سلامت نیوز : مساله فقط کبودی و یا شکستن یک دست نیست. آزار جسمی، از دیگر آزارها مانند آزارهای احساسی و نادیده گرفتن، نمود بیرونی بیشتری دارد اما آزارهای احساسی و روحی می‌تواند اثرات مخربتری بر کودک بگذارد و زخم هایش دیرتر بهبود پیدا می‌کنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات ؛ هر چقدر کودکی که مورد آزار قرار گرفته، زودتر حمایت شود، زخم‌های جسمی و روحی اش نیز زودتر بهبود پیدا می‌کند. در غیر این صورت ممکن است عوارض آن تا آخر عمر همراه کودک باشد. نشانه‌های آزار و چگونگی مواجه با این موضوع را بشناسید و زندگی یک کودک را تغییر دهید.
تشخیص کودک آزاری
نباید تصور کنید تنها کودکی که بدن کبودی دارد، مورد کودک آزاری قرار گرفته است. بی توجهی به نیـــــازهای کودک، قرار دادن او در موقعیتی خطر ناک، القا کردن بی مصرف بودن و یا احمق بودن نیز از دیگر مظاهر کودک آزاری است. در هر صورت کودک آزاری می‌تواند آسیب‌های روحی جدی به کودک وارد کند.
باورهای اشتباه و حقیقت‌ها در مورد کودک آزاری
باور 1: تنها اعمالی کودک آزاری است که همراه خشونت باشد.
حقیقت: گاهی اعمالی بدون خشونت، مانند بی توجهی به کودک و گوش ندادن به صحبت‌های او می‌تواند اثراتی به مراتب بد تر از تنبیه بدنی داشته باشد.
باور 2: کسانی که کودک آزاری می‌کنند، افرادی پست هستند.
حقیقت: گاهی افراد به طور غیر ارادی کودک آزاری می‌کنند. گاهی این رفتارها را از والدین خود آموخته اند و نمی‌دانند رفتارشان مصداق کودک آزاری است. ممـکن است فرد عصبی در حالتی بیمار‌گونه و بدون اراده شروع به کتک زدن و یا فحاشی به کودک کند و یا از روی فشار کاری یا مالی این رفتارها از او سر بزند.
باور 3: کودک آزاری در خانواده‌های خوب اتفاق نمی‌افتد.
حقیقت: کودک آزاری تنها در خانواده‌های دچار فقر فرهنگی یا مالی و در مناطق بدنام اتفاق نمی‌افتد. گاهی رفتار افراد داخل خانه با خارج خانه کاملا متفاوت است.
باور 4: بیشتر کودک آزارها، کودکان غریبه را آزار می‌دهند.
حقیقت: درست است که گاهی غریبه‌ها کودکان را آزار می‌دهند اما بیشتر کودک آزاری توسط افراد خانواده و نزدیکان اتفاق می‌افتد.
باور 5: کودکانی که مورد آزار قرارمی گیرند همگی در بزرگسالی کودک آزاری می‌کنند.
حقیقت: کودکانی که مورد آزار قرار می‌گیرند، احتمال بیشتری دارد که در بزرگسالی کودک آزاری کنند و یا به طور ناخودآگاه این اعمال را تکرار کنند. در مقابل تعداد زیادی از این افراد به فرزندشان توجه زیادی دارند و نمی‌خواهند کودکشان با آنچه خود تجربه کرده اند مواجه شود و پدرو مادری کامل هستند.
آثار کودک آزاری بر قربانیان
ـ عدم اعتماد به دیگران و مشکل در برقراری روابط اجتماعی: وقتی شخص نمی‌تواند به والدینش اعتماد کند به دیگران نیز نمی‌تواند اعتماد کند. این موضع باعث می‌شود کودک همواره در روابطش از این که مورد آزار قرار بگیرد ترس داشته باشد.گاهی نیز فرد نمی‌تواند درک درستی از روابط سالم داشته باشد.
ـ احساس بی مصرف بودن: اگر به شخصی بارها و بارها گفته شود که احمق است و یا دست و پا چلفتی است،او دیگر نمی‌تواند اعتماد به نفس داشته باشد. این موضوع حتی می‌تواند زندگی شغلی آینده کودک را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
ـ مشکلات احساسی: بیشتر کودکانی که مورد آزار قرار می‌گیرند نمی‌توانند احساساتشان را بیان کنند، و همیشه عصبی و افسرده هستند. آنها گرایش بیشتری به مصرف مواد مخدر و یا الکل را دارند.
انواع کودک آزاری
کودکان نیاز دارند که مرزها و قوانینی را بشناسند و به شیوه ای مناسب و درست،تنبیه بشوند و در عین حال مطمئن باشند که مورد حمایت والدینشان هستند. گاهی والدین طوری رفتار می‌کنند که کودک نمی‌تواند بفهمد عکس العمل آنها چیست او فقط می‌داند که پدرومادرش بدون قاعده عصبانی می‌شوند و کنترل خود را از دست می‌دهند. رفتارهایی مانند کتک زدن، کلماتی خشونت بار، تحقیر، نادیده انگاشتن، نادیده گرفتن نیازهای کودک مانند تغذیه ی کودک، باعث می‌شود تا او احساس ناامنی، بی‌توجهی و تنهایی کند.
آزارهای احساسی
ـ تحقیر و شرمگین کردن مداوم
ـ گذاشتن اسامی تحقیر آمیز و مقایسه منفی با دیگران
ـ ابراز آنکه وجود او برای شما بد است، بی فایده است و یا یک اشتباه است
ـ فریاد و تهدید دائمی
ـ قهر، بی توجهی و نادیده گرفتن کودک به عنوان تنبیه
ـ بغل نکردن، نبوسیدن و دیگر علائم کمبود محبت
بی توجهی به کودک
این مورد یکی از شایع ترین نوع کودک آزاری است. در این مورد والدین به نیازهای کودک مانند تغذیه،پوشاک، نظافت و یا مراقبت توجهی ندارند. والدینی که مشکلات جسمی و روحی دارند و یا معتادان به الکل و مواد مخدر بیشتر ریسک این نوع رفتارها را دارند.
آزار جسمی
این رفتاردر بعضی از والدین تعمدی است و یا ممکن است از روی عصبانیت باشد، گاهی نیز بر اثر تنبیهی شدید است( مثالا تنبیه با کمر بند). اما والدین باید مرز بین تنبیه و آزار جسمی را بدانند. تنبیه باعث می‌شود کودک فرق بین خوب و بد را متوجه شود در حالی که آزار جسمی باعث می‌شود کودک همیشه با ترس زندگی کند.
تفاوت تنبیه و آزار جسمی
در آزار جسمی خلاف تنبیه موارد زیر دیده می‌شوند:
ـ غیر قابل پیش بینی بودن: کودک نمی‌داند والدین در مقابل رفتار او چه عکس العملی دارند، هیچ قاعده و یا قانونی وجود ندارد.
ـ عمل در عصبانیت: آزار جسمی بر خلاف تنبیه در عصبانیت انجام می‌شود و فرد انگیزه آموزشی در رفتارش ندارد.
ـ چاشنی ترس: گاهی شخص تصور می‌کند که کودکش در تنبیه باید از او بترسد و تنبیه بدنی در راستای ایجاد این ترس است. درست است که این رفتار ممکن است باعث شود کودک همان رفتاری که شما می‌خواهید را انجام دهد اما این ترس نوعی آزار است.
آزار جنسی
این نوع آزار موقعیت بسیار پیچیده ای ایجاد می‌کند، از یک سو بسیار مخرب است و از سوی دیگر معمولا پنهان است. شما باید بدانید که آزار جنسی تنها به تماس بدنی محدود نمی‌شود و حتی صحبت کردن از مسایل جنسی و یا داشتن رابطه جنسی در مقابل کودک را نیز شامل می‌شود. یکی از بدترین آسیب‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که این رفتار از نزدیکان کودک که او باید به آنها اعتماد داشته باشد اتفاق بیفتد. همچنین نباید چنین تصور کرد این اتفاق تنها برای دختر بچه‌ها رخ می‌دهند.
علاوه بر آسیب‌های جسمی که آزار جنسی بر کودک می‌گذارد، این آزارها باعث آسیب‌های روحی شدیدی می‌شوند. آنها احساس گناه و خجالت می‌کنند و تصور می‌کنند خودشان مسئول این رفتار هستند.
این کودکان در معرض تکرار همین رفتار در بزرگسالی هستند و معولا نمی‌توانند رفتار جنسی سالمی داشته باشند. آنها ممکن است تصور کنند دیگران آنها را نمی‌بخشند، از دست آنها عصبانی هستند و یا احساس کنند از خانواده جدا افتاده اند.
علائمی که شما باید به آنها توجه کنید
هر چه شما سریع تر متوجه شوید که کودکان در معرض آزار قرار گرفته است بهتر می‌توانید به او کمک کنید. پس شما باید به این علائم توجه داشته باشید. البته این‌ها فقط نشانه‌هایی هشدار دهنده هستند و نباید شما را مطمئن کنند که حتما کودک مورد آزار قرار گرفته است.
علائم آزار عاطفی
ـ ترس یا اضطراب بیش از حد در مقابل انجام کار اشتباه
ـ رفتارهای افراطی (انفعال یا تهاجم افراطی و یا سازگاری افراطی )
ـ عدم اعتماد به یکی از والدین و یا کسی که او را نگه می‌دارد.
ـ در مقابل کودکان کوچک تر از خود رفتار یک بزرگتری را بازی کند که آزارگر عاطفی است.
نشانه‌های آزار جسمی
ـ علائم کبودی و یا زخم‌های مکرر که الگوی کف دست و یا کمربند دارند
ـ هشیاری غیر طبیعی در مقابل حرکات دست
ـ ترس از تنها بودن با شخصی خاص
نشانه‌های بی توجهی
ـ پوشیدن لباس‌های کثیف و یا نامناسب برای فصل
ـ کثیفی و عدم توجه به نظافت
ـ عدم درمان بیماری‌ها و زخم ها
ـ تنها گذاشتن طولانی مدت کودک و یا عدم توجه به ایمنی او
نشانه‌های آزار جنسی
ـ دشواری در راه رفتن و یا نشستن
ـ داشتن اطلاعات زیاد از مسایل جنسی و یا نشان دادن رفتارهای جنسی نامناسب سنش.
ـ ترس از روبرو شدن با شخص خاصی بدون ابراز دلیلی قانع کننده
آزار جسمی، از دیگر آزارها مانند آزارهای احساسی و نادیده گرفتن، نمود بیرونی بیشتری دارد اما آزارهای احساسی و روحی می‌تواند اثرات مخربتری بر کودک بگذارد و زخم هایش دیرتر بهبود پیدا می‌کنند.
نظر شما