وضعیت اضطراری است! وقتی شیشه دومین ماده مصرفی در كشور و نخستین ماده مصرفی در كلانشهرهاست، تعجبی ندارد در بسیاری از پروندههای قتل و تجاوز، رد پای شیشه مشهود باشد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ این همه ماجرا نیست، تنها در پایتخت، روزانه 90 هزار شیشهای كه در روز، هفته یا ماه این ماده توهم زا را مصرف كردهاند، تردد میكنند. مصرف كنندگانی كه با یك تا سه بار مصرف به درجاتی از توهم میرسند و در همین خیابانها رانندگی میكنند، راه میروند و حتی ممكن است روی صندلی پارك در كنار شما بنشینند! به گفته كارشناسان، به ازای یكه تازی موادمخدر در كشور، تنها یك راه باقی مانده است. جدی گرفتن راهحلهای كوتاهمدت و ضربتی در سایه راهحلهای بلند مدت. چرا كه هرچند اقداماتی هر ساله در راستای پیشگیری، مقابله و درمان با موادمخدر در كشور انجام میشود اما به گفته كارشناسان، این اقدامات كافی نیست.
چندی پیش محمدباقر قالیباف شهردار تهران و كاندیدای ریاستجمهوری با اشاره به اینكه اعتیاد یكی از موضوعات عمدهای است كه مردم را رنج میدهد، راهكاری با عنوان استفاده از راهحلهای كوتاه مدت برای مدیریت این آسیب اجتماعی ارائه كرد. دكتر سعید صفاتیان معاون پیشین پیشگیری و درمان ستاد مبارزه با موادمخدر با اعلام موثر بودن این روش پیشنهاد شده، در این باره به تهران امروز میگوید: «اگر راههای رفته و اقدامات انجام شده توسط برنامه ریزان و اجراكنندگان به پاسخی مطلوب ختم میشد، تاكنون باید شاهد این نتیجه میبودیم.»
بهارستانیها هشدار دادند
پیش از این رویا نوری پژوهشگر حوزه اعتیاد در گفتوگو با تهران امروز اعلام كرده بود كه «این روزها به ازای 200 تا 300 هزار تومان در كشور میتوان فرمول و روش ساخت شیشه را در آشپزخانههای خانگی آموخت!» این در حالی است كه آبان ماه سال 86، سایت رسمی مجلس شورای اسلامی طی گزارشی اعلام كرد كه ۶۵ درصد جمعیت معتادان كشور را افراد زیر ۳۵ سال تشكیل میدهند. در گزارش مجلس، نسبت به گسترش اعتیاد در بین جوانان، نوجوانان و بهویژه دانشآموزان هشدارهای لازم داده شد. در این گزارش اعلام شد كه آمار دانشآموزان معتاد در ایران ۲۰ هزار نفر و درصد معتادان زیر ۲۰ سال كشور 8/15 درصد از كل جمعیت معتادان است.
مجلس شورای اسلامی همچنین در این گزارش، كاهش 18 میلیاردتومانی بودجه پیشگیری از اعتیاد را در دولت نهم بهشدت مورد انتقاد قرار داد و اظهار كرد كه پس از روی كار آمدن این دولت، بودجه پیشگیری از اعتیاد از ۲۰ میلیارد تومان به 2/4 میلیارد تومان كاهش یافته است! این آمار در حالی منتشر شد كه یك ماه پیش از آن، قائممقام ستاد مبارزه با موادمخدراعلام كرد كه «۳۰ هزار دانشآموز معتاد در كشور وجود دارد.» اما اندكی بعد، سردار اسماعیل احمدیمقدم، دبیر این ستاد وجود چنین آماری را تكذیب كرد و گفت: «نمی توان گفت كه در بین دانشآموزان هیچ معتادی وجود ندارد یا اینكه تعداد آنها بسیار زیاد است ولی در میان ۱۴ میلیون دانشآموز آمار ۳۰ هزار تایی معتادان عدد قابل توجهی نیست و در این خصوص باید تدابیر لازم اتخاذ شود.»
راهحل كوتاهمدت؛ یكی از راههای تاثیرگذار
دكتر صفاتیان در این باره میگوید: «در حوزه كلان اعتیاد، سه جنبه مقابله، پیشگیری و درمان وجود دارد و از طرف دیگر مدیران میتوانند در سه زمینه برای این سه حوزه كلان نسخه بپیچند: راهحلهای كوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت. به نظر میرسد استفاده از راهحلهای كوتاه مدت در شرایط كنونی تاثیرگذار است.» او ادامه میدهد: «میتوان تیمی از افراد متخصص را تشكیل داد كه در عرض یك ماه پروتكل درمان مواد روانگردان را تدوین كرد و پس از آن طی فرصتی 2 ماهه در 500 مركز درمانی، پزشكان را برای درمان معتادان آموزش داد. گذشته از آن تدوین كتابهایی برای مراكز مختلف از جمله مدارس، كارخانجات، آموزشگاهها و... تنها یك ماه زمان میبرد.»
صفاتیان میگوید: «در حوزه مقابله نیز میتوان بهطور جدی و به سرعت معتادان را جمعآوری كرد و به مراكز درمانی از پیش تعیین شده انتقال داد. چنین امكانی وجود دارد اما چون پیش از این، این پروسه همواره به دلیل عدم هماهنگی بهطور ناقص انجام شده، عدهای نسبت به آن بدبین شدهاند.» این پژوهشگر حوزه اعتیاد میگوید: «می توان به جای برنامههای میان مدت نیز از راهحلهای كوتاه مدت استفاده كرد. مثلا پیشبینی كنیم پس از اتمام این راهحل كوتاهمدت، راهحل كوتاه مدت دیگری را اجرا كنیم. در حقیقت برای اجرای چنین طرحی باید حركتی بسیجی وار را آغاز كرد كه از آموزشهای تخصصی تا تدوین كتب آموزشی و حتی رسانهها را در برمیگیرد تا تمایل در معتادان نیز برای درمان ایجاد شود.»
او در پاسخ به این پرسش كه آیا میتوان بهطور ضربتی معتادان را به مرحلهای رساند كه نسبت به ترك متمایل باشند، میگوید: «معتادان برای درمان در سه حوزه دستهبندی میشوند: آماده، ناآماده و مردد. امروز مسئله ما این نیست كه معتادان آماده به سیستم درمان مراجعه نمیكنند بلكه مسئله اساسی این است كه سیستم ما تا چه میزان پاسخگوی مراجعان است. فرض كنید معتادی كه شیشه مصرف میكند به مركز درمانی مراجعه كرده و میخواهد ترك كند. بسیاری از پزشكان نیز چون برای درمان آموزش ندیدهاند نمیتوانند به او كمك كنند.»
او ادامه میدهد: «نكتهای كه باید به آن توجه كرد خواست مسئولان است. در حال حاضر تحقیقات و پژوهشهایی انجام شده و آمار و اطلاعاتی نیز موجود است اما آیا به صرف اینكه اعلام كنیم شیشه دومین ماده پرمصرف در كشور است، كافی است؟ پاسخ خیر است!این موضوع تنها در مردم ایجاد وحشت میكند. مدیران ما باید تحلیل و درك درستی از شرایط موجود داشته باشند و برای آن راهحل ارائه دهند. اما به دلیل فقدان وجود چنین تحلیلی، تدابیر ویژهای نیز اندیشیده نشده است.»
او با انتقاد از روش دولتمردان در حوزه مقابله با موادمخدر میگوید: «نه سیستم دولتی بهطور كارشناسی به وظیفه خود عمل میكند و نه به بخش خصوصی اجازه ورود داده میشود. در حالی كه استفاده از ظرفیت سازمانهای مردم نهاد در این زمینه میتواند بسیار موثر باشد. آنها میتوانند از این ظرفیت استفاده كنند و بدون صرف حتی یك ریال، تنها با نظارت، در ازای صدور مجوز، از بخش خصوصی خدماتی را مطالبه كنند. مثلا آنها را موظف كنند كه ظرف سه ماه، تعداد مشخصی را آموزش دهند برای درمان اعتیاد. اما متاسفانه چنین دیدگاهی در كشور وجود ندارد.»
نظر شما