چرا جاده‌های بوشهر باز است؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ مسئولان حالا بعد از گذشت چند روز شرایط را آرام‌تر توصیف می‌کنند. می‌گویند با گذشت پنج روز از زلزله بوشهر، حالا دیگر کسی زیر آوارها باقی نمانده، مجروحان یکی یکی در حال مرخص شدن از بیمارستان هستند و حتی کار بازسازی مناطق زلزله‌زده هم شروع شده. آموزش و پرورش استان هم مدام اطلاعیه می‌دهد که مدرسه‌ها باز است کودکان وادار شوند از کوچه‌های شلوغ و درهم و برهم و از آماج حمله‌های روحی به خاطر مرگ عزیزانشان، فاصله بگیرند و به مدرسه‌ها بیایند تا بلکه در کنار همشاگردی‌هایشان بتوانند از بار این مصیبت فرار کنند.

در داخل شهرها بزرگ‌ترها یا در حال برآورد از دست رفته‌های شان هستند یا در حال تشییع عزیزانی که خاک آنها را فروبرده. گویی خبری هم از تیم‌های مردمی نیست، مردمی که خشم زمین پر گسل فلات ایران از طبس تا رودبار به آنها آموخته که تنها کاری که از دست شان برمی آید رفتن به نقاط زلزله زده برای انجام هر کاری است. معلم‌ها و جوان‌های هنرمند با دسته‌های کاغذ و مدادرنگی برای وادار کردن کودکان به نقاشی، پرستاران و دکتر‌ها برای درمان سرپایی مجروحان و ... تا به حال ارتش پشت صحنه بسیاری از زلزله‌های ایران بودند به طوری که اندکی بعد از زلزله، جاده‌های منتهی به آن منطقه بسته می‌شد. خبری که معاون عملیاتی پلیس راه دو روز بعد از زلزله بوشهر اعلام کرد اما نشان می‌دهد که این بار وضع اندکی فرق کرده.

سرهنگ اسفندیاری اعلام کرد که «ترافیک خاصی در جاده‌های اصلی و روستایی مناطق زلزله زده بوشهر وجود ندارد و رفت و آمد نیروهای امدادی با همکاری مردم، عادی و روان است.» اما این تمام ماجرا نیست، چند وبلاگ محلی و سایت بوشهری و بعضی از شبکه‌های اجتماعی از مسدود شدن راه‌های ورود به مناطق زلزله زده توسط نیروی انتظامی خبر می‌دهند. پایگاه خبری خلیج فارس در گزارشی این ممنوعیت را در مسیر ورودی «شُنبه» اعلام کرده. این سایت خبری در ادامه گزارشش یادآور شده که در حین تهیه این گزارش چند باری مدارک خبرنگاری خبرنگار خود را به نیروهای امنیتی نشان داده است. در این میان به نظر می‌رسد به خاطر پاره‌ای از مصالح، از ورود نیروهای مردمی به این مناطق جلوگیری به عمل آمده و این اتفاق، بار مسئولیت هلال احمری‌ها و دیگر ارگان‌های «اقدام سریع» را بیشتر و بیشتر می‌کند.

کمبود کمک در مناطق دور از دسترس

با این حال گزارش‌های مردمی و غیررسمی از وجود بعضی مشکلات در نحوه ارائه کمک‌ها هم خبر می‌دهد. یکی از وبلاگ‌های بوشهری در همین باره نوشته: «در سومین روز زلزله مهیب شهرستان دشتی، روستاهای دور از دسترس و صعب‌العبور شهرستان خدمات مناسبی دریافت نكرده و در انتظار نیروهای امدادی هستند.» بر اساس این گفته ها، روستاهای اژدرخواب، سرمل، دهوك و حناشور در بخش شُنبه به دلیل فاصله با مسیرهای اصلی كمتر مورد توجه واقع شده‌اند و همچنان در انتظار تامین نیازهای ضروری و تسریع در آواربرداری‌ها هستند. این در حالی است که مسئولان از پایان کار اسکان موقت زلزله‌زدگان در همه مناطق استان بوشهر خبر می‌دهند و می‌گویند تامین وسایل خنک کننده و آب آشامیدنی تنها دغدغه‌های باقی مانده تیم‌های امدادی است.

سخنگوی سازمان امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر در این باره به آرمان می‌گوید: «از دو استان همجوار برای مردم بوشهر آب آشامیدنی تامین کرده ایم.» حسین درخشان تاکید می‌کند: «از دو استان هرمزگان و چهارمحال بختیاری بیش از 100 هزار بطری آب معدنی به استان بوشهر ارسال شده تا مشکل آب آشامیدنی در نقاط زلزله زده مرتفع شود.» یکی از آسیب‌های جدی زلزله بوشهر به تاسیسات آب‌رسانی این استان بود که در روزهای اول مشکلاتی را برای آب آشامیدنی زلزله زده‌ها به وجود آورده بود این در حالی است هوای این استان براساس آمارهای هواشناسی همچنان رو به گرماست و زلزله‌زدگان این استان باید منتظر روزهای گرم‌تری نیز باشند.

آب معدنی از همسایه‌ها

حسین درخشان در توضیح فعالیت‌های هلال احمر به آرمان می‌گوید که در حال حاضر کار توزیع بسته‌های 10 روزه در این استان به پایان رسیده و حتی هفتصد خانوار بسته‌های غذایی یک ماهه نیز دریافت کرده‌اند. به گفته او«با وجود آن که رسیدگی به وضع مدارس بر عهده هلال احمر نیست اما این جمعیت آمادگی دارد که درصورت آماده نشدن مدارس از سوی وزارت آموزش و پرورش تجربه ورزقان را در روستاها و شهرهای این استان نیز انجام بدهد.» اشاره سخنگوی سازمان امداد و نجات هلال احمر به برپایی چادرهایی است که تا آماده شدن مدارس، محلی برای برگزاری کلاس‌های درس کودکان بودند و نمونه آن پیش از این در ورزقان به اجرا درآمد. اما زلزله استان بوشهر به خاطر پس لرزه‌های فراوانش هنوز جو روانی آرامی را برای مردم ایجاد نکرده است.

ثبت بیش از 100 پس لرزه تنها در 18 ساعت رکورد خطرناکی است که نگرانی‌هایی برای زلزله زده‌ها به وجود آورده. درخشان تاکید می‌کند در این مدت تیم‌هایی از اعضای جوانان جمعیت هلال احمر در حال آموزش مردم برای مقابله با چنین شرایط حساسی هستند. این افراد با سرکشی از مناطق زلزله زده به مردم آموزش می‌دهند که چطور میان دیوارهای ترک خورده و سقف‌های نیمه فرو ریخته، تا رسیدن به شرایط مناسب، زندگی کنند. به گفته او آموزش چنین مواردی می‌تواند باعث حفظ جان زلزله‌زدگان شود: «در این مورد ما تجربه روستایی را داشتیم که با زلزله 70‌درصد آن تخریب شده بود و با آموزش‌هایی که به ساکنان این روستا داده شد از مرگ حتی یک نفر در پس‌لرزه‌ها جلوگیری به عمل آمد، چرا که این روستا به فاصله یک روز بعد با پس‌لرزه‌ای به‌صورت صددرصدی ویران شد اما کسی آسیب ندید.»

از دست رفتن زمان مقام سازی

بازسازی هزاران خانه و آپارتمان آوار شده بر سر بوشهری‌ها، حداقل 10 سالی به طول خواهد انجامید این در حالی است که خسارت مادی زلزله میلیاردها تومان بوده است. عکاشه، پدر زلزله‌شناسی ایران به آرمان می‌گوید: «مغفول ماندن میزان تخریبی که یک زلزله می‌تواند داشته باشد همواره باعث شده بدون توجه به این بلای غیرقابل پیش‌بینی، خانه سازی کنیم. در حالی که اگر چه خود زلزله قابل پیش‌بینی نیست اما فجایعی که رقم می‌زند به طور قطع قابل پیش‌بینی خواهد بود.»

او در توضیح سخنانش به تصمیم مجلس اشاره می‌کند که براساس آن باید تیمی از کمیسیون عمران خانه ملت به دیدار مناطق زلزله زده بروند و می‌گوید: «ما باید بپذیریم که در کشوری زلزله‌خیز زندگی می‌کنیم و به جای هرگونه کاری، باید با مقاوم‌سازی ابنیه شهری، خودمان را برای مقابله با زلزله آماده کنیم. مساله‌ای که هر بار با بروز زلزله‌ای مهم تلقی می‌شود اما کم‌کم به فراموشی سپرده می‌شود چرا که زلزله را جدی نمی‌گیریم.» در سه سال اخیر زلزله، تلف کننده میلیاردها تومان سرمایه و عامل مرگ صدها نفر در کشور بوده است.