سلامت نیوز : دام زنده، منبع اصلی تغذیه برای بسیاری از مردم در كشورهای در حال توسعه است. از آنجا كه بسیاری از ساكنان این مناطق با بیماری‌ها و مشكلات مختلفی در حوزه سلامت روبه‌رو هستند، ایجاد تغییرات ژنتیكی در حیوانات اهلی به منظور ایجاد و تقویت صفات مطلوب می‌تواند تا حدی از شدت این مشكلات بكاهد و زمینه را برای توسعه بیشتر این مناطق آماده كند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ شیر برخی دام‌ها نظیر بز یا گاو از جمله مواد غذایی مصرفی اصلی در این مناطق است. یكی از مواد مهم موجود در شیر پستانداران لیزوزیم نام دارد.

لیزوزیم در حقیقت نوعی پروتئین است كه به شكل طبیعی در شیر و نیز اشك و بزاق پستانداران یافت می‌شود.

از آنجا كه لیزوزیم سبب كاهش چشمگیر شمار باكتری‌های مولد عفونت‌های روده و نیز اسهال می‌شود و رشد انواع باكتری‌های مفید روده‌ای را تسهیل می‌كند، به عنوان یكی از اصلی‌ترین عناصر موجود در شیر انسان كه به سلامت نوزادانی كه از شیر مادر تغذیه می‌كنند، تلقی می‌گردد.

لیزوزیم به صورت طبیعی به میزان فراوان در شیر انسان وجود دارد، اما میزان آن در شیر بز و گاو بسیار اندك است. همین مساله گروهی از پژوهشگران را بر آن داشت تا میزان لیزوزیم را با استفاده از مهندسی ژنتیك در شیر این حیوانات افزایش دهند.

در پژوهشی كه بتازگی توسط گروهی از دانشمندان در دانشگاه كالیفرنیا انجام شد، چند بچه خوك با استفاده از شیر به دست آمده از بزهایی كه برای تولید شیری با میزان بالای لیزوزیم تغییر ژنتیكی یافته بودند مورد تغذیه قرار گرفتند.

دلیل انتخاب خوك این بود كه ساختار معده‌ای ـ روده‌ای آنها بسیار شبیه انسان است و این كه میزان لیزوزیم در شیر خوك بالاتر از بز و گاو است.

در این پژوهش به نیمی از بچه خوك‌ها شیر پاستوریزه كه از بزهای تغییر ژنتیكی یافته به دست آمده بود، داده شد. میزان لیزوزیم موجود در این شیر بیشتر از شیر معمولی بز و 68 درصد میزان این پروتئین در شیر انسان است.

نیمی دیگر از خوك‌ها، از شیر پاستوریزه‌ای بزهای معمولی و غیر تغییر ژنتیكی تغذیه كردند. میزان لیزوزیم موجود در این شیر بسیار اندك بود.

بررسی‌ها نشان داد با این كه هر دو گروه از خوك‌ها از عفونت روده‌ای رهایی یافتند، اما سرعت بازگشت به حالت معمول و رهایی از عفونت‌های روده‌ای در بچه خوك‌هایی كه از شیر دارای لیزوزیم بالا تغذیه كرده بودند بیشتر از دسته دوم بود.

همچنین خوك‌هایی كه از شیر دارای لیزوزیم بالا تغذیه كرده بودند كمتر آب بدن خود را از دست می‌دادند، كمتر دچار التهاب روده‌ای می‌شدند و همچنین انرژی خود را سریع‌تر باز می‌یافتند. افزون بر این هیچ‌گونه عوارض جانبی ناشی از مصرف شیر دارای لیزوزیم بالا در این حیوانات مشاهده نشد.

دانشمندان امیدوارند این پژوهش، راه را برای ایجاد حیوانات اهلی با قابلیت تولید شیری غنی‌تر هموار كند.