سلامت نیوز : مثلی قدیمی می‌گوید که یک سیب می‌تواند شما را از پزشک دور کند، امروزه نیز این مثل مورد تایید مطالعات جدید قرار گرفته است، به شرطی که پوستش هم مصرف شود.سیب که به خوبی اشتها را مهار می‌کند، سرشار از خواص تغذیه‌ای است. این میوه کم‌کالری و کمی شیرین، اثر ادرار آوری دارد و به از بین بردن رسوبات ادراری کمک می‌کند. فیبرهای سیب و پکتین‌ها فقط به درد مربا درست کردن نمی‌خورند! در واقع، این فیبرها برای عملکرد مناسب فلور روده‌ای بسیار مناسب هستند. به لطف این خواص، سیب تاثیر تنظیم‌کنندگی روی سیستم گوارشی دارد، سیب برای درمان سستی روده‌ای که منجر به اسهال می‌شود، مفید است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ درباره ویتامین‌ها، باید بگوییم که سیب مجموعه بسیار متنوعی از آنها را در خود دارد: ویتامین‌های گروه B، کمی بتاکاروتن یا پروویتامین A و مقدار اندکی ویتامین C، در سیب یافت می‌شوند.اما قبل از اینکه پوست سیب را بکنید و دور بیندازید، خوب است بدانید که: پوست سیب خیلی بیشتر از گوشتش ویتامین C دارد (4 تا 6 برابر). با این حال، با توجه به این که پوست سیب نسبتاً وزن کمی دارد، تنها بخش محدودی (25%) از کل ویتامین C موجود در سیب را در خود گنجانده است.بنابراین هیچ چیز نباید مانع تان بشود که سیب را با پوست بخورید. در واقع، پوست سیب یک آنتی اکسیدان دیگر نیز در خود دارد، این آنتی‌اکسیدان بسیار قوی کِرستین است. سیب‌های قرمز به طور ویژه میزان بالاتری از کِرستین را در ترکیب خود در مقایسه با دیگر میوه‌ها و سبزیجات دارند.

اما فرآورده‌های مشتق شده از سیب (آب سیب، کمپوت و...) که از گوشت آن تهیه می‌شوند و نه از پوستش، طبیعتاً حاوی کِرستین کمتری خواهند بود.مطمئناً، به محض اینکه سیب بریده شود یا نیمه خورده در هوای آزاد بماند، به سرعت سیاه می‌شود. این واکنش تیرگی و آنزیمی کاملاً طبیعی و مطلقاً بی خطر است. اما به طور کلی، در مقایسه با سایر میوه ها، سیب خیلی خوب باقی می‌ماند و دوام می‌آورد. نگهداری طولانی مدت از آن کاهش قابل توجه از ویتامین C را با خود به همراه ندارد و پختنش باعث از بین رفتن تنها بخشی از ویتامین هایش می‌شود، پختن سیب در فر 25 تا 30% از ویتامین‌های آن را از بین می‌برد و این میزان فاصله بسیار زیادی با میزان کاهش ویتامین‌های حساس در میوه‌های قرمز دارد!