چهارشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۲ - ۱۲:۰۷
کد خبر: 71551
سلامت نیوز : عاملی که در این باره می توان به عنوان یکی از دلایل مشکل شما در نظر گرفت ، بی توجهی به مرزهای خانواده و تبعات آن است. با وجود این که مشخص شدن مرزهای یک خانواده جزو اصول اولیه شکل گیری آن است، ولی متأسفانه در بسیاری از خانواده‌ها به این اصل توجه نمی شود و طبیعتاً این بی توجهی مشکلات زیادی را در پی خواهد داشت.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خراسان ؛ مثالی که تا حدی موضوع را روشن می کند مثال خانه ای است که خانواده برای زندگی کردن انتخاب می کند. انتظار اولیه از یک خانه معمولاً این است که چهار دیوار و یک سقف به همراه یک در ورودی داشته باشد. خانه ای که یکی از دیوارها را نداشته باشد یا سقفی برای آن در نظر گرفته نشده باشد مسلماً امنیت لازم را برای ما تأمین نمی کند یا حتی خانه ای که در ورودی آن همیشه باز باشد، طوری که هر کسی هر وقت دلش خواست بتواند وارد یا خارج شود نیز مناسب زندگی نیست. به نظر می رسد خانه ای مناسب زندگی است که سقف و چهار دیوارش سر جایشان باشد و در ورودی آن نیز تنها با اجازه و موافقت ساکنان آن باز شود و در دیگر مواقع بسته باشد .

اهمیت حفظ حریم خانواده

امروزه اگر چه موارد زندگی چند خانواده در خانه ای مشترک بسیار کمتر شده است و بیشتر خانواده ها در خانه ای مستقل زندگی می کنند ، اما به نظر می رسد همچنان موارد اندکی از زندگی های دسته جمعی که در سریال "پدرسالار" شاهد بودیم وجود داشته باشد . هر چند ذکر این نکته ضروری است که منظور از مستقل بودن یا مرزبندی کردن «قطع ارتباط» و «دوری» نیست، بلکه منظور ارتباط هدفمند و کنترل شده است . به عبارت دیگر همان طور که ما اجازه نمی دهیم دیگران سرزده در خانه ما را باز کنند و وارد حریم خصوصی ما شوند ، درباره روابطمان هم باید این اصل را در نظر بگیریم که اطلاعات در حریم خانواده باید کنترل و با هدف مشخصی خارج یا وارد شود . در غیر این صورت آن چه به دنبال کنترل نکردن حریم ها می آید تنش و ناامنی است . پس باز هم تأکید می کنم که ازدواج و تشکیل خانواده زمانی معنی درست و به جای خود را خواهد داشت که حصار و مرز مشخصی که حریم آن را از دیگران متمایز می کند وجود داشته باشد .

عواملی که باعث هتک حریم زناشویی می شود

معمولاً این مرزها با توجیه هایی با عنوان درد دل کردن ، مشورت گرفتن یا یک گفت و گوی دوستانه و صمیمانه زیر پا گذاشته می‌شود و در صورتی که یکی از زوجین موافق این موضوع نباشد تخم اختلاف کاشته می شود و حتی در صورت توافق طرفین گاه زمینه برای دخالت دیگران مساعد می شود. درباره مشکل شما به نظر می رسد تقویت رابطه زناشویی از طریق برقراری ارتباطی سالم و دور از قضاوت تا حدی باعث تعدیل مشکل شود؛ چرا که گاهی اوقات دلیل گرایش یکی از طرفین به بیرون از رابطه زناشویی و مرزهای آن، وجود عواملی دفع کننده و مزاحم در رابطه است . عواملی چون سرزنش کردن ، درک نکردن احساسات و هیجانات طرف مقابل، گوش نکردن به شکلی فعال و رفتارهای طردکننده می تواند پیامدی چون مشکل مذکور، داشته باشد. هرچند تعیین مرز خانوادگی نیازمند داشتن مرز یا استقلال فردی و روانی هم هست و این علت دیگری است که باعث می شود برخی خانواده ها نتوانند این استقلال را ایجاد کنند. نقص در استقلال باعث می شود فرد نتواند در تصمیم گیری و انتخاب موفق عمل کند و در نتیجه وی را به نظر خواهی و مشورت های بی جا سوق می دهد و یا اینکه به ضعف او در حل مشکلات و اختلافات منجر می شود و دائم به کمک دیگران نیاز پیدا می کند.

پیش به سوی زندگی مستقل

نکته ای که اینجا باید در نظر گرفت این است که همان طور که یک کودک از یک جایی به بعد برای راه رفتن باید به پاهای خود اطمینان کند و مستقل شود تا رشد کند و بتواند از پس نیازهای خود برآید، یک انسان هم زمانی از نظر روانی به بلوغ می رسد که وابستگی فکری خود را به اطرافیان به خصوص خانواده اش برطرف و البته سختی این جدایی سالم را تحمل کند. مسلماً این گونه، فرد روز به روز به خود مطمئن تر می شود و در نتیجه راحت‌تر زندگی می کند. شاید در ابتدای این مسیر حمایت های بجای اطرافیان و کمک همسر در ایجاد رابطه ای امن همراه با پذیرش نقص های طرف مقابل و سپس بیان پیامدهای جدی نگرفتن مرزهای خانوادگی موثر واقع شود. گاهی هم این مسیر نیازمند راهنماست که در این صورت یک مشاور با تجربه می تواند این مسئولیت را به عهده بگیرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha