سلامت نیوز :سرطان سینه جزو شایع‌ترین انواع سرطان‌ خانم‌ها در سراسر جهان به‌شمار می‌رود. در کشورهای غربی، آمارها کمی از ایران بالاتر است اما کشور ما نیز کم‌کم از نظر شیوع درحال افزایش و گسترش است و به کشورهای غربی نزدیک می‌شود و این مسئله به دلیل تغییر سبک زندگی هموطنان است. در کشورهای غربی  افراد با علائم سرطان آشنایی دقیق‌تری دارند و سریع‌تر از درمان‌های موفق‌ بهره‌مند می‌شوند.اگرچه تعداد موارد ابتلا به سرطان سینه در ایران بالاتر از بسیاری از نقاط جهان نیست اما موارد مرگ و میر بیشتری داریم، چون بیماران دیر مراجعه می‌کنند. هرچند اطلاعات خانم‌های ایرانی نسبت به یک دهه پیش بیشتر شده است اما به آن حدی که انتظار می‌رود نرسیده‌ایم. متأسفانه باید گفت هر سال حدود10‌هزار خانم در ایران به سرطان سینه مبتلا می‌شوند اما خوشبختانه درزمینه روش‌های درمانی جزو کشورهای پیشرو شناخته شده ایم . با توجه به اهمیت این موضوع با دکتر نسرین‌السادات علوی، متخصص جراحی عمومی و سرطان سینه، عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران گفت‌وگو کردیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خورشید ؛ به گفته این بانوی جراح، ما روش‌های جدید سرطان سینه را در کشور خوب می‌توانیم، به کار ببریم و به آخرین مطالب علم روز دنیا آگاهی داریم خوشبختانه داروهای مؤثر شیمی‌درمانی در کشور وجود دارد و برای بیماران استفاده می‌شود. دلیل آن هم این است که در مطالعات انجام گرفته ثابت شده که طول عمر و بقای بیماران پس از درمان‌های سرطان سینه خوب و رضایت‌بخش بوده یعنی عده زیادی از بیماران کاملا سلامتی خود را به دست آورده و به زندگی عادی بازگشتند. دکتر علوی افزود: متأسفانه در ایران هنوز بررسی کامل و دقیق اپیدمیولوژیک روی سرطان سینه انجام نشده که پاسخ و راهنمایی دقیقی در اختیار قرار دهد ولی باید گفت در کل ایران سرطان سینه شیوع بالایی دارد و نمی‌توان گفت در نقطه خاصی از کشور بیشتر شایع است بنابراین همه خانم‌های ما باید دقت کنند.گاهی برخی می‌گویند که در خانواده ما فردی که مبتلا به سرطان سینه باشد وجود نداشته و ندارد پس خیالمان راحت است، در پاسخ باید گفت: همه خانم‌ها به صرف اینکه خانم هستند در معرض ابتلا به سرطان قرار دارند. از هر سنی ممکن است مبتلا داشته باشیم اگرچه شیوع آن در دهه چهارم زندگی بیشتر است، اما مواردی که در دهه دوم یعنی 20 سالگی به سرطان سینه مبتلا شده‌اند را نیز داشتیم. بنابراین هیچ‌فردی مصون نیست. اگرچه این بیماری از 40 تا 60 سالگی بیشتر شیوع دارد اما مختص سن یا گروه خاصی نیست و باید نسبت به آن هوشیار بود.

وی با تأکید براینکه تصور شود شیردهی انجام دادیم یا در خانواده خود خواهر یا مادر یا خاله دچار سرطان نشده ما نیز در معرض خطر نیستیم خیالی باطل و غیرمنطقی است، افزود: همه باید با علائم این بیماری آشنا باشند. توده بدون درد در سینه، به‌صورت اتفاقی یا هنگام معاینات ماهانه هشدار است دکتر علوی گفت: از دیگر علائم مشکوک، خروج ترشحات از نوک سینه که خونی یا آبکی بوده و خودبه‌خود از یک منفذ یا به‌صورت یکطرفه از یک سینه خارج شده مهم‌ترین نکته قابل‌توجه و پیگیری است. البته این با ترشحات سبزرنگ و شیری‌رنگ دوطرفه سینه در برخی خانم‌ها متفاوت است و باید بررسی هورمونی شده تا در صورت ضرورت دارودرمانی شوند. (ترشح یکطرفه و از یک مجرا نکته قابل ملاحظه است)برخی ضایعات سطحی پوست مثل فرورفتگی بافت سطحی پوست به داخل که مادرزادی نبوده و به‌تازگی درسطح یا نوک سینه ایجاد شده باشد پیام مهمی برای دقت و پیگیری دقیق است. سفتی یک قسمت از سینه که پس از عادت ماهانه برطرف نشود، مهم است.به محض مشاهده هر یک از علائم ذکرشده باید با نخستین پزشک متخصص ملاقات کرد.

 تشخیص پاراکلینیکی سرطان سینه
ماموگرافی، سونوگرافی و در برخی مواقع ام‌آرآی بنا به تشخیص پزشکی راه‌های تشخیص نوع توده به‌شمار می‌روند.ماموگرافی استاندارد طلایی تشخیص سرطان سینه است که کمک فراوانی به تشخیص می‌کند اما در افراد جوان چون سینه‌های متراکم و کوچکی دارند و امکان ماموگرافی وجود ندارد از سونوگرافی می‌توان برای تشخیص کیست‌ها و افتراق آنها از توده‌ها استفاده کرد.بعد از پیداکردن یک ضایعه یا توده در یک خانم زمانی که مشکوک به ضایعه سرطانی هستیم با یک روش بافت‌شناسی تشخیص خود را تأیید یا رد می‌کنیم. در روش موسوم به «اف‌ان‌ای» مقداری از سلول‌ها یا بافت یا سلول‌های آن توده را با سوزنی خاص استخراج کرده و برای تشخیص به پاتولوژیست می‌دهیم تا او نوع سلول را مشخص و بدخیم و خوش‌خیم یا سرطانی بودن آن را تأیید یا تکذیب کند براساس این تشخیص، درمان‌های کمکی بیمار را آغاز می‌کنیم.

 درمان ها در کشور همگام با جهان
این فلوشیپ جراحی سرطان سینه از انگلیس گفت: درمان‌ها استاندارد بوده و شامل جراحی، درصورت ضرورت شیمی‌درمانی و رادیوتراپی یا اشعه‌درمانی است.وی افزود: اصل و پایه درمان، جراحی است و باید ابتدا تومور خارج شده تا بتوان دیگر مراحل را آغاز کرد. به‌طور معمول درصورت نیاز، شیمی‌درمانی بعد از جراحی انجام می‌شود. در برخی موارد که غدد لنفاوی درگیر بوده و تومور بیشتری دارد و پیشرفت ضایعه زیاد است شیمی‌درمانی قبل از جراحی آغاز می‌شود. بنا به تشخیص جراح ممکن است قبل از جراحی چند جلسه شیمی‌درمانی انجام شود. این شیمی‌درمانی به تعداد کل جلسات شیمی‌درمانی اضافه نمی‌شود بلکه تقسیم شده است و بیمار تعدادی را قبل و تعدادی را بعد از جراحی دریافت می‌کند.در مواردی که توده بزرگ بوده یا غدد لنفاوی درگیر شده باشد رادیوتراپی برحسب نیاز و میزان توده محاسبه شده و تجویز می‌شود. بین 25 تا 30 جلسه اغلب طول می‌کشد و به کنترل کردن تومور و جلوگیری از پیشرفت و عود احتمالی کمک می‌کند. رادیوتراپی عوارض خاصی ندارد. اگر فردی با توده دوسانتی‌متری مراجعه کند، می‌توانیم هم سینه را حفظ کنیم و هم از مسیر کوتاهی برای درمان مؤثر بهره بگیریم اما اگر این فرد چند ماه بعد مراجعه کند ممکن است به دلیل درگیرشدن بافت زیرپوستی سینه بخش قابل‌توجهی از سینه یا کل آن را برداشته و مسیر طولانی‌تری برای درمان را طی کنیم.اگر بیمار زود مراجعه کند و توده به پوست نرسیده باشد می‌توانیم توده را تخلیه و سینه را با پروتز یا بخشی از نسج شکم و پهلو پر کرده و با جراحی پلاستیک ظاهر آن را حفظ کنیم.

اگر بیمار دیر مراجعه کرده باشد و مجبور به اشعه‌درمانی باشیم این فرصت که هنگام جراحی بتوانیم سینه را بازسازی و ترمیم کنیم از جراح گرفته می‌شود. در این صورت بازسازی همزمان از دست می‌رود.دکتر علوی در مورد پروتزهایی که امروزه در کشور داریم گفت: مورد تأیید بوده و هیچ عارضه‌ای ایجاد نمی‌کند. جنس آنها از سیلیکون است که با ژل‌های مخصوص پرشده و در اندازه‌های مختلف قابل تهیه و تعبیه است.پروتزهایی که چندسال پیش سروصدای زیادی به خاطر استفاده از آنها به راه افتاد و ساخت فرانسه بود در ایران وجود ندارد و با بررسی مواردی که در گذشته استفاده شده بود دلیلی برای احتمال مشکل‌ساز بودن آن حاصل نشد. فقط در مواردی که از پروتزهای سیلیکونی حاوی ژل در برخی افراد استفاده شده بود توصیه‌ای از سوی انجمن جراحان پلاستیک کشور مطرح شد که این خانم‌ها هر 6ماه یکبار توسط متخصص بررسی شوند تا احتمال پارگی یا نشت پروتز برطرف شود. تاکنون ارتباطی مبنی بر استفاده از این پروتزها و گسترش سرطان سینه تأیید و اعلام نشده است.