سلامت نیوز: آلودگی منابع آبی به انواع پساب‌ها و تاثیر آن بر آبزیان از یك سو و معرفی ماهی به عنوان غذای سالم از سوی دیگر به دغدغه دایم گیلانیان كه عمده سبد كالای مصرفی‌شان را ماهیان مختلف تشكیل می‌دهد، تبدیل شده است. اینكه ماهی دریا را بخوریم یا نه؟ ماهی تالابی قابل مصرف است یا خیر؟ منشأ د. د. ت گزارش شده در برخی آبزیان كجاست؟ سوالاتی است كه مدت‌هاست در گیلان دهان به دهان می‌شود و در جست‌وجوی پاسخ واقعی است.

مركز ملی تحقیقات فرآوری آبزیان گیلان وابسته به موسسه تحقیقات علوم شیلاتی كشور در نظر دارد برای تحقیق و مطالعه جامع و اصولی روی گروه هدفی شامل 10 گونه مشهور و پرطرفدار ماهیان تالابی، پروژه‌یی مطالعاتی را با عنوان بررسی میزان تجمع آلاینده‌های فلزات سنگین، سموم كشاورزی و هیدروكربن‌های نفتی در بافت خوراكی ماهیان صید شده در تالاب انزلی اجرا كند.

علی‌اصغرخانی‌پور، رییس مركز ملی تحقیقات فرآوری آبزیان و مدیر این پروژه در گفت‌وگو با سبزپرس ضمن تاكید بر فعالیت‌های این مركز بر تضمین سلامت ماهی مصرفی و فرآورده‌های آن در گیلان در كنار اشاعه آبزی مصرفی گفت: در این تحقیق دو فاكتور مهم درجه سمی بودن و میزان تجمع مواد آلاینده در بافت خوراكی ماهیانی چون ماهی سفید، اردك ماهی، كپور تالابی، كاراس، سیاه كولی، شاه كولی، لای ماهی، سوف حاجی طرخان و... بررسی می‌شود.

خانی‌پور گفت: بررسی و نمونه‌گیری‌ها در فصول بهار، تابستان، پاییز و زمستان در چهار منطقه تعیین شده مشتمل بر منطقه سیاه كشیم، شیجان، تالاب مركزی و آبكنار انجام خواهد شد. رییس مركز ملی فرآوری آبزیان كشور تاكید كرد: پس ازخاتمه این پروژه چنانچه گزارش‌ها حاكی از میزان تجمع موادآلاینده سمی در بعضی گونه‌ها با برخی مناطق در حد خطر یا بیش از حد مجاز باشد، مراتب برای حفظ سلامت تغذیه‌یی مردم اطلاع‌رسانی می‌شود تا تصمیم‌گیری دقیق برای اعمال محدودیت یا ممنوعیت صید از سوی مدیران اجرایی انجام و ابلاغ شود.

وی افزود: این پروژه با حمایت استانداری گیلان و همكاری پژوهشكده آبزی‌پروری آب‌های داخلی كشور و اداره كل شیلات و اداره كل محیط زیست گیلان انجام می‌شود. دیدگاه‌های كارشناسی بر این امر دلالت دارند كه ممكن است میزان یك ماده آلاینده در آب به ظاهر كمتر از میزان خطر آن باشد اما همین ماده آلاینده در بدن موجود پرسلولی مثل ماهی تغلیظ شده و حتی در برخی موارد با تغییر شكل شیمیایی، تبدیل به ماده‌یی به مراتب مهلك‌تر می‌شود. لذا دقت نظر در چنین پروژه‌هایی و انجام دقیق آن در عین وفاداری مراجع تصمیم‌گیر به یافته‌های تصمیم‌ساز این مطالعات می‌تواند نقطه عطفی محسوب شود. البته گروهی دیگر نیز اعتقاد دارند نبود و تعریف نشدن استانداردهای دقیق تخلیه پساب و میزان آلاینده‌ها منطبق بر شرایط اقلیمی كه گاه برای استان‌های خشك مركز كشورمان و استانی با شرایط گیلان یكسان لحاظ شده نیز از مواردی است كه باید در چنین مطالعاتی مورد توجه قرار گیرد تا نتیجه‌گیری‌ها با واقعیت منطقه همخوانی بیشتری داشته باشند.

 آنچه عیان و غیرقابل انكار است، پساب‌های صنعتی و خانگی و زهكشی زمین‌های كشاورزی در تالاب و دریا موج می‌زنند و ناقوس آمار بالای بیماری‌های صعب‌العلاج گوارشی در گیلان نیز مدت‌هاست طنین‌انداز است. در این میان داشتن اطلاعات كافی و صد البته پنهان نكردن آن از افكار عمومی به بهانه‌های واهی چون تشویش و غیره تنها راهی است كه ابر ابهام و افسانه را كنار زده و می‌تواند با فراهم‌سازی فضای اعتماد از اراده جمعی آحاد مردم بومی برای بهبود شرایط برخوردار شود.

منبع: روزنامه اعتماد

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha