دکتر ابوالفضل جاریانی، رئیس انجمن پرستاری ایران در گفتوگو با خورشید درباره این موضوع توضیح میدهد: پرستاری، یکی ازحرفههای تخصصی است که با وجود ضرورت و نیاز مبرم اجتماع به آن، شاغلان این حرفه از تسهیلات اجتماعی چندان بالایی برخوردار نیستند.
در نتیجه افراد کمی با توجه به تمامی کمبودهایی که در این شغل وجود دارد، برای آن داوطلب میشوند. وی ادامه میدهد: یکی از دلایل کمبود پرستار در بیمارستانهای کشور، سنجش ارزشگذاری پرستار برای بخش بالین است. این در حالی است که در کشورهای توسعهیافته برای این گروه از پرستاران امتیازات بالایی در نظر میگیرند و افراد را به نوعی ترقیب به فعالیت در این زمینه میکنند. در کشور ما به سبب وجود این نظام ارزشگذاری، پرستاران پس از گذراندن مرحله کارشناسی در دانشگاها کمتر به بیمارستانها برای بخش بالینی رجوع میکنند و ترجیح میدهند برای مراحل بالاتر تحصیلی اقدام کنند.
وی در ادامه خاطرنشان میکند: البته در همین راستا هرساله انجمن پرستاری ایران با همکاری سازمان نظام پرستاری تلاشهایی را در جهت افزایش نیروی پرستاردر بخش بالینی انجام میدهند اما متأسفانه هنوز موفق به برقراری رابطه مطلوب میان عرضه و تقاضا در این زمینه نشده است. برای این منظور پرستاران ما به اجبار در چند شیفت کاری فعالیت میکنند و مجبورند کمبودها و نیازهای تعداد بیماران بیشتری را مرتفع کنند. متأسفانه همین امر در برخی موارد سبب نارضایتی پرستاران شده وخستگی ناشی از کار و نارضایتی آنان منجربه کنارهگیریشان از این حرفه شده است. در نتیجه علاقه و تبحر این افراد به دلیل برخی بیتدبیریهای اجتماعی به هدر میرود.
کمبودهای پرستاران خارج از استانداردهای جهانی
دکتر جاریانی درباره آمارهای استاندارد جهانی تعداد پرستاران در هر جامعه میگوید: براساس استاندارد جهانی، به ازای هر هزار نفرجمعیت، پنج پرستار باید در نظر گرفت. که این آمار در کشور ما 7/1 پرستار است و خبر از کمبود این گروه در جامعه میدهد. وی ادامه میدهد: اگر بخواهیم نگاهی دقیق به آمارهای جهانی که براساس جمعیت کشور، تعداد پرستار را محاسبه میکنند بیندازیم، متوجه میشویم که کشورما در مقایسه با کشور فنلاند که به ازای هر 1000 نفر 7/14، ایرلند 14 نفر، آلمان 9 نفر، آمریکا 8 نفر، ژاپن 8/7 پرستار را در نظر میگیرند، مقدار بسیار پایینی خواهد بود. بنابراین برای رسیدن به سطح استاندارد جهانی باید تعداد پرستاران خود را 5 تا 10 برابر افزایش دهیم. این در حالی است که بهطور تقریبی 25 هزار پرستار در بخشهای تأمیناجتماعی،65-70 هزار نفر در بخش دولتی، 20- 15 هزار نفر در بخش خصوصی وجود دارد.
ضرورت توجه ویژه به پرستاران
بسیارند پرستارانی که در نتیجه کمک و یاری به بیماران، خود به برخی از بیماریهای عفونی یا فیزیکی و استخوانی مبتلا شده و سلامت جسمی آنان با اختلال مواجه میشود ولی متأسفانه در جامعه ما شاید هیچ مرجعی عهدهدار و مسئول جبران اینچنین خساراتی چه از لحاظ درمانی و چه از لحاظ مالی نیست؛ رئیس انجمن پرستاری ایران در این زمینه میگوید: پرستاران، افرادی هستند که در نظام سلامت کشور فعالیت میکنند. برای این منظور باید برای این افراد یکسری مزایایی در نظر گرفت، اما متأسفانه پرستاران مانند افراد عادی جامعه هستند و نظام درمانی خاص برای این افراد وجود ندارد. بهطور مثال اگر پرستاری هنگام انجام وظیفه آسیبی ببیند مانند یک فرد عادی باید در بیمارستان پذیرش شود همچنین سیستم بیمهای خاصی برای این افراد در نظر گرفته نشده تا از مزایای آن برای درمان استفاده کنند. وی ادامه میدهد: با توجه به اینکه 75 درصد از خدمات درمانی توسط پرستاران انجام میشود انتظار میرود بیمه اختصاصی برای این افراد به عنوان بیمه طلایی پرستاران در نظر گرفته شود تا این عزیزان بتوانند از خدمات بهتر یا رایگان برای درمان استفاده کنند.
پرستاران نیاز به بیمه اختصاصی دارند
دکتر جاریانی در پاسخ به این سؤال که آیا پرستارانی که هنگام انجام وظیفه بیماری یا آسیبی میبیند زیرپوشش بیمهای خاصی قرار میگیرند، میگوید: متأسفانه پرستارانی داریم که به علت تماس با ترشحات آلوده برخی بیماران، دچار ایدز، هپاتیت و بیماریهای وحشتناک دیگری میشوند، اما برای این افراد هیچ حمایتی وجود ندارد و متأسفانه این عزیزان برای تمام عمر ممکن است کار خود را از دست بدهند وخانه نشین شوند .این در حالی است که به یک کارگر ساختمانی که از بلندی سقوط میکند و دچار قطع نخاع میشود دیه نقص عضو تعلق میگیرد. بنابراین دولت میتواند برای این افراد یارانهای اختصاص دهد تا درموارد اینچنینی بتوانند از خدمات رایگان درمانی و بیکاری بهرهمند شوند.
دانش پرستاران را ارتقا دهیم
رئیس انجمن پرستاری ایران میافزاید: دولت باید برای ارتقای سطح بهرهوری نیروی کار پرستاران، خدمات رفاهی مانند مسکن، وام خودرو و... برنامهای جدی ترتیب دهد همچنین این افراد را در سرمایهگذاری بیمارستانها و مراکز درمانی مختلف درگیر کند تا آنان نیز مانند پزشکان بتوانند از سهام اختصاصی که فقط به پزشکان تعلق میگیرد، بهرهمند شوند. دکتر جاریانی در پایان اضافه میکند: ما باید برای ارتقای زمینههای مطالعاتی و بهروزسازی اطلاعات و تخصصهای پرستاران در حوزه پژوهشی بیشتر فعالیت کنیم و با برگزاری همایشهای پرستاری و درنظر گرفتن تورهای خارج از کشوربرای ارتقای سطح دانش پرستاران برای آشنایی با علم روز و ارائه خدمات بهتر گام برداریم.
نظر شما