوران كودكی از بچههای خود بسیار حمایت میكنند و باعث میشود تا پسران حس مسئولیتپذیری نداشته باشند و عادت كنند كه همیشه یك نفر از آنها حمایت كند. این استاد دانشگاه افزود: این افراد در دورانی كه بزرگ میشوند و قصد ازدواج دارند به سراغ دخترانی میروند كه بتوانند از آنها حمایت كنند و زیر چتر حمایتی خود ببرند و به سراغ خانمهایی میروند كه حس مسئولیتپذیری بیشتری داشته باشند و بتوانند مسئولیتها را بپذیرند و به این ترتیب احساس آرامش بیشتری میكنند. وی درخصوص تاثیر این ازدواجها در طلاق گفت: در آمارهای طلاق میتواند موثر باشد اما عامل اصلی نیست.
در بعضی از این ازدواجها در آینده میتواند باعث طلاق شود اما در این ازدواجها ازدواجهای موفق نیز وجود دارد. فردوسی گفت: اگر این تفاوت سنی معقول و در حد یك تا سه سال باشد مشكل جدی ایجاد نمیشود اما اگر این اختلاف سنی بیشتر شود طبیعتا مشكلات آنها نیز بیشتر میشود. وی درخصوص مناسبترین اختلاف سنی بین زوجین گفت: مناسبترین فاصله سنی از 2 تا 3 سال است و حداكثر تا هفت سال پسر از دختر باید بزرگتر باشد. بر اساس آمارهای منتشر شده توسط سازمان ثبتاحوال كشور در سه ماه آغازین سال گذشته از كل 224 هزار و 52 ازدواج صورت گرفته، 24هزار و 967 پسر با دخترانی كه یك تا 20 سال از خودشان بزرگتر بودهاند ازدواج كردند كه در این میان اختلاف سنی یك سال با 8 هزار و 399 ازدواج بیشترین فراوانی و اختلاف سنی 20 سال با 181 ازدواج كمترین فراوانی را به خود اختصاص دادهاند.
بسیاری از كارشناسان اجتماعی معتقدند اینكه گفته میشود دختران باید از پسران كوچكتر باشند اعتقاد صحیحی نیست اما به شرط آنكه این اختلاف سنی معقول و در حد یك تا سه سال باشد چرا كه بیشتر از این سن هماهنگی جسمی میان زوجین را از بین میبرد و پس از مدتی علاقهها كمرنگ میشود و مسائل جدیتر خودنمایی میكند.
نظر شما