قرار بود 11 تا 20 هزار ماما جذب مراكز درمانی كشور شوند تا شاید بخشی از 30 هزار نفر مامای بیكار در كشور، شاغل شوند و آمار بیكاری دو سوم از جامعه مامایی كاهش یابد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ از سوی دیگر بارها وعده پیگیری پوشش خدمات مامایی توسط سازمانهای بیمهگذار تكرار شده اما پس از گذشت چند سال از طرح این مطالبه، امسال نیز محمدحسن طریقتمنفرد، وزیر بهداشت خبر به توافق رسیدن با بیمهها را تكرار كرد. او گفت: «از آنجا كه تعامل خوبی میان وزارت بهداشت و نظام بیمهای وجود دارد، به نظر میرسد بتوانیم در بیمهها نیز در رابطه با حقوق شما ماماها به توافق برسیم. مصلحت بیمهها نیز در آن است كه با استفاده بهینه از توانایی شما ماماها، منابع خود را ذخیره كنند.»
اینها تنها دو نمونه از چندین وعدهای است كه در سالهای گذشته متولیان بهداشت و سلامت كشور به جامعه مامایی دادهاند. 5سال بخشودگی سختی كار، بازنشستگی پیش از موعد، استانداردسازی نیروی انسانی در حرفه مامایی، مدیریت بیمارستانهای تك تخصصی زنان و... از جمله وعدههایی بود كه قول آنها به ماماها داده شده بود.وعدههایی كه با وجود نزدیك شدن دولت دهم به ماههای پایانی، نهتنها محقق نشده بلكه بهنظر میرسد حتی گامی برای اجرایی شدن نیز برداشته نشده است تا ماماهای ایرانی پس از بارها شنیدن وعدههای تكراری از اجرای آن ناامید شوند و دیگر حتی چشم به راه اجرایی شدن آن هم نباشند! همه اینها را بگذارید در كنار اضافه كار اجباری ماماها در مراكز درمانی كشور تا تكههای وضعیت نابسامان جامعه مامایی در كشور تكمیل شود. قرار بود براساس برنامه استانداردسازی نیروی انسانی، به ازای هر 1000 تولد زنده، 10 ماما در زایشگاهها حضور داشته باشند.
اما به گفته رئیس انجمن علمی مامایی كشور این روزها بهجای 10 نفر ماما، از 6 ماما استفاده میكنند و از آنها میخواهند با اضافه كار اجباری، كمبود 4 ماما را رفع كنند. همین چند روز پیش وزیر بهداشت با اشاره به این موضوع كه قرار بود تا 15 درصد از درآمد ناشی از زایمان طبیعی در بیمارستانها به ماماها اختصاص یابد و این امر محقق نشده، اذعان كرد: «معتقدم هر كسی هر خدمتی را كه ارائه میكند و برای آن ضوابطی ایجاد شده كه منفعتی به ارائه دهنده خدمت میرسد باید این حق پرداخت شود.» به اعتقاد او «وضعیت ماماها سالهاست كه در عرصه بهداشت و درمان كاملا روشن نشده و این واقعا حیف است كه بسیاری از همكاران این حوزه بهحقشان نرسیدهاند.»
آمار روز افزون ماماهای بیكار
نوشین زنده زبان، عضو شورای عالی نظام پزشكی در گفتوگو با تهران امروز میگوید: «میزان پذیرش دانشجوی مامایی در كشور بسیار بیشتر از ردیفهای استخدامی موجود است. در سالهای گذشته مكاتباتی انجام شده كه پذیرش دانشجوی مامایی در مقطع كاردانی تقریبا متوقف شده و در مقطع كارشناسی نیز كم شده است اما بازهم حجم بالایی از فارغالتحصیلان مامایی هر ساله آماده ورود به بازار كار هستند و این امر سبب میشود روز به روز بر آمار بیكاران در این رشته افزوده شود.»
او ادامه میدهد: «درحال حاضر حدود 50 هزار ماما داریم كه با در نظر داشتن دو بخش خصوصی و دولتی كمتر از 20 هزار نفر آنان شاغل هستند. این در حالی است كه اگر استانداردسازی نیروی انسانی انجام شود همه ماماها میتوانند جذب كار شوند. آمار موالید در كشور ما حدود یك میلیون و 400 هزار نوزاد در سال است. با توجه به این آمار اگر مانند كشورهای پیشرفته به ازای هر 1000 زایمان 30 تا 50 ماما را به كار بگیریم، عملا مامای بیكار نخواهیم داشت.
از پزشك خانواده تا قانون سختی كار
زنده زبان میگوید: «قانون سختی كار از آن وعدههایی است كه هر ساله تكرار شده است. چند سال پیش این قانون مصوبه دولتی گرفت اما در زمان خانم دستجردی ایشان به دلیل بار مالی از شهریور 89 دستور توقف اجرای آن را صادر كرد.»
سال گذشته درست در چنین روزهایی همایشهایی برای تقدیر از ماماها برگزار شد. همایشهایی كه جامعه مامایی كشور بیشتر آنها را نمادین میخوانند چراكه به گفته ناهید خداكرمی، رئیس انجمن علمی مامایی ایران، جامعه مامایی هر سال در روز ماما وعدههایی را از وزرای بهداشت میشنود و بعد از آن همه چیز به فراموشی سپرده میشود. او میگوید: «جامعه مامایی كشور هر سال در روز ماما وقتی به پشت سر خودش نگاه میكند میبیند نهتنها قدمی جهت حل مشكلات ماماها برداشته نشده بلكه مشكلات دیگری نیز سر راه این حرفه قرار گرفته است!»
پای حرفهای مسئولان وزارت بهداشت كه بنشینیم، اول و آخر برنامهها و اقداماتشان به طرح پزشك خانواده ختم میشود. برنامهای كه به گفته آنها هم وضعیت سلامت را در جامعه ارتقا میدهد و هم مشكل پزشكان بیكار را برطرف میكند. اما ماماها عقیدهای جز این دارند. آنها نسبت به این موضوع كه برای تدوین این طرح از آنها نظرخواهی نشده گله مندند و حتی به گفته خداكرمی به دلیل در نظر نگرفتن جایگاه و حقوق ماماها در این طرح به سازمان بازرسی كل كشور شكایت كردهاند.
او میگوید: «متاسفانه در تهیه برنامه پزشك خانواده از انجمن علمی مامایی ایران نظری خواسته نشده و بهرغم شكایت ما از نسخه 02 پزشك خانواده به سازمان بازرسی كل كشور، حتی یك نفر از وزارت بهداشت حاضر نشد بیاید و حرفهای ما را گوش دهد.»
او میگوید: «جلساتی نیز در گذشته با ماماها برگزار شد كه متاسفانه در این جلسات، آنها حرفهای خودشان را دیكته كردند و گفتند آنچه برای نسخه پزشك خانواده نوشتهایم، درست است. اما دیدیم كه همین برنامه پزشك خانواده 10 بار تغییر كرد. چون با سلایق شخصی تنظیم شده بود.» اما این همه ماجرا نیست. خداكرمی معتقد است كه «اگر بسته پزشك خانواده اصلاح نشود، مشكلات عدیدهای برای سلامت خانوادهها، زنان و مادران كشورمان به وجود خواهد آمد.» گذشته از آن، او نسبت به رابطه مالی بین ماما و پزشك خانواده انتقاد دارد و میگوید: «این ارتباط مالی، مفسده انگیز است. زیرا در این نسخهای كه نوشته شده، پزشك خانواده كارفرما و ماما، كارگر تلقی میشود. بنابراین، وقتی جریان كارفرمایی برقرار شود، نقش خدمات به مردم كمرنگ خواهد شد.»
زنده زبان هم اشكالاتی را به این طرح وارد میكند. او به تهران امروز میگوید: «اگر این طرح بدون نقص بود، نسخهها و اصلاحیههای متعددی برای آن ارائه نمیشد. بر اساس این طرح ماما نمیتواند طبق شرح وظایف مصوب شده وزارت بهداشت عمل كند. در این طرح شأن ماما حفظ نشده و جایگاه او را در منشیگری، تزریقات و دفترداری در نظر گرفتهاند. ماما نمیتواند ویزیت كند، دارو بنویسد و سرانهای كه برای او در نظر گرفته شده بسیار ناعادلانه و در حد حداقل حقوق اداره كار است.»
یك بار دیگر روز ماما از راه رسیده است بیآنكه در وضعیت ماماها نسبت به سال قبل تغییری ایجاد شده باشد. روزی كه طریقت منفرد وزیر بهداشت، در آستانه آن خطاب به ماماها گفت: «اگر بتوانیم تكلیف حقوق معطل مانده شما ماماها را مشخص كنیم، ادای دینی خواهد بود كه ما در روز ماما و روز زن به شما بدهكاریم اما یادتان نرود كه مقدار زیادی از مباحث مربوط به كاهش مرگ و میر مادران باردار و كودكان متوجه فعالیت شما ماماهاست.»
نظر شما