به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ؛ دكتر مجید كاراندیش عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی اهواز در این زمینه با اشاره به اینكه دیابت بارداری، دیابتی است كه در دوران بارداری تشخیص داده میشود به میگوید: این عارضه به علت تغییرات هورمونی در دوران بارداری اتفاق میافتد و تنظیم قند خون را با مشكل مواجه میكند.
وی با بیان اینكه دیابت بارداری از شایعترین عارضههای دوران بارداری بوده و بین 2 تا 7 درصد زنان را مبتلا میكند، میافزاید: دیابت بارداری به دو دسته علامت دار و بیعلامت تقسیم میشود كه بیشتر افراد مبتلا به دیابت بارداری علامتی ندارند و به همین علت همه زنان باردار باید به شكل مرتب آزمایشهای تشخیص این بیماری را انجام دهند.
این متخصص تغذیه با اشاره به اینكه زمان مراقبتهای بارداری از سوی پزشك یا ماما توصیه میشود، به نشانههای دیابت بارداری اشاره و اظهار میكند: احساس تشنگی، تكرر ادرار، افزایش اشتها، وزن، ضعف، سرگیجه، تاری دید، استفراغ و ابتلا به عفونتهای مختلف از مهمترین نشانههای دیابت بارداری است.
كاراندیش تصریح میكند: زنان چاق، زنان دارای نمایه توده بدنی بالای 30، زنان دارای سابقه دیابت در افراد درجه یك خانواده، افراد دارای سابقه به دنیا آوردن نوزاد با وزن 4 كیلوگرم و بالاتر و مردهزایی بدون علت و سابقه دستكم 2 بار سقط خودبهخودی، در معرض خطر ابتلا به دیابت بارداری هستند و باید در نخستین ویزیت حاملگی مورد آزمایش قرار گیرند، اما سایر زنان باردار، این آزمایش را بین هفتههای 24تا 28حاملگی انجام میدهند. وی میگوید: افراد دارای فشارخون بالا، سن بالای 30سال وكسانی كه در ادرار آنها قند وجود دارد هم جزو افراد در معرض خطر محسوب میشوند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی اهواز با بیان اینكه هدف از درمان دیابت بارداری، كنترل قند خون در حد طبیعی است، روشهای درمانی آن را شامل رژیم غذایی، ورزش و درمان دارویی عنوان و تصریح كرد: استفاده از داروهای خوراكی پایین آورنده قند خون در هنگام بارداری مجاز نیست.
دكتر بیبی حاجیه شهبازیان، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی اهواز هم در اینباره میگوید: رژیم غذایی اصلیترین پایه درمان دیابت است كه در كنار آن راههای دیگری همچون ورزش منظم روزانه، پرهیز از غذاهای چرب و سرخ شده، پرهیز از روغنهای سرخكردنی با كلسترول بالا و كم كردن مصرف نمك از مهمترین راههای كنترل و پیشگیری از دیابت است. وی با بیان اینكه علاوه بر رژیم غذایی و ورزش برای كنترل دیابت، انسولین و همچنین داروهای خوراكی متنوعی وجود دارد، اظهار میكند: در دیابت نوع یك از داروی خوراكی استفاده نمیشود، پایه اصلی در درمان و كنترل آن تزریق انسولین است در واقع ادامه حیات بیمار بسته به استفاده از انسولین است، به عبارتی در نوع یك اگر بیمار از انسولین استفاده نكند پس از مدتی با عارضه حاد مواجه شده و بیماری در نهایت موجب مرگ بیمار میشود.
رئیس مركز تحقیقات دیابت استان خوزستان با اشاره به اینكه در دیابت نوع 2 معمولاً در ابتدای بیماری از داروهای خوراكی استفاده میشود، میافزاید: پس از گذشت حدود 10روز از آغاز بیماری، بیمار آرام آرام در مقابل داروهای خوراكی مقاوم شده و حدود 10 درصد از آنها مجبور به استفاده و تزریق انسولین میشوند و بعد از گذشت 20 روز همه بیماران برای كنترل قند از انسولین استفاده میكنند. وی میافزاید: این تفكر غلط در بین مردم وجود دارد كه چند سال بعد از مصرف انسولین، بیمار فوت خواهد كرد در حالی كه مرگ وی نه به علت مصرف انسولین بلكه به علت استفاده دیرهنگام از آن بوده است، به بیان دیگر پزشك بارها و بارها به بیمار، تزریق انسولین را تذكر داده، اما بیمار استفاده از آن را به تاخیر انداخته و در نتیجه عوارض بیماری پیشرفت كرده و در نهایت استفاده از انسولین دیگر چاره ساز نبوده است.
رئیس مركز تحقیقات دیابت استان خوزستان میگوید: عوارض دیابت در ابتدا قابل كنترل و در مواردی قابل برگشت است، اما اگر تزریق انسولین به تاخیر افتد این عوارض پیشرفت كرده، غیرقابل كنترل بوده و فرد به هیچ عنوان به حالت سالم و طبیعی خود برنخواهد گشت.
وی به بیماران دیابتی توصیه میكند رژیم غذایی خود را رعایت كرده، برنامه ورزشی منظم روزانه داشته و در صورت تجویز پزشك استفاده از انسولین را به تاخیر نیندازند در غیر این صورت به عوارض مزمن و بعضاً حادی مبتلا خواهند شد.
دكتر امیر حسین بنیاحمد، كارشناس ارشد معاونت غذا و داروی خوزستان هم در این زمینه میگوید: بسیاری از كودكان با افزایش وزن و چاقی مواجهاند كه تغییر وضعیت زندگی، كاهش تحرك و همچنین مصرف غذاهای پركالری و چرب از مهمترین علل اضافه وزن كودكان است.
وی با بیان اینكه اضافه وزن و چاقی كودكان میتواند جنبه ژنتیكی یا اكتسابی داشته باشد، میافزاید: تغذیه نامناسب و تحرك كم از مهمترین عوامل اكتسابی ابتلا به چاقی در كودكان است. با توجه به شیوع چاقی در بیشتر كودكان، نمیتوان این موضوع را با عوامل ژنتیكی توجیه كرد و تاثیر عوامل محیطی و اكتسابی در چاقی و اضافه وزن كودكان نیز افزایش مییابد.
بنیاحمد تصریح میكند: ضروری است میان انرژی ورودی به بدن با مصرف مواد غذایی و انرژی صرف شده در فعالیتهای بدنی تعادل وجود داشته باشد و اگر این تعادل برقرار نشود، ثبات وزن بدن از بین رفته و فرد چاق یا لاغر میشود كه در هر دو صورت آسیبرسان است. وی خاطرنشان میكند: روند كاهش وزن كودكان باید بسیار با دقت و زیر نظر پزشك متخصص انجام شود و كاهش وزن غیراصولی و استفاده از رژیمهای نامناسب موجب آسیب به كودكان میشود. ابتلا به انواع بیماریهای قلبی، عروقی، سرطانها و ابتلا به دیابت از مهمترین عوارض چاقی در كودكان است. همچنین چاقی و اضافه وزن، مشكلات روحی و روانی و افت تحصیلی برای كودكان در پی دارد و كودكان چاق معمولاً در جمع همسالان خود با مشكلات بیشتری مواجه میشوند.
نظر شما