شنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۰۹:۵۵
سلامت نیوز : سرعت عمل یكی از مهمترین فاكتورهایی است كه در امدادرسانی به بیماران اورژانسی حائز اهمیت است و نقش اورژانس را دوچندان می‌كند. پایتخت هر روزه شاهد ترافیك بسیار در معابر و گذرگاه‌هاست. در همین معابر پرترافیك و خیابان‌های شلوغ بیمارستان‌هایی تعریف شده‌اند كه برخی از آن‌ها در دل ترافیك قرار دارند. حال فرض كنید یك بیمار اورژانسی كه نیاز به خدمات احیا دارد باید برای رسیدن به مركز معین یا همان بیمارستان پروسه طولانی را طی كند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ؛ اول این‌كه رسیدن اورژانس به محل استقرار بیمار یا مصدوم چه در خانه و چه در صحنه خود زمان می‌برد چون اگر فاصله ایستگاه امدادرسانی تا محل اعلام نیاز كم باشد اما همین فاصله اندك در ترافیك شهر كش پیدا می‌كند و سرعت حركت عقربه‌های ساعت را به نفس می‌اندازد. بعد از صرف زمان بسیار و رسیدن آمبولانس اورژانس، زمان دیگری باید هزینه كرد تا اورژانس از محل اعلام نیاز، بیمار را به مركز معین انتقال دهد. اگر زمان‌های صرف شده را كنار هم بگذاریم و با یك جمع و تفریق ساده و انگشتی آن را حساب كنیم، خواهیم دید كه وقت تلف شده برای رساندن بیمار یا مصدوم با فاكتورهای مهم درمانی كاملاً متفاوت است و برابری نمی‌كند.

هزینه کردن وقت
بیماری كه در اثر سانحه تصادف دچار خونریزی داخلی شده است نیاز به امدادرسانی سریع دارد. شاید بخشی از مراحل احیا در داخل آمبولانس با تجهیزات اندك صورت گیرد اما بخش عمده و حیاتی و ادامه درمان باید در مراكز درمانی انجام شود. هر قدر كه زمان كش پیدا كند از میزان امید به حیات بیمار كاسته می‌شود. به طور مثال یكی از بیمارستان‌های مهم در پایتخت كه روزانه شاهد مراجعه بیش از پنج هزار بیمار (به غیر از اورژانسی و بدون در نظر گرفتن همراه) به آن هستیم در محدوده‌ای قرار دارد كه یك مركز تفریحی مثل برج میلاد در آن قرار دارد. وجود برج میلاد، دسترسی به بیمارستان میلاد را تقریباً غیرممكن كرده است.

بسیاری از مسیرها در این محدوده برای برج میلاد تعریف شده و تنها راه دسترسی به بیمارستان تونلی است كه در آن محدوده ساخته شده است. با توجه به مراجعه بیماران اورژانسی و غیراورژانسی به این بیمارستان هر روز شاهد ترافیك در این تونل منتهی به بیمارستان هستیم. در ساعات پیك ترافیك این تونل كه در ساعت‌های ملاقات به اوج خود می‌رسد. اگر آمبولانسی قصد تردد و رساندن بیمار را به بیمارستان داشته باشد، باید همانند سایر خودروها در صف ترافیك به انتظار بماند و در واقع صدای آژیر آمبولانس در داخل تونل تنها ایجاد آلودگی صوتی می‌كند و كارایی ندارد. چون راه عبوری برای خودروهای امدادی به‌عنوان خط ویژه یا اضطرار در آن تعریف نشده است.
این در حالی است كه برای اتوبوس در داخل شهر خط ویژه وجود دارد.

انحصار بیمارستان در ترافیک
از طرفی مشكل تردد تنها به معابر ورودی بیمارستان ختم نمی‌شود بلكه خروج از محدوده بیمارستان، یك پروسه گردشی است كه باید مسیرهای مختلفی را به‌صورت گردشی طی كرد تا از محدوده خارج شد. هستند بیمارستان‌ها و مراكز درمانی كه در پایتخت همانند میلاد دسترسی به آن‌ها ساعتها طول می‌كشد و نبود پاركینگ یا فضای مناسب برای عبور خودروهای امدادی در واقع از ارائه خدمات درمانی به‌موقع جلوگیری می‌كند. به نظر می‌رسد كه اگر بهترین تجهیزات بیمارستانی در اختیار شهروندان قرار داشته باشد شاید با دیر رسیدن و عدم دسترسی به‌موقع هیچ بهره‌ای برای بیماران مورد نیاز نداشته باشد آن هم به دلیل ترافیك شهری.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha