سلامت نیوز :یكی از بزرگ‌ترین سوالات از نامزدهای انتخابات یازدهم برنامه‌های آنان برای كارآمد كردن بیمه‌هاست كه تقریبا باعث شكست اكثر برنامه‌های نظام سلامت كشور شده است. از جمله پررنگ‌ترین برنامه این سال‌ها در حوزه سلامت، پزشك خانواده است كه بسیاری آن را منجی كشتی به گل نشسته نظام سلامت می‌دانند اما این برنامه هنوز در بند سیاسی‌كاری است و تا رسیدن به ساحل سلامت راه درازی در پیش دارد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ این درحالی است كه برنامه پزشك خانواده براساس كارآمدی بیمه‌ها طرح ریزی شد و قرار بود تا به رابطه مالی بین پزشك و بیمار برای همیشه پایان بدهد. اما بیمه‌ها هرگز با برنامه پزشك خانواده همراه نشدند. حتی آنجا كه پای اجبار به میان آمد، باز هم جز بیمه تامین اجتماعی هیچ یك از بیمه‌ها با این طرح همراهی نكردند.
همین مسئله را «حسینعلی‌شهریاری» رئیس كمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با تهران امروز در همان روزهای ابتدایی كلید خوردن پزشك خانواده تذكر داد. بار اصلی پزشك خانواده روی بیمه‌ها افتاده بود؛ بیمه‌هایی كه خودشان را به نشنیدن زده بودند و حسینعلی شهریاری علت آن را بی‌پولی بیمه می‌دانست. برای همین هم معتقد بود این برنامه با شكست روبه‌رو می‌شود. برنامه‌ای كه البته امروز هرچند مسئولان شكست آن را قبول ندارند اما هیچ زخمی از نظام سلامت را هم درمان نكرد و میان اجرای كامل یا فراموشی معلق شده است.
عدم كارایی بیمه‌ها، پیش از شروع برنامه پزشك خانواده زخم خود را زده بود. در نهایت بیماران مانده بودند با دفترچه بیمه تامین اجتماعی كه به قول افكارعمومی به درد علاج سرماخوردگی می‌خورد و بس. البته حاشیه ناكارآمدی این صنعت به همین جا ختم نمی‌شود و بسیاری از جمله فاضل، رئیس جامعه جراحان ایران، علت گرفتن زیر میزی توسط برخی از جراحان را محصول ناكارآمدی بیمه‌ها می‌دانند. او به نكته دیگری هم اشاره می‌كند كه به نظر می‌رسد ریاست دولت یازدهم باید به آن توجه كند: «تعیین نرخ‌ها بر عهده بیمه‌ها نیست بلكه مجموعه‌ای از مسئولان مملكتی بر اساس واقعیات جامعه تعرفه‌ها را تعیین می‌كنند كه بیمه‌ها هم جزئی از آن هستند، اما اكنون شاهدیم اینجا همه چیز به هم ریخته و بیمه‌ها تبدیل به بنگاه‌های سودآور شده و كنار هر بیمه‌ای یك بانك هم تاسیس شده است و در این میان مردم فراموش شده‌اند.»
او می‌گوید: «در شرایط فعلی نه پزشكان راضی هستند و نه بیماران، چرا كه بیمه‌ها هر چقدر دلشان بخواهد خدمات سلامت را پوشش می‌دهند كه بسیار ناچیز است و حالابه جایی رسیده‌ایم كه مردم باید بخش عمده هزینه‌های درمان را بپردازند.» پیشتر از او هم «علی‌اكبر خبازها» رئیس كانون عالی کارگران بازنشسته و مستمری‌بگیران تامین اجتماعی، گفته بود كه اعضای صندوق بیمه‌های مختلف نمی‌دانند كه با پول‌های آنان چه فعالیت‌های اقتصادی عظیمی در حال انجام است؛ فعالیت‌هایی كه البته سودش به اعضا و پرداخت كنندگان نمی‌رسد.
در این میان فاضل هم به نكته دیگری اشاره می‌كند: «بیچاره‌تر از بیمارانی كه بیمه هستند اما بیمه فقط سهم ناچیزی از هزینه‌های درمانشان را می‌پردازد بیمارانی هستند كه بیمه نیستند و بضاعت مالی درمان را هم ندارند و رئیس جامعه جراحان به گفته خودش، هر روز با شمار زیادی از آنها برخورد می‌كند و گرچه زمانی بیمارستان‌های آموزشی رایگان آخرین پناه این بیماران بود، اما حالاكه بیمارستان‌های آموزشی هم براساس سیاست‌های غلط، خودگردان شده و هزینه‌هایشان روی دوش بیماران افتاده است، افراد بی‌بضاعت و بیمه نشده، اگر بیمار شوند باید چشم انتظار مرگ بمانند و امیدی به بهبودی ندارند.»
بیمه‌های قطره چكانی
بیمه‌های زیادی به‌وجود آمد تا بتواند قشرهای مختلف را تحت پوشش قرار دهد. بیمه‌های تكمیلی كه البته امروز خدمات بسیار ناچیزی به بیماران می‌دهند و از سوی دیگر آنقدر دیر طلب خود را به مراكز بیمارستانی می‌پردازند كه عملا پزشكان و بیمارستان‌ها از انعقاد قرارداد با آنها پشیمان می‌شوند. از سوی دیگر دولت‌ها در سال‌های گذشته بیمه‌هایی برای حمایت از قشرهای آسیب‌پذیر در نظر گرفته‌اند كه البته برخلاف اسم‌های پر طمطراق‌شان، نتوانسته‌اند بهبودی در هزار زخم زندگی آنها بردارد.
برای مثال بیمه زنان سرپرست خانوار هرچند امید را در دل آنها كاشت اما تمدید یك ماهه بیمه آنان و خدمات ناچیزش نتوانسته آرامش را به خانه زنانی كه یك تنه بار مسئولیت زندگی را بر دوش دارند، ببرد. یكی از زنان سرپرست خانوار در گفت‌وگو با تهران امروز می‌گوید: «پیشتر 4 ماه یك‌بار دفترچه را تمدید می‌كردند اما الان ماهی یك‌بار باید برای تمدید بروید كه مسئله آزاردهنده است.» او هم نمی‌داند دلیل یك ماهه بودن تمدید دفترچه زنان سرپرست خانوار چیست. بیمه دی كه قرار بود بازنشستگان را از هزینه‌های سرسام آور نجات بدهد آنقدر در پرداخت طلب‌های بیمارستان‌ها و مراكز درمانی طرف قرار داد، دیر كرد كه بسیاری از بیمارستان‌ها دست رد به سینه بازنشستگان زدند؛ باز‌نشستگانی كه پس از 30 سال فعالیت، فكر می‌كردند دوران پیری كه با ضعف‌های بدنی و مشكلات جسمی زیادی روبه‌رو هستند را بدون دغدغه پول درمان خواهند گذراند.
اما مسئله تا جایی پیش رفته كه بیمارستان‌های طرف قرارداد با بیمه تكمیلی بازنشستگان را بستری نمی‌كنند. بیمه دی آنقدر بازنشستگان را بی‌پناه در بیمارستان‌های مختلف رها كرد كه بسیاری به این نتیجه رسیدند كه از پوشش این بیمه تكمیلی كه تنها بیمه تكمیلی بازنشستگان در كشور است خارج شوند. بازنشستگان می‌گویند: «پولی كه به امید استفاده از خدمات بیمه تكمیلی در مراكز طرف قرارداد از جیب پرداخته‌اند با گذشت ماه‌ها هنوز دست‌شان را نگرفته است. حالا دیگر بازنشستگان عطای داشتن بیمه تكمیلی را به لقایش بخشیده‌اند، در شرایطی كه ناكارآمدی بیمه های درمانی پایه و تحمیل هزینه های كمرشكن به بیماران در مراجعه به مراكز درمانی همچنان ادامه دارد، بازنشستگان چشم امید به بیمه های تكمیلی دوخته‌اند كه این بیمه نیز با ارائه خدمات دست و پا شكسته و شانه خالی كردن از انجام تعهدات خود، به این قشر بی‌مهری می كند.»
البته به گفته علی‌اکبر خبازها، رئیس کانون عالی بازنشستگان و مستمری‌بگیران تامین اجتماعی، انصراف بازنشستگان تامین اجتماعی از بیمه تکمیلی دی وجود ندارد و افراد تحت پوشش باید تا پایان قرارداد تامین اجتماعی با این بیمه، صبور باشند. این درحالی است كه از بیش از 100 كلینیك، بیمارستان و مركز عكسبرداری طرف قرارداد با شركت بیمه دی (كه هنگام بستن قرارداد با كانون بازنشستگان در فهرست مراكز ارائه خدمات این بیمه بوده اند) حالا 96 مورد قرارداد خود را به دلیل بدقولی بیمه تكمیلی دی در پرداخت بدهی، لغو كرده‌اند و فقط چهار مركز طرف قرارداد، حاضرند به بازنشستگان خدمات بدهند. چند ماه پیش هم تهران‌امروز گزارش میدانی مفصلی درباره عدم پذیرش بیماران در بیمارستان‌های طرف قرار‌دادی چاپ كرد كه باعث شد این بیمه اعلام كند كه به‌زودی همه طلب‌های خودش را به بیمارستان‌ها خواهد پرداخت اما تا به امروز به عهد خود وفا نكرده است.
از سوی دیگر بیمه‌های دیگر كه با نام‌های مختلف در بازار فعالیت می‌كنند نتوانستند دست بیماران بی‌بضاعت را بگیرند. برنامه پزشك خانواده هم شروع نشده با شكست روبه‌رو شد و دست برخی از جراحان برای گرفتن زیر میزی باز شد. همین مسئله نشان می‌دهد كه یكی از حوزه‌هایی كه نیاز به حمایت اورژانسی دارد همین بیمه‌هاست كه امید است دولت بعدی با برنامه‌ریزی اصولی و كارآمد كردن آن، جلوی به كما رفتن نظام سلامت را بگیرد.
بیمه‌ها كه با نام‌های مختلف در بازار فعالیت می‌كنند نتوانستند دست بیماران بی‌بضاعت را بگیرند. برنامه پزشك خانواده هم شروع نشده با شكست روبه‌رو شد و دست برخی از جراحان برای گرفتن زیر میزی باز شد. همین مسئله نشان می‌دهد كه یكی از حوزه‌هایی كه نیاز به حمایت اورژانسی دارد همین بیمه‌هاست كه امید است دولت بعدی با برنامه‌ریزی اصولی و كارآمد كردن آن، جلوی به كما رفتن نظام سلامت رابگیرد.
نظر شما