این نخستین تایید و تکذیبی نیست که در باره حوزه مسئولیت بهزیستی دراین روزها منتشر میشود؛ چند وقتی است که زمزمه کاهش خدمات سازمان بهزیستی به دلیل نبود اعتبار به گوش میرسد؛ اما مسئولان بهزیستی تاکنون همه موارد را تکذیبکردهاند
به گزارش سلامت نیوز به نقل از حمایت ، این نخستین تایید و تکذیبی نیست که در باره حوزه مسئولیت بهزیستی دراین روزها منتشر میشود؛ چند وقتی است که زمزمه کاهش خدمات سازمان بهزیستی به دلیل نبود اعتبار به گوش میرسد؛ اما مسئولان بهزیستی تاکنون همه موارد را تکذیبکردهاند
خدمات مشاوره ای به بیماران روانی قطع شد
بیماران روانی به دلیل وضعیت نامناسبی که دارند باید همیشه تحت نظر پزشک باشند؛ اما مشکل اینجاست که این افراد اغلب از مراجعه به روانپزشک خودداری میکنند و این موضوع مشکلات زیادی را برای خانوادههای آنان به وجود آورده است. مادر محمد، پسر 26سالهای که مبتلا به بیماری دو قطبی است، به خبرنگار«حمایت» میگوید: در سالهای گذشته هر ماه یک پزشک عمومی به همراه مشاور برای معاینه به منزلمان میآمدند.
او میافزاید: بیماران مبتلا به اختلالهای روانی از مراجعه کردن به پزشک بیزار هستند که این روحیه موجب وخیمتر شدن حال آنان خواهد شد.مادر محمد تصریح میکند: بیماری این افراد به قدری خطرناک است که گاهی بیمار دست به قتل هم میزند؛ بنابراین باید نهادهای مختلف به ما کمک کنند تا بتوانیم بیماران خود را درمان کنیم. وی ادامه میدهد: در گذشته جلسات مختلفی برای خانوادههای چنین بیمارانی برگزار میکردند و مشاورههایی برای نگهداری آنان ارائه میشد؛ اما اکنون دیگر بهزیستی این خدمات را از ما دریغ کرده است.
خروج بیماران از چرخه حمایتی بهزیستی
اگرچه مسئولان بهزیستی معتقدند که اعتبارات بیماران روانی کاهش نیافته است؛ مسئول یک مرکز بهزیستی با تایید سخنان مادر محمد به «حمایت» توضیح میدهد: از سال گذشته سازمان بهزیستی از ما درخواست کرد تا تعدادی از بیماران روانی مزمن را از چرخه حمایتی خود خارج کنیم. احسان راد بیان میکند: سازمان بهزیستی دلیل این تصمیم را کاهش بودجه عنوان میکند. امسال همه بیماران روانی مرکز ما که در گذشته تحت حمایت خدمات بهزیستی بودند، از چرخه حمایتی خارج شدند و فقط مبلغ اندک مستمری و بن کالا که سالی دو بار به آنان تعلق میگیرد، دریافت میکنند.
وی با اعلام انحلال انجمن «احبا» یا همان انجمن حمایت از بیماران اعصاب و روان میگوید: به دلیل مشکلاتی که نگهداری این بیماران برای خانوادههای آنان دارد، در سالهای گذشته این انجمن تشکیل شد و با جلسات راهنمایی و مشاورهای که برای خانوادههای آنان برگزار میکرد، کمکی بزرگ برای آنان بود؛ اما اکنون شاهد انحلال آن به بهانه کمبود بودجه هستیم. راد با تاکید بر اینکه 150 بیمار روانی را از چرخه حمایتی خارج کردهایم، تاکید میکند: این افراد از چرخه حمایتی خارج شدهاند و تنها به برخی از آنان مبلغ اندک مستمری و بن کالا تعلق میگیرد.
سرویسهای معلولان به خاطرهها پیوست
البته گزارشها حاکی از آن است قطع خدمات بهزیستی تنها مخصوص بیماران اعصاب و روان نیست و سایر افرادی که از معلولیتهای مختلف رنج میبرند، نیز از این خدمات محروم شده اند. محمدمهدی، پسر10سالهای است که به دلیل بیماری نمیتواند هیچگونه حرکتی داشته باشد و خانواده او مجبور است تا برای فیزیوتراپی هفتهای سه بار او را به مراکز درمانی ببرند. مادر محمد مهدی می گوید: در حالی که حرکت دادن این فرد با وجود نداشتن وسیله نقلیه شخصی بسیار مشکل است، سرویسی از سوی بهزیستی در اختیار او قرار نمیگیرد.
او بیان می کند مدتهاست درخواست سرویس دادهام، مسئولان میدانند که نیاز زیادی به آن دارم و از پس هزینههای درمان و جابهجایی محمد مهدی بر نمیآیم؛ اما انگار برای کسی مهم نیست که چه بلایی سر ما میآید! در گذشته اتومبیلهای مناسبسازی شده، معلولان جسمی را به هر نقطهای از شهر میبردند؛ اما گویا اکنون این اتومبیلها هم در گرد و غبار گرانی یا کمبود اعتبار محو شدهاند. معاون امور توانبخشی بهزیستی در گفتوگو با «حمایت» در زمینه خودروهای ویژه معلولان میگوید: از زمانی که ما در بهزیستی مشغول به کار شدیم این خودروها وجود نداشت. یحیی سخنگویی ادامه میدهد: ما هم معتقدیم باید وجود داشته باشد. باید حمل و نقل عمومی برای معلولان نیز مناسبسازی شود و به آنان مانند شهروند معمولی نگریسته شود.
معاینه در منزل به اشتباه پایهگذاری شده بود!
پزشکان معتقدند که بیماران روانی باید همیشه تحت نظر پزشک متخصص باشند تا به خود و دیگران صدمهای نرسانند؛ اما این ضرورت به دلیل گرانی دارو، حق معاینه پزشک یا قبول نکردن بیماری از سوی بیمار مورد بیتوجهی قرار میگیرد. معاون امور توانبخشی بهزیستی درباره کاهش خدمات به بیماران روانی بیان میکند: بیمار وقتی به پزشک مراجعه میکند بعد از چند بار درمان بیماری به حالت عادی باز میگردد؛ اماورود پزشک به منزل روش اشتباهی بود که پایهگذاری شده ؛ زیرا نیازمند اعتبارت زیادی است.
سخنگویی در بخش دیگر سخنان خود خروج بیماران روانی از چرخه حمایتی را تکذیب میکندو میگوید: اعتبارات در زمینه توجه به بیماران روانی مزمن کاهش نیافته است. وی میافزاید: اکنون شرط گذاشته شده است اگر وضعیت بیمار عادی شد مدت مراجعه بعدی طولانیتر شود. او در پایان تاکید میکند: ادعا نداریم که کار بهزیستی همه جا به خوبی اجرا میشود و ممکن است تخلفاتی صورت بگیرد؛ اما سعی میکنیم تخلف به حداقل برسد.
توضیح سازمان بهزیستی:
به گزارش سلامت نیوز، پس از انتشار این خبر سازمان بهزیستی توضیحاتی در خصوص این خبر ارائه داد که به شرح زیر است:
1. بهزیستی به منظور درمان وتوانبخشی بیماران روانی مزمن در مراکز شبانه روزی طبق مصوبه هیئت وزیران در سال 91 ماهانه به ازای هر نفر حداکثر2550000 ریال و در سال 90 ماهانه به ازای هر نفر حداکثر 2000000 ریال یارانه (کمک هزینه نگهداری ) به مراکز پرداخت نموده است . به این ترتیب مبلغ یارانه پرداختی به مراکز شبانه روزی نه تنها کاهشی نداشته است بلکه 550000 ریال به ازای هر نفر در ماه یا به عبارت دیگر حدود 25% افزایش داشته است.ضمن آن که ظرفیت مراکز نیز کاهش نیافته اند.
2. در بخش پیگیری درمان و توانبخشی در منزل مبلغ یارانه پرداختی در سال 91 به ازای خدمات پزشکی ، روانشناسی ، پرستاری ، مددکاری وکاردرمانی ارائه شده در منزل به فرد بیمار طبق تعرفه اعلامی به بهزیستی استان ها تا سقف 830000 ریال در ماه برای هر نفر بوده است که در صورت ارائه خدمات موردنیاز بیمار توسط تیم درمان وتوانبخشی ، تا سقف مصوب یعنی 830000ریال در ماه برای هر نفر پرداخت شده است . به این ترتیب در میزان یارانه تخصیص یافته برای پیگیری درمان و توانبخشی در منزل بیماران روانی مزمن هیچ گونه کاهشی وجود نداشته است و پرداخت تعرفه هر خدمت به مرکز منوط به ارائه آن خدمت به بیمار شده است .
در مورد ترخیص بیماران ، تاکید سازمان بر توانمندسازی گروه هدف و تلفیق اجتماعی ایشان است. در عین حال باید توجه داشت حق انتخاب محل زندگی از جمله حقوق اساسی هر فرد است و افراد با معلولیت و نیز افراد با بیماری روانی مزمن باید مانند سایر افراد فرصت انتخاب محل اقامت خود و افرادی که می خواهند با آنها زندگی نمایند را داشته باشند و مجبور به زندگی در شرایط زیستی خاص نباشند . از طرفی اهداف مورد نظر در توانبخشی و توانمندسازی بر کسب استقلال در انجام فعالیت های فردی و اجتماعی ، فراهم نمودن بستر مشارکت اجتماعی و امکان برخورداری از فرصت های برابر برای افراد با معلولیت و نیز افراد با بیماری روانی مزمن متمرکز است تا فرصت زندگی مستقل و مولد برای ایشان فراهم شود و این امر میسر نمی شود جز با حضور فرد در بین اعضای خانواده و به دنبال آن جامعه . ضمن آن که اقامت طولانی مدت افراد در مراکز مراقبتی علاوه بر
گوشه نشینی تدریجی آنها ، وابستگی به غیر و از دست دادن مهارت های زندگی مستقل را به همراه دارد که خلاف اهداف مورد نظر در توانبخشی و توانمندسازی است و این در حالی است که گاه مشاهده می شود فردی علیرغم وجود بستر مناسب برای ترخیص همچنان در مرکز نگهداری می شود که خلاف حق او به عنوان یک انسان است .ازطرفی همواره بر این امر تاکید شده است که فرد تنها در صورت فراهم بودن شرایط ترخیص که دقیقا در دستورالعمل تخصصی مربوطه قید شده است از مرکز ترخیص شود که برخی از این شرایط عبارتند از: فقدان علائم بالینی به تشخیص و تایید تیم درمان و روانپزشک به گونه ای كه نگهداری بیمار را در خانواده با مشكل مواجه نسازد ، رسیدن به سطحی از توانمندی جهت زندگی در سطح خانواده و اجتماع و فراهم نمودن بستر مناسب در خانواده از طریق ارتباط فعال و موثر آنان برای بازگشت و تداوم حضور بیمار در خانواده. بنابراین همانطور که مشاهده می شود ضمن احترام به حق انسانی افراد ، فراهم بودن شرایط ترخیص نیز مدنظر قرار گرفته است .البته سازمان بهزیستی کشور به منظور رفاه حال خانواده ها و تسهیل فرایند توانمندسازی گروه هدف ، طرحی را تحت عنوان "ارائه خدمات توانبخشی مراقبتی در منزل توسط مراقبین آموزش دیده" در 10 استان کشور به صورت آزمایشی در دست اجرا دارد که امید است در کل کشور تسری یابد وشرایط حضور هرچه بیشتر گروه هدف در کانون گرم خانواده فراهم شود.
نظر شما