سلامت نیوز :روی صحبت من در این نوشته با دو گروه است ابتدا نوجوانانی که چنین مشکلاتی دارند و سپس والدین آن ها. با توجه به این سؤال و ابراز ناراحتی شدید از شرایط، اولین اقدامی که باید انجام دهید، مشورت با یک بزرگ تر فهیم و یا مراجعه به روان شناس است. قبل از پرداختن به راه حل، ابتدا شما را با چرایی و علت مسئله روبه رو می کنم تا بهتر بتوانید بر اوضاع مسلط شوید.

بیشتر بشناسید

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خراسان ؛ وجود تعارض و اختلاف سلیقه بین نوجوان و والدین به خاطر شرایط خاص نوجوانی امری طبیعی است. اما مدیریت این شرایط و جلوگیری از منزوی شدن نوجوان نیاز به مهارت کافی دارد. در این شرایط هم نوجوان و هم والدین به شناخت بیشتر طرف مقابل نیاز دارند؛ برای مثال نوجوان اصلا نصیحت پذیر نیست و متأسفانه برخی والدین با تکرار و اصرار بر این امر، موجب فاصله گرفتن نوجوان از خودشان و کل خانواده می شوند.از سویی نوجوانان باید بدانند والدین هر کاری می کنند به خاطر عشق و علاقه به فرزندشان است اگر گاهی توهین و تحقیری انجام می گیرد نشانه ناتوانی والدین در حل مسئله است نه چیز دیگری.

اگر نوجوان همیشه قصد و هدف واقعی والدین خود را بداند با احساس بهتر و مطمئن تری می تواند با آن ها رابطه ای منطقی برقرار کند و چنین ارتباطی موجب آرامش و برآورده شدن توقعات دو طرف خواهد شد.پس نوجوانان عزیز اگر می خواهند از بحرانی که امروز احساس می کنند در ارتباط با والدین خود دارند، رها شوند و در آینده با هم کلاسی ها، همکار، همسر و فرزند خود دچار بحران هایی از این نوع نشوند، باید از همین حالا مراقب باشند تا برچسبی که به رفتار دیگران می زنند، منطبق با واقعیت باشد. برای این منظور باید از خود بپرسید آیا واقعا تحلیل شما که به صورت خودکار و قالبی از رفتار افراد در ذهنتان شکل می گیرد، درست و بی نقص است؟

خوب است بدانید منشاء احساس ناکامی و به دنبال آن خشم، سرخوردگی و ناتوانی، این جمله است:"او قصد آزار من را دارد و من هم باید یا تحمل کنم یا مقابله به مثل." همه ما متناسب با این که منبع و علت آزارمان چه بوده است، واکنش های مختلفی نشان می دهیم که یکی از آن ها تحمل افراطی است که به علت ناتوانی در حل مسئله بروز می کند و رفته رفته به رفتارهای خودتخریبی تبدیل می شود که در این سؤال به نمونه هایی از آن اشاره شده است. حالا که علت ماجرا را دانستید، بهتر می توانید با مشکل خود کنار بیایید و آن را حل کنید.بر خلاف نظر شما که احتمالا فکر می کنید باید پدر و مادرتان تغییر کنند و به عبارتی به حرف شما گوش کنند، در واقع خود شما باید با تغییر نگرش و رفتار درست بر اساس نگرش جدید زمینه همراهی و هم سویی آن ها را فراهم کنید. شاید با روش ذکر شده موافق نباشید که این مسئله غیرطبیعی نیست ولی می توانید به عنوان کنجکاوی نوجوانانه هم که شده، آن را امتحان کنید، شاید نتیجه گرفتید!

و اما والدین عزیز!

در مقابل، والدین نیز وظیفه دارند با مطالعه و مشورت به دنیای نوجوان خود نزدیک تر شوند. سعی کنید به نوجوان دستور ندهید؛ بلکه او را در انجام امور سهیم و اجازه فکر کردن و زمینه انتخاب را مهیا کنید. احترام، اجازه ابراز وجود، فرصت انتخاب، تصمیم گیری و روبه رو شدن با پیامد رفتار در حد خود و در نهایت احترام شیوه هایی است که به شما کمک فراوانی خواهد کرد. یادآوری می کنم فرزندتان تنها برای یک یا دو سال با شما زندگی نمی کند، او از نوزادی با شماست و خواهد بود. اگر غذایی خوشمزه و خوش بو می خواهید، به مهارت، تجربه و زمان طبخ کافی نیاز دارید. فرزندانی عجول و بی تحمل نتیجه تعجیل در تربیت است.