به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ این خانوادهها هستند که فرزندان بیشتر و بیشتری به دنیا میآورند و از بد حادثه همین گروههای اجتماعی هستند که قادر نیستند فرزندان خود را جهت تحصیل به مراکز آموزشی بفرستند و اتفاقا همین مجموعه هم مورد هدف قرار میگیرد تا فرزندان بیشتری به دنیا بیاورد. این برای هیچ جامعهای افتخار محسوب نمیشود که تعداد افراد کمسواد و بیسوادش که از تخصص و دانش کمی برخوردارند زیاد شود. گروههای اجتماعی که دارای فرهنگ بالاتر و آگاهی بیشتری هستند تنظیم خانواده خود را با یک یا دو فرزند انجام میدهند. لذا تشویق گروههای اجتماعی که قادر نیستند وظایف خانوادگی خود را نسبت به جمعیت مازاد خانواده به جا بیاورند عملی منطقی نیست. از طرفی هماکنون آموزش و پرورش که اولین نهاد رسمی و دولتی است که باید آموزش فرزندان 6 سال به بالای جامعه رابر عهده بگیرد با کمبود معلم و فضای آموزشی روبهرو است. برخی از کلاسهای درس موجود نیز از ابتداییترین وسایل ایمنی و آموزشی محرومند.
فراموش نکنیم چندین دختر در مدرسه شینآباد کردستان در آتش سوختند. مدارس کپری جنوب ایران یادآور کوتاهی آموزش و پرورش در ساخت و ساز مدارس و مجتمعهای آموزشی است. چگونه توقع داریم جمعیت کشور و خصوصا جمعیت واجبالتعلیم آن افزایش پیدا کند؟ در دهه 60 با تبلیغاتی که برای تولد فرزند سوم به بعد میشد از قبیل واگذاری زمین به افراد پراولاد و امتیازات دیگر، با موج فزایندهای از جمعیت روبهرو شدیم که در دهه 80 جوانان برومندی بودند که ترکیب این 10میلیون کم سواد یا بیسواد آمارهای ذکر شده را تشکیل میدادند. حال که وضعیت اقتصادی مردم مناسب نیست و حقوق یک کارگر 600هزار تومان یعنی روزی 20 هزار تومان است، افزودن کودکان به این خانواده کارگری خدمتی به جامعه نیست.
نظر شما