سلامت نیوز : آسیب‌های اجتماعی در شهرهای ایران هر روز رو به افزایش است. حتی اگر آمارهای موجود از سوی دستگاه‌های مختلف تكذیب شود اما روند رو به رشد آن در كوچه وخیابان‌های شهر غیرقابل انكار است. آمارهایی كه خبر از افزایش طلاق و كاهش ازدواج در كشور می‌دهد. اعدادی كه نشان می‌دهد اعتیاد همچنان درحال سوزاندن كانون گرم خانواده‌های ایرانی است. كودكان كار بسیاری به جمعیت كودكان كار شهرهای بزرگ و كوچك افزوده شده‌اند كه به گفته كارشناسان از جمله دكتر محرز؛ ایدز، هپاتیت و تجاوز آنها را تهدید می‌كند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ اعتیاد در زیر میزهای كلاس درس لانه كرده است و سن كشیدن سیگار در میان دانش‌آموزان، پایین رفته و آتش اعتیاد به كلاس‌های درس رسیده است. حتی اگر این مسئله از سوی حمیدرضا حاجی‌بابایی وزیر آموزش و پرورش كشور هم تكذیب شده باشد تغییری در خطری كه نیروی جوان كشور را تهدید می‌كند، ایجاد نمی‌كند. جامعه شناسان از جمله دكتر امان‌الله قرایی‌مقدم، استاد دانشگاه، سیاست‌های غلط را علت اصلی افزایش آسیب‌های اجتماعی می‌دانند. آسیب‌هایی كه با تشویق‌هایی كه با اهدای یك پتو تا یك سكه محدود می‌شود، حل نخواهد شد.

كاهش سن روسپی‌گری

آسیبی چون روسپی‌گری مدت‌هاست به یكی از معضلات اجتماعی جامعه ما تبدیل شده اما «حبیب‌الله مسعودی‌فرید» مدیركل امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی ایران آژیر كاهش سن روسپی‌گری را در ایران را به صدا در‌می آورد تا معلوم شود كه راهكارها نه تنها به كنترل معضل منجر نشده كه شرایط جامعه سقوط افراد بیشتری را مهیا كرده است. به گفته او بر اساس آمارهای مراكز بازپروری سازمان بهزیستی اغلب زنان خیابانی در سنین ۲۰ تا ۲۹ سال قرار دارند. او می‌گوید: «طبق آمارهای سال 90، «فقر» مهم‌ترین عامل و «تعارضات خانوادگی» دومین عامل موثر در بروز پدیده زنان خیابانی است اما آنچه در این میان اهمیت دارد این است كه این زنان حاضر در مراكز سازمان بهزیستی، معرف تمام زنان خیابانی نیستند، چرا كه اغلب از طریق مراجع قضایی و انتظامی و به اجبار به سازمان بهزیستی معرفی می‌شوند.» به عبارت دیگر او آمار واقعی از تعداد این زنان و چگونگی كشیدن شدن به این راه وجود ندارد.

اما مسعودی‌فرید بیشترین عامل كشاندن زنان به خیابان‌ها را فقر می‌داند: «در مورد زنان خیابانی كه از طریق مراجع قضایی و انتظامی به مراكز سازمان بهزیستی معرفی می‌شوند، «اعتیاد» در خانواده، «طلاق» و نابسامانی خانواده و «زندگی در محله‌های آسیب‌خیز» از جمله عوامل موثر در بروز روسپی‌گری بوده است.» مسئله اینجاست كه فقر و تورم در سال 90 بسیار كمتر از سال 92 كه با شوك عظیم اقتصادی روبه رو شد، بود. همچنین در سال جدید آمارهای رسمی می‌گوید كه تورم در كشور به 40 درصد رسیده است. حالا این سوال مطرح است كه فقر سرنوشت چه تعداد زنان و دختران را با خیابا‌ن‌ها در سال 91رقم زده است؟ علاوه بر آن مسعودی‌فرید زنگ خطر دیگری را بلندتر به صدا درمی‌آورد. به گفته او به‌رغم اینكه زنان خیابانی تحت پوشش سازمان بهزیستی جزو دهك‌های پایین جامعه هستند، اما مطالعات اجتماعی نشان می‌دهد، روسپیانی در جامعه ظهور كردند كه وضعیت اجتماعی بهتری دارند و وزن عامل اقتصادی كاهش یافته است.

كاهش سن ابتلا به ایدز

حسینعلی شهریاری، رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی هم از كاهش سن ابتلا به ایدز خبر می‌دهد و می‌گوید «ابتلا به بیماری ایدز در سنین ۱۱ تا ۱۳ سال نیز دیده شده‌است كه زنگ خطری برای جوانان و نوجوانان در جامعه به شمار می‌رود.» او تاكید می‌كند كه «تا زمانی كه آموزش‌ها جدی گرفته نشود، خطر كاهش سن ابتلا به این بیماری همچنان وجود دارد.»اما مسئله اینجاست كه بسیاری از مسئولان نه تنها حاضر به پذیرش این آمار نیستند كه خواستار ساكت ماندن درباره آن هستند. برای مثال وقتی آمار اعتیاد در مدارس به رسانه‌ها رسید، حاجی‌بابایی معترض شد و اعلام كرد كه این آمار هرگز نباید در رسانه‌ها درج می‌شد: «اگر دانش‌آموزی سرما خورده باشد چه می‌كنیم؟ به بیمارستان می‌فرستیم، اگر دانش‌آموزی نیز نشان داده شد كه اعتیاد دارد، باید بلافاصله به بیمارستان و نظام درمان ارجاع شود. كار مطالعاتی درباره مسائل اعتیاد نیز دستگاه‌ها و اعتبارات خود را دارد و تحقیقات ما، زیر مجموعه آنها تلقی می‌شود.»

هرچند این سوال پیش می‌آید كه چرا مثلا یك جامعه نباید بداند چه چیزی كودكان و نوجوانانشان را در مدارس تهدید می‌كند؟ اما این سوال هم بی‌پاسخ می‌ماند كه اگر كار مطالعاتی درباره مسائل اعتیاد درحال انجام است و مسئولان از نتیجه آن راضی ومطمئن هستند، چرا سن اعتیاد و سایر آسیب‌های اجتماعی مدام در حال كاهش و فراگیری آن در حال افزایش است؟ آمارهای دیگری هم وجود دارد كه نشان می‌دهد زیرساخت‌های خانواده ایرانی به شدت در حال تزلزل است. آمارهای «بابك دین پرست» معاون كاهش تقاضا و توسعه مشاركت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدرنشان می‌دهد كه 70 درصد زنان معتاد با تهدید همسرانشان به اعتیاد رو می‌آورند. این مسئله نشان می‌دهد كه جایگاه زن در خانواده آنقدر مستحكم نشده كه بتواند از كیان خانواده خود دفاع كند. علاوه بر آن خود در معرض تهدید اعتیاد و مبتلا به بیماری‌های چون ایدز در خانواده است. آمارهای محمداسماعیل مطلق، مدیركل سلامت وزارت بهداشت و درمان هم می‌گوید: «تعداد معتادان قطعی كشور 2 تا ۲میلیون و ۲۰۰هزار نفر است»؛ معتادانی كه هم از سوی بیماری‌های واگیردار در معرض تهدید هستند و هم خود تهدیدی برای سایر اعضای خانواده ازجمله زنان به شمار می‌روند.

ایدز در كمین كودكان كار

تهدیدها و آسیب‌ها فقط كلاس‌های درس مدارس را تهدید نمی‌كند. سن كودكان كار هم كاهش یافته است. اما كار كردن تنها مشكل آنها نیست. در میان آسیب‌هایی كه همگان را تهدید می‌كند، مینو محرز، رئیس مركز تحقیقات ایدز ایران، می‌گوید كه در ایران «۴ تا ۵ درصد از كودكان كار در خیابان» مبتلا به ایدز هستند كه این میزان «۴۵ برابر متوسط كشوری است.» اما پیچیدگی جامعه امروز ایرانی كه با مسائل بیشماری دست و پنجه نرم می‌كند آنقدر زیاد است كه برخلاف هشدار محرز، عباس صداقت، رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت، بگوید: «موضوع كودكان مبتلا به ایدز» اولویت وزارت بهداشت نیست و ما اولویت‌هایی بالاتر از كودكان مبتلا به ایدز داریم.

90 هزار مبتلا به ایدز

آمار دیگری كه حسینعلی شهریاری، رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس براساس اطلاعات آماری وزارت بهداشت می‌دهد نشان می‌دهد كه شمار افراد مبتلا به ایدز به عدد 90 هزار نفر می‌رسد. اما به گفته او این افراد كسانی هستند كه از بیماری خود خبر دارند و به مراكز بیماری مراجعه كرده‌اند. آمارهایی كه البته از سوی بسیاری كم و زیاد می‌شود. عباس صداقت آمار افراد مبتلا به ایدز كشور را كه شناسایی شده‌اند حدود ۲۴ هزار مورد اچ‌آی‌وی معرفی می‌كند اما مرضیه وحید دستجردی، وزیرسابق بهداشت تعداد آنها را 80 هزار نفر معرفی می‌كند و از وقوع آتش‌فشان ایدز در كشور خبر می‌دهد. در این میان اما در سال 91 روز ایدز از تقویم حذف شد تا بسیاری باز هم هشدار دهند كه با پاك كردن صورت مسئله، بمب‌های در حال انفجار، خنثی نخواهد شد.در این میان اما بیشترین تلاش مسئولان و نهادهای ذی‌ربط صرف تكذیب آمارها و اثبات وجود شرایط مطلوب است.

ارتباط 80 درصدی دختران و پسران

وقتی دكتر «محمود گلزاری» عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی خبر از ارتباط 80 درصدی دختران و پسران تهرانی داد، بسیاری از جمله وزیر آموزش و پرورش به او تاختند. اما مسئله قابل انكار نبود. هم او اسنادش محكم بود و هم كارشناسان دیگر زنگ خطر را به صدا درآوردند تا پاك كردن روز ایدز از تقویم كمترین اتفاق تلخی باشد كه درباره مسائل اجتماعی به‌وقوع می پیوند. هرچند آمار گلزاری طیف وسیعی از رابطه از رابطه تلفنی و گفت‌وگوهای ساده تا رفتارهای پرخطر را در برمی گرفت. از سوی دیگر به رغم تكذیب دولتی، اما كارشناسان نه تنها وجود آسیب‌های اجتماعی را رد نمی‌كنند كه آنها از جمله «دكتر امان‌الله قرایی‌مقدم»جامعه‌شناس و استاد دانشگاه علت بروز اكثر آسیب‌های اجتماعی را در جامعه ما، سیاست‌های غلط، محدودیت‌ها و محرومیت‌ها می‌دانند.

محرومیت‌هایی كه به‌رغم صرف هزینه‌ها و اعلام آمارها اجازه نداده جامعه به سرمنزل مقصود و به ساحل آرامش برسد. به گفته او معضلات اجتماعی در زمینه آسیب‌های اجتماعی، متنوع و گوناگون هستند اما در جامعه كنونی ما افزایش طلاق، اعتیاد، روسپی‌گری، كودكان كار و ارتباط‌های ناسالم دختر و پسر از مهم‌ترین عوامل آسیب‌های اجتماعی كنونی جامعه هستند كه علت بروز و افزایش هر كدام متفاوت است. میان فقر، بیكاری و تورم با افزایش جرم و خشونت در كشور رابطه‌ای صددرصد مستقیم برقرار است. یعنی وقتی فقر، بیكاری و شكاف طبقاتی در جامعه به وجود بیاید، ما شاهد انفجار در افزایش آسیب‌های اجتماعی می‌شویم.